Kilka dni temu na stadionach w Gruzji zakończyły się Mistrzostwa Europy U-19. W finale po zaciętym spotkaniu Anglicy pokonali Portugalię 2-1. Miejsca 3-4 zajęli Holendrzy (przegrali w półfinale z Portugalią 0-1) i Czesi po porażce w identycznym stosunku z Anglią. Jak widać wszystkie mecze były bardzo wyrównane i zakończyły się jednobramkowym zwycięstwem.
Anglicy zdobyli tytuł jak najbardziej zasłużenie, w całych mistrzostwach (5 meczów) odnieśli komplet zwycięstw i mając stosunek bramek 10-1 (pokonali w grupie Niemców 4-1, Holendrów 1-0 i Bułgarów 2-0). W całych rozgrywkach łączeni z eliminacjami bilans wygląda równie okazale: 10 zwycięstw przy tylko jednej porażce i w bilansie bramkowym 27-5, ulegli tylko w pierwszej rundzie eliminacji Walii 2-3.
W finałach słabo wypadła drużyna Niemiec i nie chodzi tu o zajęcie w grupie 3 miejsca (to i tak 5-6 w Europie), ale dwie porażki: wspomniane 1-4 z Anglia i w takim samym stosunku z Holandią (w ostatnim meczu Niemcy pokonali Bułgarie 3-0). Był to najsłabszy występ Niemców w finałach od 1982 roku (od tamtej pory uczestniczyli w nich 14 razy). Równie słabo wypadli Szwedzi remisując z rezerwami Portugalii (wcześniej zapewniła sobie awans) 2-2, ale wcześniej przegrali m.in. z gospodarzami 1-2. Dla Gruzinów był to trzeci start w finałach ME U-19 i pierwsze i na razie jedyne zwycięstwo.
Skład Mistrzów
Przyjrzyjmy się klubom, w jakich grają być może przyszli reprezentanci dorosłej Anglii, może warto kilka z tych nazwisk zapamiętać. Większość piłkarzy gra w dalszym ciągu w lidze U-23. Żaden z nich nie jest podstawowym zawodnikiem drużyny w Premier League.
Skład reprezentacji Anglii: Isaac Buckley, Lukas Nmecha (Man.City-U23), Dujon Sterling, Jay Dasilva, Mason Mount, Reece James, Jacob Maddox (Chelsea-U23), Darnell Johnson (Leicester) , Easah Suliman (Aston Villa), Ryan Sessegnon, Adetayo Edun (Fulham), Andre Dozzell (Ipswich-Championship), Ben Brereton (Nottingam- Championship), Josh Dasilva (Arsenal-U23), Marcus Edwards (Tottenham-U23), Nathan Trott (West Ham-U23), Aaron Ramsdale (Bournemouth-trzeci bramkarz).
Finały bez niespodzianek i gdzie są nasi
Anglia zdobywając złoty medal nie sprawiła żadnej niespodzianki, czyni to regularnie w tej kategorii wiekowej i zrównała się z prowadzącą Hiszpania – obie reprezentacje mają po 10 zwycięstw. Dodatkowo Anglia zdobyła też 5 razy srebro i 5 brąz (20 razy na podium). Hiszpanie mają o jeden medal srebrny mniej, ale 7 brązowych i w związku z tym 21 miejsc medalowych. Portugalia, po raz 8 zajęła drugie miejsce i jest w tej klasyfikacji liderem. Dodatkow reprezentanci tego kraju mają 3 złote medale i 6 brązowych krążków i w tabeli medalowej zajmują 6 miejsce. Finał Anglia – Portugalia zdarzył się po raz drugi w historii. w 1971 roku również wygrali Anglicy 3-0. Ze ścisłej czołówki medalistów zabrakło Hiszpanii – niestety trafili w drugiej rundzie eliminacyjnej na Anglików oraz Francuzów,. Ostatecznie nawet zajęli w nim ostatnie miejsce (za Bułgarią, Bośnia i Hercegowiną oraz Izraelem). Wśród drużyn z wysokiej pozycji w tabeli medalowej zabrakło oczywiście ZSRR, ale jak wiemy kraj który już nie istnieje od ponad 25 lat, a mimo to wciąż na wysokim czwartym miejscu.
Polacy już tradycyjnie nie awansowali do finałów, w XXI wieku zdarzyło im się to tylko trzytonie, choć trzeba przyznać, że pierwszy z tych turniejów był jednocześnie największym sukcesem. W 2001 na boiskach Finlandii zdobyliśmy złote medale. Wcześniej trzykrotnie stawaliśmy na drugim stopniu podium (1961,1980 i 1981) oraz również trzykrotnie na trzecim miejscu (1972,1978,1984). Może warto w tym miejscu przypomnieć złotych medalistów (ich dalsze losy to długa opowieść na osobny artykuł). Trenerem ówczesnej drużyny był Michał Globisz.
W nawiasie podano kolejno: liczbę występów na ME U-19 w 2001, oraz ewentualnie: liczbę zdobytych bramek na tym turnieju, bilans występów w reprezentacji seniorskiej (mecze/bramki):
Tomasz Kuszczak (2 – 11A), Paweł Kapsa (2); zawodnicy z pola Adrian Napierała (4), Paweł Golański (3 – 14/1A), Sebastian Mila (4 – 38/8A), Łukasz Nawotczyński (4/3), Mateusz Żytko (4/1), Błażej Radler (2), Robert Sierant (3), Dariusz Zawadzki (4/2), Karol Piątek (2), Rafał Grzelak (4/1 – 2A), Paweł Brożek (4 – 38/9A), Łukasz Madej (4/2 – 5A), Łukasz Pachelski (1), Łukasz Mierzejewski (3 – 5A), Mateusz Kaźmierczak (2/1) i Wojciech Łobodziński (2/1 – 23/2A).
stan na 19.07.2017
| POZYCJA | KRAJ | I MIEJSCE | II MIEJSCE | III MIEJSCE | SUMA |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | HISZPANIA | 10 | 4 | 7 | 21 |
| 2 | ANGLIA | 10 | 5 | 5 | 20 |
| 3 | FRANCJA | 8 | 3 | 7 | 18 |
| 4 | ZSRR* | 6 | 1 | 3 | 10 |
| 5 | NIEMCY | 4 | 4 | 6 | 14 |
| 6 | PORTUGALIA | 3 | 8 | 6 | 17 |
| 7 | NRD* | 3 | 2 | 2 | 7 |
| 8 | BUŁGARIA | 3 | 2 | 5 | |
| 9 | WĘGRY | 3 | 1 | 3 | 7 |
| 10 | WŁOCHY | 2 | 7 | 2 | 11 |
| 11 | JUGOSŁAWIA* | 2 | 4 | 1 | 7 |
| 12 | AUSTRIA | 2 | 1 | 4 | 7 |
| 13 | POLSKA | 1 | 3 | 3 | 7 |
| 14 | CZECHOSŁOWACJA* | 1 | 2 | 2 | 5 |
| 15 | TURCJA | 1 | 2 | 2 | 5 |
| 16 | BELGIA | 1 | 1 | 3 | 5 |
| 17 | SZKOCJA | 1 | 1 | 3 | 5 |
| 18 | UKRAINA | 1 | 1 | 1 | 3 |
| 19 | RUMUNIA | 1 | 1 | 2 | |
| 20 | SERBIA (SER i CZAR) | 1 | 4 | 5 | |
| 21 | HOLANDIA | 3 | 2 | 5 | |
| 22 | CZECHY | 2 | 4 | 6 | |
| 23 | GRECJA | 2 | 2 | 4 | |
| 24 | IRLANDIA | 1 | 2 | 3 | |
| 25 | FINLANDIA | 1 | 1 | ||
| 26 | IRLANDIA PŁN. | 1 | 1 | ||
| 27 | ROSJA | 1 | 1 | ||
| 28 | ARGENTYNA | 1 | 1 | ||
| 29 | CHORWACJA | 1 | 1 | ||
| 30 | NORWEGIA | 1 | 1 | ||
| 31 | SŁOWACJA | 1 | 1 | ||
| 32 | SZWAJCARIA | 1 | 1 |
Od roku 2003 nie rozgrywa się meczów o trzecie miejsce. W latach 1955-1956 rozgrywki kończono na fazie grupowej.
* oznaczono kraje nieistniejące (patrz przypis pod tabelą punktową)
Tabela wszechczasów
Zanim przejdziemy do tabeli finałów ME należy wspomnieć o sposobie rozgrywania finałów i zmian na przestrzeni lat. Dodatkowo trzeba przypomnieć, że zakończone Mistrzostwa były już 66 w historii.
– 1948-1954 – rozgrywki po patronatem FIFA i do lat 18 (z wyjątkiem roku 1952, wtedy do 19).
– 1955-1956 – rozgrywki przejęła UEFA (do lat 18), ale rozgrywano tylko mecze w grupach.
– 1957-1962 – rozgrywki U18, bez rozgrywania eliminacji (stąd też np. występ reprezentacji miasta Braszów, tak by skompletować jedną z grup w finałach).
– 1963-1979 – rozgrywki pod egidą UEFA, ale wciąż nieoficjalne ME U-18.
– 1980-2000 – w 1980 roku UEFA oficjalnie przyznała tytuł ME U-18 dla zwycięzcy finałów. W 1986 roku zmniejszono liczbę finalistów do 8 (grano systemem pucharowym), a od roku 1993 wprowadzono fazę grupową.
– 2001-2017 – w 2001 UEFA zmieniła kategorie wiekowe, przekształcając U-18 w U-19, ale kontynuując tradycje.
Patrząc na wcześniejsze zestawienia, chyba nie jest niespodzianka, że liderem jest Anglia, która minimalnie wyprzedza Hiszpanię. Warto też zwrócić uwagę na liczbę finalistów (równo 50). Wynika to z tego, że co roku finały odbywają się w innych krajach (wiele z nich nie awansowałoby nigdy do finału, gdyby nie bycie gospodarzem – Cypr, Liechtenstein, Estonia, Albania itd.) no i przez wiele lat w finałach grali wszyscy, którzy się zgłosili.
MIEJSCE KRAJ FINAŁY M PKT Z R P BR+ BR- 1 Anglia 47 179 322 93 43 43 314 185 2 Hiszpania 46 174 313 93 34 47 334 200 3 Francja 45 166 260 74 38 54 268 218 4 Niemcy* 43 151 242 72 26 53 270 212 5 Włochy 35 128 206 58 32 38 173 127 6 Portugalia 34 124 199 55 34 35 189 144 7 Węgry 32 110 176 53 17 40 193 145 8 ZSRR* 19 74 149 45 14 15 139 63 9 Holandia 35 117 147 42 21 54 171 201 10 Bułgaria 28 97 146 42 20 35 130 126 11 Jugosławia 24 81 131 38 17 26 127 88 12 NRD* 22 80 129 36 21 23 139 102 13 Czechosłowacja* 21 74 125 37 14 23 123 94 14 Szkocja 19 71 121 36 13 22 112 78 15 Belgia 35 107 120 32 24 51 147 193 16 Rumunia 23 74 115 33 16 25 102 79 17 Polska 26 89 115 32 19 38 116 143 18 Turcja 30 102 112 29 25 48 130 155 19 Austria 32 103 108 30 18 55 153 212 20 Grecja 25 83 79 19 22 42 88 145 21 Irlandia 20 70 77 21 14 35 71 117 22 Czechy 8 32 49 15 4 13 55 50 23 Serbia* 8 31 46 13 7 11 53 56 24 Szwajcaria 21 62 44 10 14 38 54 109 25 Szwecja 14 40 33 7 12 21 46 70 26 Irlandia Północna 12 40 32 9 5 26 51 105 27 Ukraina 6 22 30 7 9 6 23 23 28 Finlandia 9 29 28 7 7 15 32 57 29 Dania 9 26 26 7 5 14 40 47 30 Walia 7 20 22 6 4 10 23 32 31 Saara* 4 16 21 6 3 7 24 44 32 Luksemburg 11 35 21 6 3 26 32 131 33 Argentyna* 2 9 21 7 0 2 30 7 34 Rosja 4 15 19 5 4 6 24 26 35 Norwegia 12 35 19 4 7 24 33 69 36 Chorwacja 5 17 15 4 3 10 24 26 37 Słowacja 2 7 12 4 0 3 16 15 38 Islandia 6 17 8 0 8 9 9 25 39 Gruzja 3 9 5 1 2 6 8 18 40 Rep. Breszow U'19* 1 3 5 1 2 0 6 4 41 Armenia 1 3 1 0 1 2 1 4 42 Albania 1 3 1 0 1 2 2 7 43 Słowenia 1 3 1 0 1 2 2 9 44 Izrael 2 6 1 0 1 5 2 14 45 Malta 4 12 1 0 1 11 1 59 46 Białoruś 1 3 0 0 0 3 3 10 47 Cypr 1 3 0 0 0 3 1 8 48 Estonia 1 3 0 0 0 3 1 9 49 Liechtenstein 1 3 0 0 0 3 2 12 50 Litwa 2 6 0 0 0 6 6 20
-
Niemcy bilans łącznie z Republiką Federalną Niemiec do 1992 i następnie Zjednoczonych Niemiec
-
Czechosłowacja bilans do 1992, w kolejnych mistrzostwach osobno bilans Czech i Słowacji
-
ZSRR bilans do 1992, w kolejnych mistrzostwach osobno bilans powstałych w wyniku rozpadu ZSRR federacji (w tym Rosji)
-
Jugosławia bilans do lata 1992, w kolejnych latach bilans osobny dla poszczególnych federacji
-
Serbia bilans od 1994 roku – w latach jako 1994-2004 Federalna Republika Jugosławii, następnie do 2006 roku jako Serbia i Czarnogóra i od 2007 jako Serbia
-
Protektorat Saary – po referendum w 1956 roku, od 1957 kraj związkowy w Republice Federalnej Niemiec.
-
Argentyna dwukrotnie zaproszona w 1953 i 1954
-
W 1962 roku w celu uzupełnienia liczby zespołów do liczby podzielnej przez 4 (tyle drużyn w każdej grupie) do turnieju dopuszczono reprezentacje U’19 miasta Braszow (gospodarza imprezy)
MARIUSZ ŚWIERCZYŃSKI
Zachęcamy do polubienia nas na FACEBOOKU, a także obserwacji na TWITTERZE i INSTAGRAMIE.
