Najlepsi strzelcy i rekordziści gier reprezentacji Włoch w historii

Włochy to kolejna reprezentacja w naszym cyklu najlepszych strzelców i rekordzistów gier w zespołach narodowych. Reprezentacja Włoch to aktualny mistrz Europy. Drużyna Azzurri, czyli niebieskich od wielu lat miała przyszytą łatkę z napisem „defensywny futbol”. Włosi w 2021 roku podczas Euro 2020 zaskoczyli wszystkich, grając futbol bardziej ofensywny, lecz nie zaniedbali sfery obronnej, bo spotkanie z Austrią w 1/16 finału Euro było 11 meczem Włochów z rzędu, bez straty gola co jest sporym osiągnięciem.

Każdy, kto interesuje się futbolem, a nie koniecznie tylko tym w wydaniu włoskim na pewno kojarzy poniższe nazwiska i kojarzy je z czymś: Meazza- stadion w Mediolanie, Piola- najlepszy strzelec w historii Serie A, Baggio- napisano o nim książki i nagrano filmy, Del Piero- jeszcze do niedawna czyny zawodnik, Buffon- taki Noriaki Kasai piłki nożnej, Cannavaro- mundial 2006, Maldini- dziadek, syn i wnuk, De Rossi- typowe włoskie nazwisko i Pirlo, Andrea Pirlo tu nie trzeba nic pisać. 

Koniecznie sprawdźcie także podobne teksty dla innych reprezentacji:

• Walia
• Rosja
• Grecja
• Rumunia
• Szkocja
• Norwegia
• Holandia

Najlepsi strzelcy:

Najlepszym strzelcem w historii Serie A jest Silvio Piola, lecz wśród najlepszych strzelców w reprezentacji Piola jest dopiero 3. Prowadzi Luigi Riva, który na liście strzelców ligi włoskiej jest dopiero na 22. miejscu z 156 bramkami, a więc tyloma, ile ma na swoim koncie Roberto Mancini obecny (marzec 2022) trener Azzurri, który sięgnął po ostatnie mistrzostwo Europy.

31 marca 1973 roku w meczu eliminacji mistrzostw świata Włochy grały w Genui z Luksemburgiem. Nietrudno się domyślić, że wygrali gospodarze. Było 5-0, a 4 gole zdobył właśnie Gigi Riva- jak często jest nazywany. Był to jego 36. występ w kadrze. Jego gol numer 2 w tym spotkaniu, był jego 30. dla reprezentacji Włoch i tym samym zrównał się bramkami z Silvio Piolim. 9 czerwca tego samego roku Riva wyrównał wynik ówczesnego lidera tej klasyfikacji, czyli Giuseppe Meazzy, strzelając bramkę w meczu przeciwko Brazylii. Riva i Meazza mieli wtedy po 33 bramki. Samodzielnym rekordzistą Riva stał się 29 września 1973 roku. Włosi pokonali Szwedów 2-0. Drugą bramkę zdobył Gigi i od tamtego dnia nikt nie zdołał strzelić dla Azzurri więcej bramek. Riva dołożył jeszcze jednego gola- 20 października 1973 roku, kiedy Włosi wygrali też 2-0, ale ze Szwajcarią. Po raz ostatni Riva zagrał w drużynie narodowej 19 czerwca 1974 roku podczas mistrzostw świata, kiedy to w meczu fazy grupowej Italia zremisowała z Argentyną 1-1. Licznik Rivy zatrzymał się na 42 meczach i 35 golach co daje wysoką średnią 0,83 gola na mecz!

Riva zadebiutował w reprezentacji w wieku prawie 21 lat. Miało to miejsce 27 czerwca 1965 roku w Budapeszcie, kiedy to Węgrzy pokonali Włochów 2-1. Gigi Riva, spotkanie rozpoczął na ławce rezerwowych, ale w 8 minucie zmienił Ezio Pascuttiego. Swój bramkowy dorobek w meczach międzypaństwowych Riva rozpoczął w swoim 4 występie w Reprezentacji Włoch. 1 listopada 1967 roku w meczu eliminacji Mistrzostw Europy 1968 Włosi pokonali Cypr 5-0. Klasycznego hat-tricka zaliczył właśnie Riva. Były to jego pierwsze bramki zdobyte w reprezentacji. 

4 z 35 goli zdobytych przez Rivę dla Włoch były zdobyte na turniejach mistrzowskich. Jeden z nich padł podczas Mistrzostw Europy 1968. W drugim meczu finałowym tamtego turnieju Włochy rywalizowały z Jugosławią. Riva w 12 minucie otworzył wynik, a niespełna 20 minut później podwyższył Anastasi i Azzurri sięgnęli po raz pierwszy po tytuł mistrza Europy. Trzy bramki Riva zdobył na mistrzostwach świata 1970, w tym jedną w wygranym półfinale z RFN. Riva prawie całą swoją karierę, jeśli pominiemy występy młodzieżowe w Legnano, spędził w Cagliari, gdzie grał w latach 1963-1976.

Giuseppe Meazza już w tym tekście wystąpił nieraz, ale trzeba się przyjrzeć temu piłkarzowi bliżej. Meazza przez ponad 30 lat był najlepszym strzelcem reprezentacji Włoch, aż do czasu, kiedy to nie pokonał go Riva. Po dwóch pierwszych występach w reprezentacji Meazza miał średnią powyżej jednego gola na mecz. W debiucie zdobył dwie bramki w meczu przeciwko Szwajcarii rozegranym 9 lutego 1930 roku w Rzymie. Niecały miesiąc później Italia wygrała we Frankfurcie z Niemcami 2-0, a jedną z bramek zdobył Meazza. Na mistrzostwach świata 1934 zdobył dwa gole, a 4 lata później na mundialu we Francji był kapitanem drużyny i w półfinale strzelił decydującą bramkę przeciwko Brazylii. Włosi wygrali 2-1, a w finale pokonali Węgrów i obronili tytuł sprzed 4 lat. Gol w półfinale mistrzostw świata 16 czerwca 1938 w Marsylii był jego 33 i ostatnim w drużynie narodowej. 

Później rozegrał jeszcze 6 meczów z kadrą, wszystkie towarzyskie. Łącznie był kapitanem w 17 spotkaniach. Dwukrotnie zdobył 3 bramki w jednym meczu. Po raz ostatni zagrał dla Azzurri 20 lipca 1939 roku w Helsinkach przeciwko Finlandii. Najwięcej goli strzelił Węgrom, bo aż 6 w 9 meczach przeciwko temu rywalowi.

Od początku swojej kariery związany z Interem Mediolan, podczas II wojny światowej grał i dla Milanu i dla Juventusu, a także dla Atalanty. Po wojnie powrócił na krótko do Interu. Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem. Jeden z najwybitniejszych włoskich piłkarzy, jego imieniem nazwano stadion San Siro, na którym mecze rozgrywa Inter i Milan.

Silvio Piola to najlepszy strzelec w historii Serie A. W latach 1929-1954 zdobył 274 bramki w 537 meczach dla 4 klubów – to wynik do dzisiaj niepobity. Dla reprezentacji Włoch Piola strzelił 30 goli w 34 meczach! Osiągnął średnią 0,88 bramki na mecz, co jest w opisywanej piątce piłkarzy wynikiem najlepszym. Można śmiało twierdzić, że gdyby nie II wojna światowa, byłby liderem klasyfikacji strzelców Azzurri, być może aż do dnia dzisiejszego. Już w swoim debiucie zaliczył dwa trafienia. 24 marca 1935 roku, w Wiedniu Włosi pokonali Austrię 2-0. Piola wpisał się na listę strzelców w 51 i 81 minucie. 

Na mistrzostwach świata 1938 we Francji wystąpił w 4 spotkaniach i zdobył 5 bramek. W finale turnieju Italia pokonała 4-2 Węgrów. Dwie bramki strzelił właśnie Piola. Włosi rozegrali kilka spotkań już po wybuchu wojny. To wtedy Piola został kapitanem drużyny i łącznie w tej roli zagrał 9 razy. Po raz pierwszy 3 marca 1940 roku przeciwko Szwajcarii w Turynie. Reprezentacji Austrii strzelił swoją pierwszą bramkę w karierze reprezentacyjnej, a także ostatnią. 1 grudnia 1946 roku Włochy wygrały z Austrią 3-2. Ówczesny zawodnik już Juventusu trafił do austriackiej siatki w 64 minucie i podwyższył wynik na 3-2. Później jeszcze zagrał 2 razy w kadrze. 

Ostatni raz wystąpił 18 maja 1952 roku. We Florencji Italia zremisowała 1-1 z Anglią. Od debiutu do ostatniego występu w reprezentacji Pioli minęło 17 lat, miesiąc i 24 dni. To drugi najdłuższy staż we włoskiej drużynie narodowej w historii. Jeszcze 3 lata temu Piola był liderem zestawienia z najdłuższym stażem, ale wyprzedził go Gigi Buffon.

Reprezentacyjny staż Roberto Baggio też jest całkiem pokaźny. Od jego debiutu do ostatniego spotkania minęło 15 lat i 5 miesięcy. W tym czasie zaliczył jednak 5-letnią przerwę. W klasyfikacji najdłuższej włoskiej kariery w reprezentacji Baggio jest piąty. W zestawieniu najlepszych strzelców zajmuje obecnie 4 lokatę z 27 bramkami w 56 występach. Boski Kucyk, bo taki zyskał przydomek ze względu na swoją fryzurę, zadebiutował we włoskiej drużynie narodowej 16 listopada 1988 roku przeciwko Holandii. W Rzymie padł remis 0-0. Kilka miesięcy później 22 kwietnia 1989 zdobył swoją debiutancką bramkę. Włosi zremisowali w Weronie z Urugwajem 1-1. 

Na mundialu 1990 zdobył dwie bramki. Jedną w meczu o 3 miejsce przeciwko Anglii (2-1 dla Włochów). Na mundialu 1994 przeżył w ciągu 4 dni prawdziwą huśtawkę emocji. 13 czerwca Włochy grały w półfinale z Bułgarią. Baggio zdobył dwie bramki- najpierw w 21 minucie, a później w 25. W 71. minucie został zmieniony. Jego gole dały ekipie Azzurri awans do finału. 17 czerwca na Rose Bowl w Pasadenie w finale turnieju po 90 minutach gry i 30 minutach dogrywki było 0-0 pomiędzy Brazylią a Włochami. Po 3 seriach było 2-2. Kolejną jedenastkę wykonywał Massaro, ale jego strzał został obrony. Dunga trafił celnie i została do wykonania 5 kolejka rzutów karnych. Roberto Baggio stanął przed ogromnym wyzwaniem. Po jego strzale piłka poleciała nad poprzeczką i Brazylijczycy mogli świętować mistrzostwo świata. W 1998 roku na mundialu we Francji zagrał 4 spotkania i zdobył 2 bramki. Gol przeciwko Austrii w fazie grupowej 23 czerwca był jego 27. w reprezentacji Włoch. 30 kwietnia 1997 roku w Neapolu Polska przegrała z Włochami 0-3. Boski Kucyk pojawił się na boisku w 51. minucie, a w 62. ustalił wynik spotkania, pokonując Andrzeja Woźniaka.

Ostatni raz wystąpił w barwach narodowych 28 kwietnia 2004 roku. Był to jego powrót po 5 latach i miesiącu do reprezentacji. W Genui Włosi zremisowali z Hiszpanią 1-1.

Alessandro Del Piero również strzelił 27 goli w reprezentacji Włoch, ale rozegrał 91 meczów w latach 1995-2008. Po raz pierwszy wystąpił 25 marca 1995 roku, kiedy to w Salerno Włochy pokonały Estonię 4-1 w meczu eliminacji mistrzostw Europy. Pierwszą bramkę zdobył kilka miesięcy później 15 listopada w spotkaniu przeciwko Litwie, zakończonym wynikiem 4-0. Na 3. mistrzostwach świata- 1998, 2002 i 2006 zagrał łącznie 12 meczów i zdobył 2 bramki. Jedna z nich to ta podczas spotkania półfinałowego z Niemcami w 2006 roku (4 lipca), kiedy to Italia wygrała 2-0. Był to jego ostatni gol w reprezentacji. Miał wówczas rozegranych 78 meczów. W finale mundialu 2006 pojawił się na boisku w 86. minucie, zmieniając Mauro Camoranesiego. W serii rzutów karnych tamtego spotkania nie pomylił się i pewnie wykonał przedostatniego karnego dla Włochów. 

Siedmiokrotnie Del Piero był kapitanem drużyny narodowej. Z różnych powodów ominął wiele meczów, a często wchodził z ławki rezerwowych. Od października 1998 do października 1999 nie wystąpił w żadnym spotkaniu międzypaństwowym. Po raz ostatni zagrał 10 września 2008 roku. W spotkaniu eliminacji mistrzostw świata 2010 Italia wygrała z Gruzją 2-0. Alex Del Piero wszedł na boisko w 56. minucie zmieniając Antonio Di Natale.

Rekordziści gier:

20 lat 4 miesiące i 22 dni- tyle czasu minęło od pierwszego do ostatniego występu w reprezentacji Włoch Gianluigiego Buffona. Trzeba zaznaczyć, że w tym okresie nie miał dłuższych przerw w reprezentowaniu Italii. Nietrudno się domyślić, że Buffon jest rekordzistą gier z 176 występami na koncie. Pod tym względem jest także w czołówce w klasyfikacji wszystkich piłkarzy w historii z całego świata. 
Po raz pierwszy Buffon wystąpił w reprezentacji 29 października 1997 roku. W 32. minucie meczu przeciwko Rosji bramkarz Gianluca Pagliuca został zmieniony przez 19-letniego wtedy Gigiego. Spotkanie zakończyło się remisem 1-1, debiutant występujący wówczas w Parmie puścił jedną bramkę. Pokonał go kolega z drużyny Fabio Cannavaro, który zdobył gola samobójczego.
80 razy Buffon był kapitanem, po raz pierwszy 31 marca 2004 roku w spotkaniu przeciwko Portugalii. Pierwsze miejsce w tym zestawieniu zajął ostatecznie 11 października 2013 roku. Spotkanie z Danią było 137 Buffona i tym samym wyprzedził Cannavaro.

11 listopada 2011 wystąpił w meczu przeciwko Polsce rozegranym we Wrocławiu, było 2-0 dla Włochów. 39 meczów z tych 176 Buffona to gry na mistrzostwach świata-14, mistrzostwach Europy-17 i w Pucharze Konfederacji-8. Po raz ostatni w meczu międzypaństwowym zagrał 23 marca 2018 roku w Manchesterze. Argentyna pokonała Włochów 2-0. W 176 meczach Gianluigi Buffon puścił 108 bramek. W dniu ostatniej gry dla Italii miał 40 lat, miesiąc i 23 dni- to obecnie drugi najstarszy reprezentant Włoch w historii. Obecnie gra w Parmie, która gra w Serie B, ma teraz 44 lata i zanosi się, że jeszcze trochę będzie strzegł bramki Gialloblu.

Fabio Cannavaro swój pierwszy mecz w Reprezentacji Włoch rozegrał w tym samym roku co Buffon, lecz kilka miesięcy wcześniej. 22 stycznia w Palermo Włosi pokonali w spotkaniu towarzyskim Irlandię Północną 2-0. Cannavaro też wtedy był zawodnikiem Parmy. W 72 minucie zmienił Alessandro Costacurta. Kolejną cechą wspólną Cannavaro i Buffona to mecze w roli kapitana. 79 razy Cannavaro zakładał kapitańską opaskę. Strzelił dwie bramki-pierwszą Turcji 30 maja 2004, a drugą i ostatnią Portugalii 6 lutego 2008 roku. Trzykrotnie grał przeciwko Polsce. W 1997 roku Polska grała 2 spotkania z Włochami w ramach eliminacji do mistrzostw świata 1998. Dla Cannavaro były to jego spotkania numer 4 i 5 w drużynie narodowej. Jego ostatnimi meczami dla Azzurri były spotkania podczas Mistrzostw Świata 2010. Mecz przeciwko Słowenii 24 czerwca 2010 roku był 136 i ostatnim dla Cannavaro.

Rekordzistą gier włoskiej kadry do 12 sierpnia 2009 roku był Paolo Maldini z 126 występami. Wyprzedził go wtedy Cannavaro. Włochy zremisowały ze Szwajcarią wówczas. Mecz, w którym Buffon zadebiutował we włoskiej reprezentacji, był pierwszym meczem, w którym jednocześnie Buffon, Cannavaro i Paolo Maldini, a więc pierwsza trójka tego zestawienia. Maldini swój debiut zaliczył 31 marca 1988 roku, kiedy to w Splicie Włosi zremisowali 1-1 z Jugosławią, a Maldini wszedł na murawę w 53 minucie. Podobnie jak pierwsza dwójka także Paolo Maldini zagrał wiele spotkań w roli kapitana. Jego wynik to 74. Co ciekawe pierwsza trójka piłkarzy z największą ilością meczów w roli kapitana Reprezentacji Włoch jest taka sama jak pierwsza trójka gier tej reprezentacji, czyli Buffon, Cannavaro i Paolo Maldini. Po raz ostatni Maldini zagrał w kadrze w pamiętnym spotkaniu 1/8 finału mistrzostw świata 2002- (18 czerwca) przeciwko Korei Południowej, było 2-1 dla Koreańczyków.

Maldiniego nie dogonił Daniele De Rossi, którego licznik występów w kadrze narodowej zatrzymał się na 117 spotkaniach. Piłkarz, który prawie całą swoją karierę spędził w AS Romie- prawie 19 lat w seniorskiej reprezentacji zadebiutował 4 września 2004 roku. Był to debiut marzenie, bo już w 4 minucie De Rossi zdobył swoją pierwszą bramkę w zespole narodowym i podwyższył wynik spotkania na 2-0. Ostatecznie Włosi wygrali wtedy z Norwegią 2-1. Łącznie strzelił 21 bramek w swojej reprezentacyjnej karierze. Sześć razy był kapitanem, a w 2011 roku zagrał przeciwko Polsce. Ostatni raz wystąpił w meczu barażowym eliminacji Mistrzostw Świata 2018. 10 listopada 2017 roku w Solnej Italia przegrała walkę o awans na mundial ze Szwecją 0-1. 

Pierwszą piątkę zamyka Andrea Pirlo. Prawdopodobnie już niedługo jednak zostanie on wyprzedzony przez innych zawodników. Pirlo zagrał 116 razy dla włoskiej kadry. Zadebiutował 7 września 2002 roku. Wtedy Italia pokonała 2-0 w Baku Azerbejdżan w meczu eliminacyjnym Euro 2004. Andrea  Pirlo zmienił w 78 minucie Filippo Inzaghiego. Pierwszą ze swych 13 bramek w reprezentacji strzelił wtedy co Cannavaro, czyli 30 maja 2004 roku Turcji. Włosi wygrali 4-0. 9 razy był kapitanem drużyny narodowej. Ostatni występ reprezentacyjny zaliczył 3 września 2015 roku. We Florencji Włochy pokonały Maltę 1-0 w eliminacyjnym spotkaniu do Euro 2016. 

Tuż za Pirlo są Giorgio Chiellini i Leonardo Bonucci. Pierwszy 24 marca 2022 roku rozegrał 115 mecz w kadrze, natomiast Bonucci ma spotkań reprezentacyjnych 114. To dwaj piłkarze z największą liczbą gier z obecnie grający dla drużyny Azzurri. Kolejnym jest dopiero Ciro Immobile z 55 występami.

Giorgio Chiellini zadebiutował 17 listopada 2004 roku przeciwko Finlandii, a Bonucci debiut zaliczył 3 marca 2010 roku. Wtedy to Włosi zremisowali z Kamerunem 0-0.

HUBERT WALKO