Raoul Diagne – pierwszy czarnoskóry w reprezentacji Francji

Czas czytania: 2 m.
5
(2)

Reprezentacja Francji będzie chciała w tym roku na swoich boiskach wygrać trzeci w swojej historii wielki turniej piłkarski. Liderem kadry Didiera Deschampsa ma być czarnoskóry Paul Pogba. Ważną rolę w drużynie ,,Trójkolorowych” odgrywają także Bacary Sagna, Blaise Matuidi oraz Lassana Diarra. Kto przetarł im szlak? Kto był pierwszym czarnoskórym reprezentantem Francji? Poznajcie Raoula Diagne.

Raoul Diagne – biogram

  • Pełne imię i nazwisko: Raoul Diagne
  • Data i miejsce urodzenia: 10.11.1910
  • Data i miejsce śmierci: 12.11.2002
  • Wzrost: 187 cm
  • Pozycja: Obrońca

Historia i statystyki kariery

Kariera klubowa

  • RC Paris (1930-1940) 178 występów, 7 bramek
  • Toulouse FC (1940-1943)
  • Toulouse-Pyrenees (1943-1944)
  • FC Annecy (1944-1946)
  • US Goree (1947-1949)

Kariera reprezentacyjna

  • Francja (1931-1940) 18 występów

Kariera trenerska

  • Senegal (1960-1961)

Zastępca bramkarzy

Urodził się 10 listopada 1910 roku na terenie Gujany Francuskiej. Był synem Blaise’ a Diagne – senegalskiego polityka będącego zwolennikiem asymilacji Afrykanów z Francją. Ojciec miał wobec swojego syna ambitne plany. Bardzo chciał, aby został on lekarzem lub wojskowym i dlatego w 1920 roku wysłał go do Paryża, aby tam kształcił się i zrobił we Francji karierę. Żyjąc w Europie, Raoul odkrył jednak miłość do piłki nożnej.

Jako trzynastolatek zapisał się do drużyny Stade Fançais, by trzy lata później dołączyć do Racing Club de France. Grał tam przez czternaście lat, licząc sekcje juniorskie i seniorskie. Występował jako obrońca. Ze względu na kolor skóry i długie nogi nazywano go ,,Czarnym pająkiem”. Zdarzały się takie miesiące, kiedy grywał jako… bramkarz. W 1931 roku kontuzji doznał podstawowy golkiper Racingu Andre Tassin. Zmiennika w zespole nie było, więc musiał go zastąpić ktoś z pola. Wybór padł na Diagne, który tak dobrze spisywał się na tej pozycji, że trener Racingu rozważał nawet przesunięcie Raoula do bramki na stałe.

Widząc popisy Diagne w meczu towarzyskim z Arsenalem, ówczesny trener Fulham Jimmy Hogan był gotów sprowadzić Francuza do siebie właśnie jako bramkarza. Z kolei w 1935 roku z występów w Racingu zrezygnował austriacki bramkarz Rudi Hiden. W klubie ponownie brakowało golkipera i jeszcze raz postawiono na Diagne. Po zakończeniu wieloletniej przygody z Racingiem obrońca kontynuował karierę w Tuluzie i Annecy. Zakończył ją jednak w Senegalu, reprezentując amatorską drużynę US Gorée.

Zapomniany brat Gabina

Prywatnie był duszą towarzystwa. Jedna z anegdot głosi, że zdarzało mu się spacerować po Paryżu z gepardem uwiązanym na smyczy. Dzięki zdobytemu wykształceniu doskonale odnajdował się na francuskich salonach. Palił papierosy i uwielbiał bywać w przeróżnych kabaretach. Francuski aktor Jean Gabin nazywał go swoim młodszym bratem. Podobno kilka razy wystąpili na scenie razem. Z kolei aktorka i tancerka Josephine Baker miała mieć romans z piłkarzem.

15 lutego 1931 roku Raoul Diagne zadebiutował w reprezentacji Francji, przecierając szlak późniejszym wielkim czarnoskórym zawodnikom, jak Jean Tigana, Marcel Desailly czy Lilian Thuram. Już w tych czasach Francję reprezentowali gracze obcego pochodzenia. Abdelkader Ben Douali i Jean Bastion urodzili się w Algierii. Oscar Heisserer miał korzenie niemieckie, zaś Ignacy Kowalczyk – polskie. Ani jednego z osiemnastu występów Raoula w kadrze nie widział jego ojciec, obrażony po tym, jak syn sprzeciwił się jego woli. Dwóch meczów Raoula na mistrzostwach świata (jak na ironię rozgrywanych we Francji), Blaise Diagne nie dożył. Zmarł w 1934 roku.

Raoul miał więcej szczęścia, jeszcze bowiem przed swoją śmiercią 12 listopada 2002 roku zdołał zobaczyć, jak reprezentacja Senegalu, kraju jego ojca, pokonała Francję 1:0 na inaugurację mundialu w Korei Południowej i Japonii. Pierwszy raz w historii światowego czempionatu zdarzyło się, aby dawna kolonia zwyciężyła imperium.

Statystyki i osiągnięcia:

Osiągnięcia zespołowe:

RC Paris

  • 1x mistrzostwo Francji (1936)
  • 3x Puchar Francji (1936, 1939, 1940)

SEBASTIAN CHROSTOWSKI

Jak bardzo podobał Ci się ten artykuł?

Średnia ocena 5 / 5. Licznik głosów 2

Nikt jeszcze nie ocenił tego artykułu. Bądź pierwszy!

Cieszymy się, że tekst Ci się spodobał

Sprawdź nasze social media - znajdziesz tam codzienną dawkę ciekawostek.

Przykro nam, że ten tekst Ci się nie spodobał

Chcemy, aby nasze teksty były możliwie najlepsze.

Napisz, co moglibyśmy poprawić.

spot_img

Więcej tego autora

Najnowsze

Europejski triumf siatkarskiej Resovii – wizyta na finale Pucharu CEV

19 marca 2024 roku Retro Futbol było obecne na wyjątkowym wydarzeniu. Siatkarze Asseco Resovii podejmowali w hali na Podpromiu niemiecki SVG Luneburg w rewanżowym...

Jerzy Dudek – bohater stambulskiej nocy

Historia kariery jednego z najlepszych polskich bramkarzy ostatnich dziesięcioleci

Magazyn RetroFutbol #1 – Historia Mistrzostw Europy – Zapowiedź

Wybitni piłkarze, emocjonujące mecze, niezapomniane bramki, kolorowe miasta, monumentalne stadiony i radość kibiców na trybunach. Mistrzostwa Europy tworzą jedne z najlepszych piłkarskich historii. Postanowiliśmy...