Przygotowaliśmy dla Was kolejną część cyklu statystycznego, opisującego rozgrywki Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych. Jeśli zastanawia cię, jak radził sobie najlepsze drużyny Europy w drugiej edycji protoplasty Ligi Mistrzów, to dobrze trafiłeś.
Sezon 1958/1959 był czwartym sezonem europejskich rozgrywek nazwanych Pucharem Europejskich Mistrzów Krajowych. Obrońcą trofeum był ponownie Real Madryt. Do turnieju dołączył klub z Finlandii, a ponadto powrócił przedstawiciel Turcji. zajął wicemistrz Hiszpanii, tym samym Hiszpania miała dwóch uczestników.
W turnieju miał zadebiutować mistrz Grecji 1957/1958 – Olympiakos SFP. Grecy odmówili udziału z powodów politycznych – Olympiakos miał zagrać z tureckim Besiktasem, a ówcześnie pomiędzy Grecją a Turcją trwał konflikt. Do turnieju zaproszono też drużynę Manchesteru United, którego drużyna w poprzednim sezonie uległa katastrofie lotniczej w Monachium. Angielska federacja nie wyraziła zgody na występ temu klubowi, pozostawiając w turnieju tylko mistrza – Wolverhampton. Tym samym drużyny Besiktasu i Young Boys przeszły do kolejnej rundy pucharu bez rozgrywania meczów.
Komplet uczestników wyglądał następująco:
- obrońca trofeum i jednocześnie krajowy mistrz z sezonu 1957/1958, czyli Real Madryt (Hiszpania),
- krajowi mistrzowie sezonu 1957/1958, czyli Ards FC (Irlandia Północna), AS Dukla Praga (Czechosłowacja), Besiktas JK (Turcja), BSC Young Boys (Szwajcaria), Dinamo Zagrzeb (Jugosławia), DOS Utrecht (Holandia), Drumcondra FC (Irlandia), FC Schalke 04 (RFN), Heart of Midlothian FC (Szkocja), IFK Goteborg (Szwecja), Jeunesse Esch (Luksemburg), Juventus FC (Włochy), MTK Budapeszt (Węgry) Petrolul Ploesti (Rumunia), Sporting CP (Portugalia), Stade de Reims (Francja), Standard Liege (Belgia), Wiener Sport-Club (Austria), Wolverhampton Wanderers (Anglia).
- krajowi mistrzowie sezonu 1957, czyli CDNA Sofia (Bułgaria), HPS Helsinki (Finlandia), SC Wismut Karl-Marx-Stadt (NRD)
- krajowy wicemistrz z sezonu 1957/1958, czyli Atletico Madryt (Hiszpania)
- przedstawiciele Danii i Polski, czyli KB Kopenhaga (5 miejsce w sezonie 1956/1957) i Polonia Bytom (6 miejsce w sezonie 1957).
Pierwszy mecz rozegrano 26 sierpnia 1958 r. pomiędzy KB Kopenhaga a Schalke 04 (3:0) w obecności 18 tys. widzów. Pierwszego gola zdobył Duńczyk Vagn Birkeland (KB) w 32 min. meczu. Łącznie w sezonie rozegrano 55 meczów, strzelono 199 goli (średnio 3,62 na mecz) i wystąpiło 355 piłkarzy.
Największą frekwencję odnotowano na Santiago Bernabeu w Madrycie na meczu półfinałowym Real – Atletico (4:0) – 120.000 widzów. Był to pierwszy przypadek, kiedy naprzeciw siebie stanęły drużyny z tego samego miasta. Derby Madrytu były potyczką ówczesnego mistrza (Real) z wicemistrzem (Atletico) Hiszpanii.
Z innych ciekawostek należy wspomnieć, że 10 września 1958 r. w meczu Dinamo – Duka (2:2) padła pięćsetna bramka. Zdobył ją w 51 min. na 0:2 Czech Jan Brumovsky (Dukla). Natomiast 5 listopada w meczu Wiener – Dukla (3:1) padła sześćsetna bramka. Zdobył ją w 57 min. na 3:0 Austriak Adolf Knoll (Wiener).
Mecz finałowy odbył się 3 czerwca 1959 r. w Stuttgarcie na Neckerstadion w obecności 78 tys. widzów. Naprzeciw siebie stanęły drużyny Realu Madryt i Stade de Reims. Real triumfował po raz czwarty historii rozgrywek, pokonując francuską drużynę 2:0. Bramki dla Realu zdobył Hiszpan Mateos i Argentyńczyk Di Stefano. Zwycięski skład Realu to Rogelio Dominguez, Jose Santamaria, Marquitos, Raymond Kopa, Gento, Hector Rial, Zarraga, Mateos, Santisteban, Ruiz Cervilla i Alfredo Di Stefano. Trenerem Realu był Argentyńczyk Luis Carniglia.
Królem strzelców z dorobkiem 10 goli został zawodnik Reims – Francuz Just Fontaine.
Puchar Mistrzów 1958/1959 – uczestnicy:
| LP. | Klub | Siedziba klubu | Kraj | Ilość startów klubu w PM | Ilość startów kraju w PM | Uwagi |
| 1 | Ards FC | Newtownards | Irlandia Północna | 1 | 2 | |
| 2 | AS Dukla Praga | Praga | Czechosłowacja | 2 | 3 | Dukla Praga, od 1991 FC Dukla Praga, od 1994 – FK Dukla Praga, 1996 – FC Dukla Praga (fuzja z FC Portal Pribram), od 1998 – FC Dukla Pribram, od 2000 – FC Marila Pribram, od 2002 – FK Marila Pribram, od 2008 – 1.FK Pribram, od 2022 – FK Viagem Pribram |
| 3 | Atletico Madryt | Madryt | Hiszpania | 1 | 4 | |
| 4 | Besiktas JK | Stambuł | Turcja | 1 | 2 | |
| 5 | BSC Young Boys | Berno | Szwajcaria | 2 | 4 | |
| 6 | CDNA Sofia | Sofia | Bułgaria | 3 | 3 | CDNA Sofia, od 1962 – CSKA Czerweno Zname Sofia (po fuzji z Czerweno Zname Sofia), od 1968 – CSKA Septemwrijsko Zname Sofia (po fuzji z Septemwri Sofia), od 1985 – CFKA Sredec Sofia, od 1989 – CSKA Sofia |
| 7 | Dinamo Zagrzeb | Zagrzeb | Jugosławia | 1 | 4 | |
| 8 | DOS Utrecht | Utrecht | Holandia | 1 | 4 | DOS Utrecht, od 1970 – FC Utrecht (po fuzjji DOS, Elinkwijk i Velox Utrecht) |
| 9 | Drumcondra FC | Dublin | Irlandia | 1 | 2 | Drumcondra FC, od 1972 – Home Farm Drumcondra (po włączeniu Drumcondry), od 1973 – Home Farm FC, od 1995 – Home Farm Everton, od 1999 – Home Farm Fingal, od 2001 – Dublin City. Jednocześnie od 1973 istnieje amatorska Drumcondra FC |
| 10 | FC Schalke 04 | Gelsenkirchen | RFN | 1 | 4 | |
| 11 | Heart of Midlothian FC | Edynburg | Szkocja | 1 | 4 | |
| 12 | HPS Helsinki | Helsinki | Finlandia | 1 | 1 | |
| 13 | IFK Goteborg | Goeteborg | Szwecja | 1 | 4 | |
| 14 | Jeunesse Esch | Esch | Luksemburg | 1 | 3 | |
| 15 | Juventus FC | Turyn | Włochy | 1 | 4 | |
| 16 | KB Kopenhaga | Kopenhaga | Dania | 1 | 4 | Kjobenhavns Boldklub, od 1991 – FC Kopenhaga (po fuzji KB i B 1903 Kopenhaga) |
| 17 | MTK | Budapeszt | Węgry | 2 | 4 | MTK, od 1975 – MTK-VM (fuzja z Voros Meteor Eyetertes), od 1992 – MTK FC, od 1998 – MTK Hungaria, od 2004 – MTK Budapest FC |
| 18 | Petrolul Ploeszti | Ploeszti | Rumunia | 1 | 3 | Petrolul, od 2003 – Petrolul Astra Ploeszti (po fuzji z Astra Ploeszti). Jednocześnie istnieje Petrolul Ploeszti |
| 19 | Polonia Bytom | Bytom | Polska | 1 | 4 | Polonia, od 1997 – Polonia-Szombierki Bytom (po fuzji z Szombierkami Bytom), od 1998 – Polonia Bytom, od 2014 – Bytomski Sport Polonia Bytom |
| 20 | Real Madryt | Madryt | Hiszpania | 4 | 4 | |
| 21 | SC Wismut Karl-Marx-Stadt | Karl-Marx-Stadt | NRD | 2 | 2 | Wismut Karl-Marx-Stadt, od 1963 – Wismut Aue, od 1990 – Erzgebirge Aue, od 2018 – Erzgebirge Aue-Bad Schlema |
| 22 | Sporting CP | Lizbona | Portugalia | 2 | 4 | |
| 23 | Stade de Reims | Reims | Francja | 2 | 4 | |
| 24 | Standard Liege | Liege | Belgia | 1 | 4 | |
| 25 | Wiener Sport-Club | Wiedeń | Austria | 1 | 4 | Wiener Sport-Club, od 1994 – fuzja z SV Gerasdorf, od 2001 – Wiener Sportklub, od 2017 – fuzja z Wiener Sport-Club |
| 26 | Wolverhampton Wanderers | Wolverhampton | Anglia | 1 | 3 |
Debiutanci w rozgrywkach (kraje): Finlandia
Powrót do rozgrywek: Turcja.
Nieobecni w rozgrywkach: -.
Klasyfikacja Pucharu Mistrzów 1958/1959
Zwycięzca:
- Real Madryt (4)
Finalista:
- Stade de Reims (2)
Półfinaliści:
- Atletico Madryt (1)
- BSC Young Boys (1)
Ćwierćfinaliści:
- FC Schalke 04 (1)
- SC Wismut Karl-Marx-Stadt (1)
- Standard Liege (1)
- Wiener Sport-Club (1)
Runda I (1/8 finału):
- Besiktas SK (1)
- CDNA Sofia (1)
- Dukla Praga (2)
- HPS Helsinki (1)
- IFK Goteborg (1)
- MTK Budapeszt (1)
- Sporting CP (2)
- Wolverhampton Wanderers (1)
Runda wstępna (1/16 finału):
- Ards FC (1)
- Dinamo Zagrzeb (1)
- DOS Utrecht (1)
- Drumcondra Dublin (1)
- Heart of Midlothian (1)
- Jeunesse Esch (1)
- Juventus (1)
- KB Kopenhaga (1)
- Petrolul Ploeszti (1)
- Polonia Bytom (1)
* w nawiasie podano, który raz klub osiągnął ów poziom
Podstawowe informacje o sezonie 1958/1959
| Ilość drużyn | 26 |
| Ilość reprezentowanych krajów według klubów | 25 |
| Rozegrane mecze | 55 |
| Ilość stadionów, na których odbyły się mecze | 34 |
| Ilość miast, w których odbyły się mecze | 32 |
| Średnia widzów na meczach | 36.524 |
| Ilość zwycięstw gospodarzy | 38 |
| Ilość remisów | 8 |
| Ilość porażek gospodarzy | 9 |
| Ilość walkowerów | brak |
| Ilość meczów na neutralnym terenie | 6 |
| Ilość strzelonych goli | 199 |
| Średnia goli na mecz | 3,62 |
| Ilość goli z rzutów karnych | 7 |
| Ilość goli samobójczych | 2 |
| Ilość meczów rozstrzygniętych dogrywką | 1 |
| Ilość meczów rozstrzygniętych losem | brak |
| Ilość meczów rozstrzygniętych rzutami karnymi | brak |
| Ilość meczów rozgrywanych przez drużyny z tego samego kraju | 3 |
| Ilość żółtych kartek | brak |
| Ilość czerwonych kartek | 5 |
| Ilość piłkarzy | 355 |
| Ilość zdobywców goli | 98 |
| Ilość zdobywców goli z rzutów karnych | 5 |
| Ilość zdobywców goli samobójczych | 2 |
| Ilość zdobywców żółtych kartek | brak |
| Ilość zdobywców czerwonych kartek | 5 |
| Ilość reprezentowanych krajów — piłkarze | 30 * |
| Ilość narodowości — piłkarze | 34 |
| Ilość trenerów | 28 |
| Ilość reprezentowanych krajów — trenerzy | 19 |
| Ilość narodowości — trenerzy | 20 |
| Ilość sędziów głównych | 44 |
| Ilość reprezentowanych krajów – sędziowie główni | 15 |
| Ilość narodowości – sędziowie główni | 16 |
*nie licząc kolonii Francji, Portugalii i Wielkiej Brytanii
Pierwsze razy w sezonie 1958/1959
| Pierwszy mecz | 26.08.1958, KB Kopenhaga – Schalke 04 3:0 |
| Pierwszy gol i strzelec | 32 min. Duńczyk Vagn Birkeland (KB), 26.08.1958, KB Kopenhaga – Schalke 04 3:0 |
| Pierwszy zwycięski mecz gospodarzy | 26.08.1958, KB Kopenhaga – Schalke 04 3:0 |
| Pierwszy przegrany mecz gospodarzy | 14.09.1958 Ards – Reims 1:4, Jeunesse – IFK 1:2 |
| Pierwszy remis | 10.09.1958 Dinamo – Dukla 2:2 |
| Pierwszy klasyczny hat-trick | brak |
| Pierwszy hat-trick | Argentyńczyk Omar Sivori (Juventus) – 2, 56, 62 min., 24.09.1958 Juventus – Wiener 3:1, |
| Pierwsza żółta kartka | brak |
| Pierwsza czerwona kartka | 2 piłkarzy: Argentyńczyk Di Stefano (Real) i Turek Munir Altay (Besiktas) w 86 min., 13.11.1958 Real – Besiktas 2:0 |
| Pierwszy gol z rzutu karnego | Holender Henk Temming (DOS) na 1:2 w 48 min., 01.10.1958 DOS – Sporting 3:4 |
| Pierwszy gol samobójczy | Belg Maurice Bolsee (Standard) na 1:1 dla Sportingu w 23 min., 29.10.1958 Sporting – Standard 2:3 |
| Pierwszy strzelec gola dla swojej drużyny i gola samobójczego dla przeciwników | brak |
| Pierwsze rozstrzygnięcie dodatkowym trzecim meczem | 01.10.1958 Schalke 04 – KB 3:1 |
| Pierwsze rozstrzygnięcie rzutem monetą | Brak |
| Pierwsze rozstrzygnięcie dogrywką | 18.12.1958 Atletico – CDNA 3:1 po dogrywce |
| Pierwsze rozstrzygnięcie rzutami karnymi | Brak |
| Pierwszy walkower | Brak |
| Pierwszy piłkarz grający w więcej niż 1 klubie | Brak |
| Pierwszy trener pracujący w więcej niż 1 klubie | Brak |
| Pierwsza zmiana zawodnika | brak |
| Pierwszy piłkarz z kraju niereprezentowanego w rozgrywkach | Walijczyk John Charles (Juventus) – 24.09.1958 Juventus – Wiener 3:1 |
| Pierwszy piłkarz z Ameryki Północnej | brak |
| Pierwszy piłkarz z Ameryki Południowej | Brazylijczyk Vava (Atletico) – 17.09.1958 Atletico – Drumcondra 8:0 |
| Pierwszy piłkarz z Afryki | Kongijczyk Paul Bonga Bonga (Standard) – 03.09.1958 Standard – Heart of Midlothian 5:1 |
| Pierwszy piłkarz z Azji | 11 piłkarzy: Turcy* Varol Urkmez, Munir Altay, Ahmet Berman, Kamil Uzulme, Kaya Kostepen, Ozcan Esinduy, Gurcan Berk, Ahmet Ozacar, Coskun Tas, Faik Oncu (wszyscy Besiktas) – 13.11.1958 Real – Besiktas 2:0 |
| Pierwszy piłkarz z Australii i Oceanii | brak |
* Turcja została przyjęta do UEFA w 1962 r.
Kadra klubów wg narodowości w sezonie 1958/1959
Kluby — narodowości piłkarzy i trenerów:
| Klub | Kraj | Piłkarze | Krajowi | Obcokrajowcy | Trenerzy |
| Ards FC | Irlandia Północna | 14 | 14 | – | 1 – Anglia |
| AS Dukla Praga | Czechosłowacja | 14 | 14 | – | 1 – Czechy (Czechosłowacja) |
| Atletico Madryt | Hiszpania | 16 | 13 | 3 | 1 – Słowacja (Czechosłowacja) |
| Besiktas JK | Turcja | 13 | 12 | 1 | 1 – Włochy |
| BSC Young Boys | Szwajcaria | 17 | 16 | 1 | 1 – Niemcy (RFN) |
| CDNA Sofia | Bułgaria | 11 | 11 | – | 1 – Bułgaria |
| Dinamo Zagrzeb | Jugosławia | 13 | 13 * | – | 1 – Chorwacja (Jugosławia) |
| DOS Utrecht | Holandia | 12 | 12 | – | 1 – Austria |
| Drumcondra FC | Irlandia | 13 | 13 | – | 1 – Irlandia |
| FC Schalke 04 | RFN | 17 | 17 | – | 1 – Austria |
| Heart of Midlothian FC | Szkocja | 13 | 12 | 1 | 1 – Szkocja |
| HPS Helsinki | Finlandia | 12 | 12 | – | 1 – Finlandia |
| IFK Goteborg | Szwecja | 12 | 12 | – | 1 – Austria |
| Jeunesse Esch | Luksemburg | 12 | 12 | – | 1 – Anglia |
| Juventus FC | Włochy | 12 | 9 | 3 | 1 – Serbia (Jugosławia) |
| KB Kopenhaga | Dania | 11 | 11 | – | 1 – Dania |
| MTK | Węgry | 15 | 15 | – | 2 – Węgry |
| Petrolul Ploeszti | Rumunia | 13 | 13 | – | 1 – Rumunia |
| Polonia Bytom | Polska | 12 | 12 | – | 1 – Polska |
| Real Madryt | Hiszpania | 16 | 10 | 6 | 1 – Argentyna, 1 – Hiszpania |
| SC Wismut Karl-Marx-Stadt | NRD | 17 | 17 | – | 1 – Niemcy (NRD) |
| Sporting CP | Portugalia | 13 | 9 | 4 | 1 – Urugwaj |
| Stade de Reims | Francja | 16 | 16 | – | 1 – Francja |
| Standard Liege | Belgia | 16 | 14 | 2 | 1 – Węgry |
| Wiener Sport-Club | Austria | 12 | 12 | – | 1 – Austria |
| Wolverhampton Wanderers | Anglia | 13 | 11 | 2 | 1 – Anglia |
* Czechosłowacja: Czechy – 11, Słowacja – 1
* Jugosławia: Chorwacja – 12, Serbia – 1
Piłkarze, trenerzy i sędziowie w sezonie 1958/1959 według narodowości i krajów
| LP. | Narodowość | Ilość piłkarzy | Ilość trenerów | Ilość sędziów |
| 1 | Wielka Brytania * | 40 | 4 | 6 |
| 2 | Niemcy * | 35 | 2 | |
| 3 | Hiszpania | 23 | 1 | 1 |
| 4 | Republika Federalna Niemiec (Niemcy) | 18 | 1 | |
| 5 | Francja | 17 | 1 | 6 |
| 6 | Niemiecka Republika Demokratyczna (Niemcy) | 17 | 1 | |
| 7 | Węgry | 17 | 3 | |
| 8 | Szwajcaria | 16 | 3 | |
| 9 | Belgia z koloniami * | 15 | 3 | |
| 10 | Belgia | 14 | 3 | |
| 11 | Czechosłowacja * | 14 | 2 | 3 |
| 12 | Czechy (Czechosłowacja) | 14 | 1 | 2 |
| 13 | Irlandia Północna | 14 | ||
| 14 | Irlandia | 13 | 1 | |
| 15 | Jugosławia * | 13 | 2 | |
| 16 | Polska | 13 | 1 | 2 |
| 17 | Rumunia | 13 | 1 | |
| 18 | Szkocja | 13 | 1 | 1 |
| 19 | Szwecja | 13 | 1 | |
| 20 | Anglia | 12 | 3 | 5 |
| 21 | Austria | 12 | 4 | 2 |
| 22 | Chorwacja (Jugosławia) | 12 | 1 | |
| 23 | Finlandia | 12 | 1 | |
| 24 | Holandia | 12 | 4 | |
| 25 | Turcja | 12 | ||
| 26 | Bułgaria | 11 | 1 | |
| 27 | Dania | 11 | 1 | 3 |
| 28 | Luksemburg | 11 | ||
| 29 | Portugalia z koloniami * | 11 | 1 | |
| 30 | Włochy | 10 | 1 | 4 |
| 31 | Portugalia | 9 | 1 | |
| 32 | Argentyna | 5 | 1 | |
| 33 | Brazylia | 2 | ||
| 34 | Urugwaj | 2 | 1 | |
| 35 | Portugalska Afryka Zachodnia (Angola) | 1 | ||
| 36 | Kongo Belgijskie (Demokratyczna Republika Konga) | 1 | ||
| 37 | Grecja | 1 | ||
| 38 | Portugalska Afryka Wschodnia (Mozambik) | 1 | ||
| 39 | Związek Południowej Afryki (Republika Południowej Afryki) | 1 | ||
| 40 | Serbia (Jugosławia) | 1 | 1 | |
| 41 | Walia | 1 | ||
| 42 | Słowacja (Czechosłowacja) | 0 | 1 | 1 |
Piłkarze:
* Wielka Brytania: Irlandia Północna – 14, Szkocja – 13, Anglia – 12, Walia – 1, Związek Południowej Afryki (od 1961 niepodległa Republika Południowej Afryki)
* Niemcy: RFN – 18, NRD – 17
* Belgia z koloniami: Belgia – 14, Kongo Belgijskie (od 1961 niepodległa Demokratyczna Republika Konga, w latach 1971-1997 jako Zair, od 1998 ponownie DRK)
* Jugosławia: Chorwacja – 12, Serbia – 1
* Czechosłowacja: Czechy – 14
* Portugalia z koloniami: Portugalia – 9, Portugalska Afryka Zachodnia (od 1975 niepodległa Angola) – 1, Portugalska Afryka Wschodnia (od 1975 niepodległy Mozambik)
Trenerzy:
* Czechosłowacja: Czechy – 1, Słowacja – 1
* Jugosławia: Chorwacja – 1, Serbia – 1
* Niemcy: NRD – 1, RFN – 1
* Wielka Brytania: Anglia – 3, Szkocja – 1
Sędziowie:
* Czechosłowacja: Czechy – 2, Słowacja – 1
* Wielka Brytania: Anglia – 5, Szkocja – 1
Pochodzenie piłkarzy w sezonie 1958/1959
| Piłkarze z Europy — kraje niereprezentowane w rozgrywkach | Grecja: Alekos Sofianidis (Besiktas) Walia: John Charles (Juventus) |
| Piłkarze z Afryki | Portugalska Afryka Zachodnia – terytorium zależne od Portugalii (od 1975 r. niepodległa Angola): Jorge Mendonca (Atletico) Kongo Belgijskie – terytorium zależne od Belgii (od 1961 niepodległa Demokratyczna Republika Konga, w latach 1971-1997 jako Zair, od 1998 ponownie DRK): Paul Bonga Bonga (Standard) Portugalska Afryka Wschodnia – terytorium zależne od Portugalii (od 1975 niepodległy Mozambik): Octavio de Sa (Sporting) Związek Południowej Afryki – terytorium zależne od Wielkiej Brytanii (od 1961 niepodległa Republika Południowej Afryki): Eddie Stuart (Wolverhampton) |
| Piłkarze z Ameryki Południowej | Argentyna: Alfredo Di Stefano (Real)Diego Arizaga (Sporting)Hector Rial (Real)Omar Sivori (Juventus)Rogelio Dominguez (Real) Brazylia: Ivson (Sporting)Vava (Atletico) Urugwaj: Jose Caraballo (Sporting)Jose Santamaria (Real) |
| Piłkarze z Ameryki Północnej | – |
| Piłkarze z Australii i Oceanii | – |
| Piłkarze z Azji | Turcja *: Ahmet Berman (Besiktas)Ahmet Ozacar (Besiktas)Coskun Tas (Besiktas)Faik Oncu (Besiktas)Gurcan Berk (Besiktas)Kamil Uzulme (Besiktas)Kaya Kostepen (Besiktas)Metin Erman (Besiktas)Munir Altay (Besiktas)Ozcan Esinduy (Besiktas)Recep Adanir (Besiktas)Varol Urkmez (Besiktas) |
* Turcja została przyjęta do UEFA w 1962 r.
Obcokrajowcy w klubach w sezonie 1958/1959
| Atletico Madryt | Brazylia: Vava Portugalska Afryka Zachodnia – terytorium zależne od Portugalii (od 1975 r. niepodległa Angola): Jorge Mendonca Węgry: Josef Csoka |
| Besiktas JK | Grecja: Alekos Sofianidis |
| BSC Young Boys | Republika Federalna Niemiec (od 1990 r. Niemcy): Ernst Wechselberger |
| Juventus FC | Argentyna: Omar Sivori Szwecja: Karl-Erik Palmer Walia: John Charles |
| Real Madryt | Argentyna: Alfredo Di StefanoHector RialRogelio Dominguez Francja: Raymond Kopa Urugwaj: Jose Santamaria Węgry: Ferenc Puskas |
| Sporting CP | Argentyna: Diego Arizaga Brazylia: Ivson Portugalska Afryka Wschodnia – terytorium zależne od Portugalii (od 1975 niepodległy Mozambik): Octavio de Sa Urugwaj: Jose Caraballo |
| Standard Liege | Kongo Belgijskie – terytorium zależne od Belgii (od 1961 niepodległa Demokratyczna Republika Konga, w latach 1971-1997 jako Zair, od 1998 ponownie DRK): Paul Bonga Bonga Włochy: Adelin Delunardo |
| Wolverhampton Wanderers | Szkocja: Malcolm Finlayson Związek Południowej Afryki – terytorium zależne od Wielkiej Brytanii (od 1961 niepodległa Republika Południowej Afryki): Eddie Stuart |
Rekordy w sezonie 1958/1959
Rekordy klubowe:
Naj, naj, naj:
| Najwięcej meczów | 10 – Atletico Madryt |
| Najwięcej zwycięstw | 6 – 2 kluby: Atletico Madryt, Stade de Reims |
| Najwięcej remisów | 3 – Wismut Karl-Marx-Stadt |
| Najwięcej porażek | 3 – 2 kluby: Atletico Madryt, Stade de Reims, Wiener Sport-Club |
| Najwięcej bramek zdobytych | 25 – Atletico Madryt |
| Najwięcej bramek straconych | 13 – 2 kluby: Drumcondra FC, FC Schalke 04 |
| Najmniej bramek zdobytych | 0 – 2 kluby: HPS Helsinki, Polonia Bytom |
| Najmniej bramek straconych | 2 – Wolverhampton |
| Najlepszy bilans bramkowy | (+) 16 – Atletico Madryt |
| Najgorszy bilans bramkowy | (-) 12 – Drumcondra FC |
| Najwięcej żółtych kartek w sezonie | Brak |
| Najwięcej czerwonych kartek w sezonie | 2 – 2 kluby: Atletico Madryt, Real Madryt |
| Najwięcej piłkarzy, którzy zagrali w sezonie w 1 klubie | 17 – 3 kluby: BSC Young Boys, FC Schalke 04, Wismut Karl-Marx-Stadt |
| Najwięcej piłkarzy krajowych w drużynie | 17 – Schalke i Wismut |
| Najwięcej obcokrajowców w drużynie | 6 – Real |
Rekordy meczowe:
| Najwięcej żółtych kartek w meczu | brak |
| Najwięcej czerwonych kartek w meczu | 2 – 13.11.1958 Real – Besiktas 2:0 |
| Najwięcej bramek w meczu | 8 – 3 mecze: 17.09.1958 Atletico – Drumcondra 8:0, 30.09.1958 Reims – Ards 6:2, 18.03.1959 Real – Wiener 7:1 |
| Najwięcej bramek z rzutu karnego w meczu | 1 – 7 meczów: 01.10.1958 DOS – Sporting 3:4, 12.10.1958 Wismut – Petrolul 4:0, 18.12.1958 Atletico – CDNA 3:1, 04.02.1959 Standard – Reims 2:0 18.03.1959 Reims – Standard 3:0, 01.04.1959 Young Boys – Wismut 2:1, 23.04.1959 Real – Atletico 2:1 |
| Najwięcej bramek samobójczych w meczu | 1 – 2 mecze: 29.10.1958 Sporting – Standard 2:3, 03.12.1958 HPS – Reims 0:3 |
| Najwyższe zwycięstwo | Różnica 8 bramek – 17.09.1958 Atletico – Drumcondra 8:0 |
| Największa frekwencja | 120.000 widzów – 23.04.1959 Real – Atletico 2:1 |
| Najmniejsza frekwencja | 3.500 widzów – 14.09.1958 Jeunesse – IFK 1:2 |
Rekordy piłkarskie:
| Najliczniejsza narodowość piłkarzy | 35 – Niemcy (RFN – 18, NRD – 17) |
| Najwięcej żółtych kartek w sezonie — zawodnik | brak |
| Najwięcej czerwonych kartek w sezonie — zawodnik | 1 – 5 zawodników: Argentyńczyk Alfredo Di Stefano (Real), Hiszpan Rafa (Atletico), Niemiec Karl Borutta (Schalke), Turek Munir Altay (Besiktas), Węgier Ferenc Puskas (Real) |
| Najwięcej meczów — zawodnik | 10 – 6 zawodników: Brazylijczyk Vava (Atletico), Hiszpan Callejo (Atletico), Hiszpan Chuzo (Atletico), Hiszpan Enrique Collar (Atletico), Hiszpan Pazos (Atletico), Hiszpan Peiro (Atletico) |
| Najwięcej minut na boisku — zawodnik | 930 – 6 zawodników: Brazylijczyk Vava (Atletico), Hiszpan Callejo (Atletico), Hiszpan Chuzo (Atletico), Hiszpan Enrique Collar (Atletico), Hiszpan Pazos (Atletico), Hiszpan Peiro (Atletico) |
| Najwięcej strzelonych bramek w sezonie — zawodnik | 10 – Francuz Just Fontaine (Reims) |
Rekordy trenerskie:
| Najliczniejsza narodowość trenerów | 4 – Austria |
| Najwięcej meczów w roli trenera | 10 – Słowak Ferdinand Daucik (Atletico) |
Rekordy sędziowskie:
| Najliczniejsza narodowość sędziów głównych | 6 – Francja |
| Najwięcej prowadzonych meczów | 3 – 2 sędziów: Holender Leo Horn, Szwajcar Paul Wyssling |
Rekordy strzeleckie:
Najlepsi strzelcy — najlepsza trójka:
| Ilość goli | Piłkarz i klub |
| 10 | Francuz Just Fontaine (Reims) |
| 8 | Brazylijczyk Vava (Atletico) |
| 6 | Argentyńczyk Alfredo Di Stefano (Real), Hiszpan Peiro (Atletico) |
| Najwięcej bramek w meczu — zawodnik | 4 gole – 2 piłkarzy: Austriak Josef Hamerl (Wiener) – 01.10.1958 Wiener – Juventus 7:0 Argentyńczyk Alfredo Di Stefano (Real) – 18.03.1959 Real – Wiener 7:1 |
| Najszybciej zdobyta bramka — mecz | 1 minuta – 2 mecze: Niemiec Hans Nowak (Schalke 04) – 18.03.1959 Schalke 04 – Atletico 1:1, Hiszpan Mateos (Real) – 03.06.1959 Real – Reims 2:0 |
Zdobywcy 3 i więcej bramek w jednym meczu:
| Ilość goli | Piłkarz, klub, minuty | Mecz |
| 4 | Austriak Josef Hamerl (Wiener) – 34, 38, 64, 80 | 01.10.1958 Wiener – Juventus 7:0 |
| 4 | Argentyńczyk Alfredo Di Stefano (Real) – 14, 64, 69,75 | 18.03.1959 Real – Wiener 7:1 |
| 3 | Omar Sivori (Juventus) – 2, 56, 62 | 24.09.1958 Juventus – Wiener 3:1 |
| 3 | Jean Vincent (Reims) – 22, 35, 85 | 26.11.1958 Reims – HPS 4:0 |
Miasta i stadiony
55 meczów rozegrano na 34 stadionach zlokalizowanych w 32 miastach. Najwięcej meczów odbyło się na Santiago Bernabeu w Madrycie – 5. Finał rozegrano w Stuttgarcie na Neckerstadion.
| Lp. | Miasto | Stadion | Klub gospodarza | Ilość meczów | Uwagi |
| 1 | Amsterdam | Olympisch Stadion | BSC Young Boys | 1 | Mecz dodatkowy |
| 2 | Belfast | Windsor Park | Ards FC | 1 | |
| 3 | Berno | Wankdorf-Stadion | BSC Young Boys | 3 | |
| 4 | Budapeszt | Nepstadion | MTK Budapeszt | 2 | |
| 5 | Bytom | Stadion Polonii | Polonia Bytom | 1 | |
| 6 | Dublin | Dalymount Park | Drumcondra FC | 1 | |
| 7 | Edynburg | Tynecastle | Heart of Midlothian FC | 1 | |
| 8 | Enschede | Diekman | FC Schalke 04 | 1 | Mecz dodatkowy |
| 9 | Esch | La Frontiere | Jeunesse Esch | 1 | |
| 10 | Gelsenkirchen | Gluckauf-Kampfbahn | FC Schalke 04 | 3 | |
| 11 | Genewa | Parc des Sports | Atletico Madryt | 1 | Mecz dodatkowy |
| 12 | Goeteborg | Nya Ullevi | IFK Goteborg | 3 | |
| 13 | Karl-Marx-Stadt | Otto-Grotewohll-Stadion | Wismut Karl-Marx-Stadt | 3 | |
| 14 | Kijów | Republikański | Wismut Karl-Marx-Stadt | 1 | Mecz dodatkowy |
| 15 | Kopenhaga | Idraetsparken | KB Kopenhaga | 1 | |
| 16 | Le Petit-Quevilly | Stade Robert Diochon | HPS Helsinki | 1 | Mecz rozgrywany we Francji z uwagi na warunki atmosferyczne w Finlandii |
| 17 | Liege | Stade Sclessin | Standard Liege | 3 | |
| 18 | Lizbona | Estadio Jose Alvalade | Sporting CP | 2 | |
| 19 | Madryt | Estadio Metropolitano | Atletico Madryt | 2 | |
| 20 | Madryt | Santiago Bernabeu | Atletico Madryt | 2 | |
| 21 | Madryt | Santiago Bernabeu | Real Madryt | 3 | |
| 22 | Paryż | Parc des Princes | Stade de Reims | 2 | |
| 23 | Ploeszti | Stadionul Illie Oana | Petrolul Ploeszti | 1 | |
| 24 | Praga | Stadion Letna | Dukla Praga | 1 | |
| 25 | Praga | Velky Strahovsky Stadion | Dukla Praga | 1 | |
| 26 | Reims | Auguste Delaune | Stade de Reims | 1 | |
| 27 | Saragossa | La Romareda | Real Madryt | 1 | Mecz dodatkowy |
| 28 | Sofia | Vasil Lewski | CDNA Sofia | 1 | |
| 29 | Stambuł | Mithat Pasa | Besiktas | 1 | |
| 30 | Stuttgart | Neckarstadion | Real Madryt | 1 | Mecz finałowy |
| 31 | Turyn | Comunale | Juventus FC | 1 | |
| 32 | Utrecht | Galgenwaard | DOS Utrecht | 1 | |
| 33 | Wiedeń | Praterstadion | Wiener Sport-Club | 3 | |
| 34 | Wolverhampton | Molineux Stadium | Wolverhampton Wanderers | 1 | |
| 35 | Zagrzeb | Maksimir | Dinamo Zagrzeb | 1 |
Tabele wszech czasów – 1955-1959
Tabela wszech czasów klubowa
W czterech edycjach rozgrywek wzięło udział 65 zespołów. Przedstawiona poniżej tabela przedstawia pierwsze 18 zespołów z największą ilością rozegranych meczów (minimum 7). W przypadku tej samej ilości meczów o kolejności decydowała mniejsza ilość startów, a następnie większa ilość zwycięstw. Liderem został madrycki Real, który po raz czwarty wygrał finał turnieju.
| LP. | Klub | Kraj | Ilość startów | Ilość meczów | ZWY | REM | POR | Bramki + | Bramki – | Piłkarze | Trenerzy |
| 1 | Real Madryt | Hiszpania | 4 | 30 | 21 | 4 | 5 | 81 | 32 | 29 | 3 |
| 2 | Stade de Reims | Francja | 2 | 16 | 10 | 2 | 4 | 41 | 20 | 25 | 1 |
| 3 | AC Milan | Włochy | 2 | 16 | 9 | 2 | 5 | 47 | 29 | 30 | 2 |
| 4 | Manchester United | Anglia | 2 | 16 | 9 | 3 | 4 | 43 | 24 | 24 | 2 |
| 5 | Wismut Karl-Marx-Stadt | NRD | 2 | 13 | 4 | 4 | 5 | 23 | 19 | 17 | 2 |
| 6 | FK Crvena Zvezda | Jugosławia | 2 | 12 | 6 | 3 | 3 | 32 | 16 | 19 | 2 |
| 7 | Atletico Madryt | Hiszpania | 1 | 1 | 6 | 1 | 3 | 25 | 9 | 16 | 1 |
| 8 | Borussia Dortmund | RFN | 2 | 10 | 4 | 2 | 4 | 24 | 19 | 17 | 2 |
| 9 | Rapid Wiedeń | Austria | 3 | 10 | 3 | 1 | 6 | 22 | 27 | 18 | 3 |
| 10 | BSC Young Boys | Szwajcaria | 2 | 9 | 4 | 3 | 2 | 13 | 11 | 18 | 1 |
| 11 | CDNA Sofia | Bułgaria | 3 | 9 | 4 | 0 | 5 | 19 | 20 | 13 | 1 |
| 12 | Budapesti Vasas | Węgry | 1 | 8 | 4 | 2 | 2 | 18 | 11 | 15 | 2 |
| 13 | MTK Budapeszt | Węgry | 2 | 8 | 4 | 1 | 3 | 24 | 18 | 24 | 3 |
| 14 | Aarhus GF | Dania | 3 | 8 | 2 | 3 | 3 | 9 | 14 | 17 | 2 |
| 15 | AC Fiorentina | Włochy | 1 | 7 | 3 | 3 | 1 | 8 | 6 | 18 | 1 |
| 16 | FC Schalke 04 | RFN | 1 | 7 | 3 | 2 | 2 | 13 | 13 | 17 | 1 |
| 17 | OGC Nice | Francja | 1 | 7 | 3 | 1 | 3 | 14 | 12 | 14 | 1 |
| 18 | Rangers FC | Szkocja | 2 | 7 | 2 | 0 | 5 | 9 | 15 | 19 | 2 |
Tabela wszech czasów zdobywców i finalistów wg klubów
Po czterech edycjach liderem wciąż pozostawał Real Madryt z 4 zdobytymi pucharami. Drugi raz w finale rozgrywek zagrała drużyna Stade de Reims.
| Lp | Klub | Kraj | Zdobywca | Finalista |
| 1 | Real Madryt | Hiszpania | 4 | 0 |
| 2 | Stade de Reims | Francja | 0 | 2 |
| 3 | AC Fiorentina | Włochy | 0 | 1 |
| 4 | AC Milan | Włochy | 0 | 1 |
Tabela wszech czasów występów piłkarzy
W czterech edycjach Pucharu Mistrzów wzięło udział 992 zawodników z 66 klubów. Poniżej tabela przedstawia 19 piłkarzy z największą ilością rozegranych minut (powyżej 1200). W przypadku takiej samej ilości minut o kolejności decyduje mniejsza ilość meczów, startów, a następnie większa ilość zdobytych goli. Pierwszą dziesiątkę zdominowali piłkarze Realu.
| LP. | Piłkarz | Narodowość | Klub | Ilość startów | Ilość minut | Ilość meczów | Ilość goli | Ilość ŻK | Ilość CzK |
| 1 | Gento | Hiszpania | Real Madryt | 4 | 2640 | 29 | 6 | 0 | 0 |
| 2 | Raymond Kopa | Francja | Stade de Reims, Real Madryt | 4 | 2640 | 29 | 6 | 0 | 0 |
| 3 | Alfredo Di Stefano | Argentyna | Real Madryt | 4 | 2636 | 29 | 28 | 0 | 1 |
| 4 | Zarraga | Hiszpania | Real Madryt | 4 | 2550 | 28 | 0 | 0 | 0 |
| 5 | Rafael Lesmes | Hiszpania | Real Madryt | 4 | 2452 | 27 | 0 | 0 | 1 |
| 6 | Hector Rial | Argentyna | Real Madryt | 4 | 2010 | 22 | 13 | 0 | 0 |
| 7 | Juanito Alonso | Hiszpania | Real Madryt | 4 | 2010 | 22 | 0 | 0 | 0 |
| 8 | Marquitos | Hiszpania | Real Madryt | 4 | 1800 | 20 | 1 | 0 | 0 |
| 9 | Bill Foulkes | Anglia | Manchester United | 2 | 1440 | 16 | 0 | 0 | 0 |
| 10 | Dominique Colonna | Francja | OGC Nice, Stade de Reims | 2 | 1440 | 16 | 0 | 0 | 0 |
| 11 | Jose Santamaria | Urugwaj | Real Madryt | 2 | 1380 | 15 | 0 | 0 | 0 |
| 12 | Michel Leblond | Francja | Stade de Reims | 2 | 1350 | 15 | 4 | 0 | 0 |
| 13 | Robert Jonquet | Francja | Stade de Reims | 2 | 1350 | 15 | 0 | 0 | 0 |
| 14 | Miguel Munoz | Hiszpania | Real Madryt | 3 | 1350 | 15 | 1 | 0 | 0 |
| 15 | Santisteban | Hiszpania | Real Madryt | 3 | 1290 | 14 | 2 | 0 | 0 |
| 16 | Tommy Taylor (1932) | Anglia | Manchester United | 2 | 1260 | 14 | 11 | 0 | 0 |
| 17 | Rene Bliard | Francja | Stade de Reims | 2 | 1260 | 14 | 7 | 0 | 0 |
| 18 | Raoul Giraudo | Francja | Stade de Reims | 2 | 1260 | 14 | 0 | 0 | 0 |
| 19 | Roger Byrne | Anglia | Manchester United | 2 | 1260 | 14 | 0 | 0 | 0 |
Tabela wszech czasów strzelców
Po czterech edycjach rozgrywek na liście strzelców znalazło się 290 piłkarzy oraz 8 piłkarzy z golami samobójczymi.
Poniżej tabela prezentuje 12 najskuteczniejszych piłkarzy (minimum 8 goli). W przypadku tej samej ilości goli decydowała mniejsza ilość meczów i startów.
Liderem został Argentynczyk Di Stefano z Realu z 28 golami. Najwyższą skuteczność (200%) uzyskał Serb Milos Milutinović z Partizana (8 goli w 4 meczach) oraz Portugalczyk Valter de Castro ze Sportingu i Hiszpan Pereda z Realu (2 gole w 1 meczu).
| LP | Piłkarz | Narodowość | Klub | Ilość goli | Ilość meczów | Ilość startów | Skuteczność |
| 1 | Alfredo Di Stefano | Argentyna | Real Madryt | 28 | 29 | 4 | 97% |
| 2 | Bora Kostić | Serbia (Jugosławia) | Crvena Zvezda | 14 | 12 | 2 | 117% |
| 3 | Dennis Viollet | Anglia | Manchester United | 13 | 12 | 2 | 108% |
| 4 | Hector Rial | Argentyna | Real Madryt | 13 | 22 | 4 | 59% |
| 5 | Tommy Taylor (1932) | Anglia | Manchester United | 11 | 14 | 2 | 79% |
| 6 | Just Fontaine | Francja | Stade de Reims | 10 | 7 | 1 | 143% |
| 7 | Peter Palotas | Węgry | MTK Budapeszt | 10 | 8 | 2 | 125% |
| 8 | Milos Milutinović | Serbia (Jugosławia) | FK Partizan | 8 | 4 | 1 | 200% |
| 9 | Lajos Csordas | Węgry | Budapesti Honved | 8 | 8 | 1 | 100% |
| 10 | Vava | Brazylia | Atletico Madryt | 8 | 10 | 1 | 80% |
| 11 | Adi Pressler | RFN (Niemcy) | Borussia Dortmund | 8 | 10 | 2 | 80% |
| 12 | Juan Schiaffino | Urugwaj | AC Milan | 8 | 12 | 2 | 67% |
Tabela wszech czasów zdobywców pucharu wg piłkarzy
Po czwartej edycji rozgrywek liczba zdobywców powiększyła się o 3 piłkarzy. Wszystkich, 29 zawodników reprezentowało Real Madryt. Najlepszym strzelcem był Argentyńczyk Di Stefano, który powiększyl dorobek strzelecki do 28 bramek. Najwięcej występów zaliczyli Di Stefano i Gento – po 29.
W wymienionej grupie zawodników hiszpańskiego klubu znalazło się 4 Argentyńczyków, 1 Francuz, 1 Urugwajczyk i 1 Węgier.
| LP | Piłkarz | Narodowość | Klub | Ilość triumfów | Ilość meczów | Ilość goli |
| 1 | Alfredo Di Stefano | Argentyna | Real Madryt | 4 | 29 | 28 |
| 2 | Gento | Hiszpania | Real Madryt | 4 | 29 | 6 |
| 3 | Zarraga | Hiszpania | Real Madryt | 4 | 28 | 0 |
| 4 | Rafael Lesmes | Hiszpania | Real Madryt | 4 | 27 | 0 |
| 5 | Hector Rial | Argentyna | Real Madryt | 4 | 22 | 13 |
| 6 | Juanito Alonso | Hiszpania | Real Madryt | 4 | 22 | 0 |
| 7 | Marquitos | Hiszpania | Real Madryt | 4 | 20 | 1 |
| 8 | Joseito | Hiszpania | Real Madryt | 4 | 11 | 6 |
| 9 | Raymond Kopa | Francja | Real Madryt | 3 | 22 | 6 |
| 10 | Miguel Munoz | Hiszpania | Real Madryt | 3 | 15 | 1 |
| 11 | Santisteban | Hiszpania | Real Madryt | 3 | 14 | 2 |
| 12 | Mateos | Hiszpania | Real Madryt | 3 | 12 | 5 |
| 13 | Atienza | Hiszpania | Real Madryt | 3 | 11 | 0 |
| 14 | Marsal | Hiszpania | Real Madryt | 3 | 9 | 5 |
| 15 | Becerril | Hiszpania | Real Madryt | 3 | 5 | 0 |
| 16 | Jose Santamaria | Urugwaj | Real Madryt | 2 | 15 | 0 |
| 17 | Rogelio Dominguez | Argentyna | Real Madryt | 2 | 7 | 0 |
| 18 | Oliva | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 3 | 0 |
| 19 | Ferenc Puskas | Węgry | Real Madryt | 1 | 5 | 2 |
| 20 | Ruiz Cervilla | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 5 | 0 |
| 21 | Roque Olsen | Argentyna | Real Madryt | 1 | 4 | 1 |
| 22 | Miche | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 3 | 0 |
| 23 | Navarro | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 3 | 0 |
| 24 | Castano | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 2 | 2 |
| 25 | Molowny | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 2 | 1 |
| 26 | Torres Pastor | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 2 | 0 |
| 27 | Pereda | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 1 | 2 |
| 28 | Berasaluce | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 1 | 0 |
| 29 | Perez Paya | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 1 | 0 |
Tabela wszech czasów trenerów wg ilości prowadzonych meczów
W trakcie czterech edycji kluby prowadziło 78 trenerów. Poniżej prezentujemy listę trenerów, którzy prowadzili swój zespół w min. 6 meczach.
| LP | Trener | Narodowość | Klub | Ilość startów | Ilość meczów |
| 1 | Luis Carniglia | Argentyna | OGC Nice, Real Madryt | 4 | 22 |
| 2 | Albert Batteux | Francja | Stade de Reims | 2 | 16 |
| 3 | Ferdinand Daucik | Słowacja (Czechosłowacja) | Athletic Bilbao, Atletico Madryt | 2 | 16 |
| 4 | Matt Busby | Szkocja | Manchester United | 2 | 16 |
| 5 | Jose Villalonga | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 13 |
| 6 | Gipo Viani | Włochy | AC Milan | 1 | 10 |
| 7 | Albert Sing | Niemcy (RFN) | BSC Young Boys | 2 | 9 |
| 8 | Krum Milev | Bułgaria | CDNA Sofia | 3 | 9 |
| 9 | Gerhard Hofmann | Niemcy (NRD) | Wismut Karl-Marx-Stadt | 1 | 8 |
| 10 | Edi Fruhwirth | Austria | FC Schalke 04 | 1 | 7 |
| 11 | Fulvio Bernardini | Włochy | AC Fiorentina | 1 | 7 |
| 12 | Scot Symon | Szkocja | Rangers FC | 2 | 7 |
| 13 | Ettore Puricelli | Urugwaj | AC Milan | 1 | 6 |
| 14 | Geza Kalocsay | Węgry | Standard Liege | 1 | 6 |
| 15 | Hans Pesser | Austria | Wiener Sport-Club | 1 | 6 |
| 16 | Hugh Shaw | Szkocja | Hibernian FC | 1 | 6 |
| 17 | Milorad Pavić | Serbia (Jugosławia) | Crvena Zvezda | 1 | 6 |
| 18 | Milovan Ćirić | Serbia (Jugosławia) | Crvena Zvezda | 1 | 6 |
| 19 | Rudolf Illovszky | Węgry | Budapesti Vasas | 1 | 6 |
| 20 | Karel Kolsky | Czechy (Czechosłowacja) | Dukla Praga | 2 | 6 |
| 21 | Max Merkel | Austria | Rapid Wiedeń | 2 | 6 |
| 22 | Peter Vesterbak | Dania | Aarhus GF | 2 | 6 |
Tabela wszech czasów trenerów wg ilości triumfów
W trakcie czterech edycji puchar ze swoją drużyną zdobyło 3 trenerów. Wszyscy byli trenerami Realu Madryt. W sezonie 1956/1957 drogę do zwycięstwa rozpoczął Villalonga, a w ostatnich 2 meczach Real prowadził już Carniglia. Podobnie było sezon później, kiedy drogę do finału rozpoczął Carniglia, a 2 ostatnie mecze drużynę Realu prowadził jego były zawodnik Munoz. Tym samym Munoz był pierwszym, który zdobył Puchar Mistrzów jako zawodnik (3 razy) i jako trener (1 raz).
| LP | Trener | Narodowość | Klub | Ilość triumfów | Ilość meczów |
| 1 | Luis Carniglia | Argentyna | Real Madryt | 3 | 15 |
| 2 | Jose Villalonga | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 13 |
| 3 | Miguel Munoz | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 2 |
Tabela wszech czasów sędziów głównych
W czterech edycjach mecze prowadziło 82 sędziów. Poniższa tabela prezentuje pierwszą dziesiątkę z najwyższą liczbą prowadzonych meczów (minimum 4).
| Lp | Sędzia | Narodowość | Ilość prowadzonych meczów | Ilość sezonów |
| 1 | Arthur Ellis | Anglia | 10 | 4 |
| 2 | Albert Alsteen | Belgia | 8 | 3 |
| 3 | Leo Horn | Holandia | 8 | 3 |
| 4 | Alfred Grill | Austria | 6 | 3 |
| 5 | Dean Harzic | Francja | 6 | 3 |
| 6 | Fritz Seipelt | Austria | 4 | 1 |
| 7 | John Husband | Anglia | 4 | 2 |
| 8 | Albert Dusch | Niemcy (RFN) | 4 | 3 |
| 9 | Erich Steiner | Austria | 4 | 3 |
| 10 | Lucien Van Nuffel | Belgia | 4 | 3 |
Opracował:Grzegorz Skwara