Puchar Mistrzów w latach 50′ – statystycznie

Na naszej stronie pojawiają się podsumowania poszczególnych edycji Pucharu Mistrzów (obecnej Ligi Mistrzów). W tym artykule postanowiliśmy spojrzeć na te rozgrywki szerzej — przez pryzmat pierwszej dekady, w której Puchar Mistrzów był rozgrywany.

Puchar Mistrzów 1955/56 – 1959/60 – uczestnicy:

Rozgrywki Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych (PEMK), w skrócie zwane Pucharem Mistrzów zadebiutowały w sezonie 1955/1956, kiedy to wystartowało 16 drużyn z 16 państw. Były to następujące drużyny (w kolejności alfabetycznej): 1. FC Saarbrucken (Okręg Saary), Aarhus GF (Dania), AC Milan (Włochy), Djurgardens IF (Szwecja), FK Partizan (Jugosławia), Gwardia Warszawa (Polska), Hibernian FC (Szkocja), PSV Eindhoven (Holandia), Rapid Wiedeń (Austria), Real Madryt (Hiszpania), Rot-Weiss Essen (Republika Federalna Niemiec), RSC Anderlecht (Belgia), Servette FC (Szwajcaria), Sporting CP (Portugalia), Stade de Reims (Francja) oraz Voros Lobogo Budapeszt (późniejszy MTK, Węgry). Jak łatwo można zauważyć, brakowało kilku państw jak np. Anglii czy Czechosłowacji.

Okręg Saary to terytorium zachodnich Niemiec pod opieką Francji. Istniejące jako francuski protektorat w latach 1947 – 1956. W styczniu 1957 r. został włączony do Republiki Federalnej Niemiec, tym samym związek piłkarski został wchłonięty przez struktury niemieckie.

W drugiej edycji rozgrywek (1956/1957) zagrało 21 drużyn. Debiutantami byli reprezentanci Anglii (Manchester United), Bułgarii (CDNA Sofia, czyli późniejsze CSKA), Czechosłowacji (Slovan Bratysława), Luksemburga (Spora Luksemburg), Rumunii (Dinamo Bukareszt), Turcji (Galatasaray SK). Zabrakło reprezentantów Okręgu Saary, ale było to spowodowane procesem wchłonięcia tego terytorium przez RFN. Hiszpania wystawiła dwie drużyny: Real – jako obrońca trofeum oraz Athletic Bilbao.
W sezonie 1957/1958 wystąpiły 23 zespoły, bowiem do rozgrywek dołączyła Irlandia (Shamrock Rovers FC), Irlandia Północna (Glenavon FC), Niemiecka Republika Demokratyczna (Wismut Karl-Marx-Stadt, czyli późniejsze Erzgebirge Aue), lecz zabrakło drużyny z Turcji.

W czwartej edycji (1958/1959) grało już 25 drużyn. Zadebiutowała Finlandia (HPS Helsinki) i wróciła Turcja, a w ostatnim sezonie lat 50. XX wieku (1959/60) ponownie zagrało 25 drużyn. W rozgrywkach zabrało zespołu z Finlandii, natomiast dołączyła Grecja (Olympiakos SFP).

Łącznie podczas 5 edycji, które odbyły się w latach 50. XX wieku w rozgrywkach PEMK wystąpiło 76 drużyn z 27 ówczesnych państw. Ciekawostką jest fakt, że tureckie drużyny uczestniczyły w europejskich zmaganiach Pucharu Mistrzów, mimo iż Turcja nie była członkiem UEFA. Została nim dopiero 1962 r.

Rozstrzygnięcia Pucharu Mistrzów 1955/56 – 1959/60

Pierwszym triumfatorem rozgrywek został hiszpański Real i pozostał nim przez 4 kolejne edycje. Pierwszy finał został rozegrany w Paryżu na Parc des Princes w obecności 38.239 widzów. Real nie bez kłopotów pokonał francuski Stade de Reims 4:3 (2:2). Pięć zdobytych z rzędu pucharów z rzędu robi wrażenie do dziś. Realowi starały się przeszkodzić jeszcze drużyny z Francji, Włoch i zachodnich Niemiec. Sukcesy Realu sprawiły, że Hiszpania wystawiała w rozgrywkach po dwie drużyny – byli to mistrzowie (Athletic Bilbao, FC Barcelona) lub wicemistrzowie tego kraju (Sevilla FC, Atletico Madryt). Wskutek tego w trzech edycjach rozgrywek Real miał okazję do bratobójczych potyczek w ćwierćfinale (1957/58 z Sevillą) i dwukrotnie w półfinale (1958/59 z Atletico, 1959/60 z Barceloną).

Wśród półfinalistów na uwagę zasługuje Manchester United, który dwa razy z rzędu dotarł do tej fazy rozgrywek (1957 i 1958 r.).

Zwycięzcy (1):

• Real Madryt (1956 – 1960).

Finaliści (4):

• Stade de Reims (1956, 1959),
• AC Fiorentina (1957),
• AC Milan (1958),
• Eintracht Frankfurt nad Menem (1960).

Półfinaliści (9):

• AC Milan (1956),
• Hibernian FC (1956),
• Crvena Zvezda Belgrad (1957),
• Manchester United (1957, 1958),
• Vasas FC (1958),
• Atletico Madryt (1959),
• BSC Young Boys (1959),
• FC Barcelona (1960),
• Rangers FC (1960).

Ćwierćfinaliści (18):

• Djurgardens IF (1956),
• FK Partizan (1956),
• Voros Lobogo (późniejszy MTK, 1956),
• Rapid Wiedeń (1956),
• Athletic Bilbao (1956),
• CDNA Sofia (późniejsze CSKA, 1957),
• Grasshoppers Zurich (późniejszy Grasshopper Club Zurich, 1957)
• OGC Nice (1957, 1960),
• AFC Ajax (1958),
• Borussia Dortmund (1958),
• Crvena Zvezda Belgrad (1958),
• Sevilla FC (1958),
• Wismut Karl-Marx-Stadt (późniejszy Erzgebirge Aue, 1959),
• FC Schalke ’04 (1959),
• Standard Liege (1959),
• Wiener Sport-Club (1959, 1960),
• Sparta Rotterdam (1960)
• Wolverhampton Wanderers (1960).

Podstawowe informacje o sezonach 1955/56 – 1959/60

• Ilość drużyn – 76
• Ilość reprezentowanych krajów według klubów – 27
• Rozegrane mecze – 228
• Ilość zwycięstw gospodarzy – 145
• Ilość remisów – 40
• Ilość porażek gospodarzy – 43
• Ilość walkowerów – 0
• Ilość meczów na neutralnym terenie – 17
• Ilość strzelonych goli – 907
• Ilość goli po rzucie karnym – 38
• Ilość goli samobójczych – 10
• Ilość meczów rozstrzygniętych dogrywką – 3
• Ilość meczów rozstrzygniętych losem – 1
• Ilość meczów rozstrzygniętych rzutami karnymi – 0
• Ilość meczów rozgrywanych przez drużyny z tego samego kraju – 7
• Ilość żółtych kartek – 0
• Ilość czerwonych kartek – 26
• Ilość piłkarzy – 1205
• Ilość narodowości — piłkarze – 41
• Ilość trenerów – 88
• Ilość narodowości — trenerzy – 27

Pierwsze razy w sezonach 1955/56 – 1959/60

Pierwszy mecz

• 04.09.1955 r., Sporting CP (Portugalia) – FK Partizan (Jugosławia) 3:3

Pierwszy gol i strzelec

• Portugalczyk Joao Martins (Sporting) – 14 min, 04.09.1955 r., Sporting CP (Portugalia) – FK Partizan (Jugosławia) 3:3

Pierwszy zwycięski mecz gospodarzy

• 07.09.1955 r., Voros Lobogo Budapeszt (Węgry) – RSC Anderlecht (Belgia) 6:3

Pierwszy przegrany mecz gospodarzy

• 08.09.1955 r., Servette FC (Szwajcaria) – Real Madryt (Hiszpania) 0:2

Pierwszy remis

• 04.09.1955 r., Sporting CP (Portugalia) – FK Partizan (Jugosławia) 3:3

Pierwszy klasyczny hat-trick

• Szwed John Eriksson (Djurgardens IF) – 5, 17 i 22 min, 12.10.1955 r., Gwardia Warszawa (Polska) – Djurgardens IF (Szwecja)

Pierwszy hat-trick

• Węgier Peter Palotas (Voros Lobogo) – 25, 59, 80 min, 07.09.1955 r., Voros Lobogo Budapeszt (Węgry) – RSC Anderlecht (Belgia) 6:3

Pierwsza żółta kartka

• brak

Pierwsza czerwona kartka

• Portugalczyk Joao Galaz (Sporting) – 50 min, 04.09.1955 r., Sporting CP (Portugalia) – FK Partizan (Jugosławia) 3:3

Pierwszy gol z rzutu karnego

• Węgier Mihaly Lantos (Voros Lobogo) – 77 min na 4:2, 14.12.1955 r., Stade de Reims (Francja) – Voros Lobogo Budapeszt (Węgry) 4:2

Pierwszy gol samobójczy

• Niemiec Theodor Puff (Saarbrucken) – 75 min na 1:2 dla Milanu, 23.11.1955 r., 1. FC Saarbrucken (Okręg Saary) – AC Milan 1:4

Pierwszy strzelec gola dla swojej drużyny i gola samobójczego dla przeciwników

• Holender Ad Verhoeven (Sparta) – 6 min – gol na 0:1 dla Sparty, 28 min – gol na 1:1 dla Rangers, 30.03.1960 r., Rangers FC (Szkocja) – Sparta Rotterdam (Holandia) 3:2

Pierwsze rozstrzygnięcie dodatkowym trzecim meczem

• 16.09.1956 r., Borussia Dortmund (RFN) – Spora Luksemburg (Luksemburg) 7:0

Pierwsze rozstrzygnięcie rzutem monetą

• 15.10.1957 r., Wismut Karl-Marx-Stadt (NRD) – Gwardia Warszawa 1:1 po dogrywce, rzut na korzyść drużyny z NRD

Pierwsze rozstrzygnięcie dogrywką

• 15.10.1957 r., Wismut Karl-Marx-Stadt (NRD) – Gwardia Warszawa 1:1

Pierwsze rozstrzygnięcie rzutami karnymi

• brak

Pierwszy walkower

• brak

Pierwszy piłkarz grający w więcej niż 1 klubie

• Francuz Raymond Kopa (Stade de Reims – 1955/56, Real Madryt 1956/1957),
• Polak Edmund Zientara (Gwardia Warszawa – 1955/56, CWKS Warszawa -1956/57)

Pierwszy trener pracujący w więcej niż 1 klubie

• Argentyńczyk Luis Carniglia (OGC Nice, Real) – 1956/1957

Pierwsza zmiana zawodnika

• 01.10.1958 r., Dukla Praga (Czechosłowacja) – Dinamo Zagrzeb (Jugosławia),
  75 minuta, zmiana Dinamo
  Schodził: Chorwat Gordan Irović
  Wchodził: Vladimir Majerović

Kluby — narodowości piłkarzy i trenerów w sezonach 1955/56 – 1959/60:

Piłkarze

Trenerzy

Piłkarze spoza krajów rozgrywek w sezonach 1955/56 – 1959/60:

Piłkarze z Europy – kraje niereprezentowane w rozgrywkach

Grecja (sezon 1958/59):

Grecja debiutowała w rozgrywkach dopiero w sezonie 1959/60.

• Alekos Sofianidis (Besiktas JK)

Irlandia (sezon 1956/57)

Irlandia debiutowała w rozgrywkach dopiero w sezonie 1957/58.

• Liam Whelan (Manchester United)

Irlandia Północna (sezon 1956/57)

Irlandia Północna debiutowała w rozgrywkach dopiero w sezonie 1957/58.

• Billy Simpson (Rangers FC),
• Jackie Blanchflower (Manchester United)

Norwegia:

• Per Bredesen (AC Milan)

Walia:

• Colin Webster (Manchester United),
• John Charles (Juventus FC),
• Kenny Morgans (Manchester United)

Piłkarze z Afryki

Algieria (Algieria Francuska):

• Rachid Mekhloufi (AS Saint-Etienne)

Angola (Portugalska Afryka Zachodnia, Portugalia):

• Jorge Mendonca (Atletico Madryt)

Demokratyczna Republika Konga (Kongo Belgijskie, Belgia):

• Paul Bonga Bonga (Standard Liege)

Kamerun (Kamerun Francuski):

• Eugene N’Jo Lea (AS Saint-Etienne),

Mozambik (Portugalska Afryka Wschodnia, Portugalia:

• Omar Sivori (Juventus FC)
• Pegado (SL Benfica)

RPA (Związek Południowej Afryki):

• Des Horne (Wolverhampton Wanderers),
• Eddie Stuart (Wolverhampton Wanderers),
• Johnny Hubbard (Rangers FC, Wolverhampton Wanderers)

Piłkarze z Ameryki Południowej

Argentyna:

• Alfredo di Stefano (Real Madryt),
• Alberto Muro (OGC Nice),
• Diego Arizaga (Sporting CP),
• Eduardo Ricagni (AC Milan),
• Ernesto Cucchiaroni (AC Milan),
• Ernesto Grillo (AC Milan),
• Hector De Bourgoing (OGC Nice),
• Hector Rial (Real Madryt),
• Miguel Montuori (AC Fiorentina),
• Osvaldo Dandru (OGC Nice),
• Pancho Gonzalez (OGC Nice),
• Rogelio Dominguez (Real Madryt),
• Roque Olsen (Real Madryt),
• Ruben Bravo (OGC Nice)

Brazylia:

• Canario (Real Madryt),
• Evaristo (FC Barcelona),
• Gastao (FC Porto),
• Ivson (Sporting CP),
• Jaburu (FC Porto),
• Jose Altafini (AC Milan),
• Julinho (AC Fiorentina),
• Luis Roberto (FC Porto),
• Vava (Atletico Madryt)

Paragwaj:

• Silvio Parodi (AC Fiorentina)

Urugwaj:

• Jose Carballo (Sporting CP),
• Jose Santamaria (Real Madryt)
• Juan Schiafino (AC Milan),
• Ramon Villaverde (FC Barcelona)

Piłkarze z Ameryki Północnej

brak

Piłkarze z Australii i Oceanii

brak

Piłkarze z Azji

Turcja (sezon 1956/57, 1958/59, 1959/60)

Turcja została członkiem UEFA dopiero w 1962 r., więc jej piłkarze zostali wypisani jako piłkarze z Azji.

• Ahmet Berman (Besiktas JK),
• Ahmet Ozacar (Besiktas JK),
• Akcun Kacmaz (Fenerbahce SK),
• Ali Beratigil (Galatasaray SK),
• Avni Kalkavan (Fenerbahce SK),
• Basri Dirimlili (Fenerbahce SK),
• Can Bartu (Fenerbahce SK),
• Coskun Tas (Besiktas JK),
• Enver Ozdemir (Galatasaray SK),
• Ergun Ercins (Galatasaray SK),
• Ergun Oztuna (Fenerbahce SK),
• Faik Oncu (Besiktas JK),
• Gungor Okay (Galatasaray SK),
• Gurcan Berk (Besiktas JK, Fenerbahce SK),
• Isfendiyar Aciksoz (Galatasaray SK),
• Kadri Aytac (Galatasaray SK),
• Kamil Uzulme (Besiktas JK),
• Kaya Kostepen (Besiktas JK),
• Lefter Kucukandonyadis (Fenerbahce SK),
• Metin Erman (Besiktas JK),
• Metin Kinay (Galatasaray SK),
• Metin Oktay (Galatasaray SK),
• Munir Altay (Besiktas JK),
• Mustafa Guven (Fenerbahce SK),
• Naci Erdem (Fenerbahce SK),
• Niyazi Tamakan (Fenerbahce SK),
• Osman Goktan (Fenerbahce SK),
• Ozcan Arkoc (Fenerbahce SK),
• Ozcan Esinduy (Besiktas JK),
• Recep Adanir (Besiktas JK),
• Rober Eryol (Galatasaray SK),
• Saim Taysengil (Galatasaray SK),
• Seref Has (Fenerbahce SK),
• Suat Mamat (Galatasaray SK),
• Turgay Seren (Galatasaray SK),
• Unal Atay (Galatasaray SK),
• Varol Urkmez (Besiktas JK),
• Yuksel Gunduz (Fenerbahce SK)

Rekordy z okresu 1955/56 – 1959/60

Rekordy krajowe:

Najwięcej startów

• 5 – 15 krajów: Austria, Belgia, Dania, Francja, Hiszpania, Holandia, Jugosławia, Polska, Portugalia, Republika Federalna Niemiec, Szkocja, Szwajcaria, Szwecja, Węgry, Włochy

Najmniej startów

• 1 – 3 kraje: Finlandia, Grecja, Okręg Saary

Najwięcej klubów

• 5 – 2 kraje: Hiszpania, Holandia

Najmniej klubów

• 1 – 4 kraje: Bułgaria, Finlandia, Grecja, Okręg Saary

Najwięcej meczów

• 67 – Hiszpania

Najmniej meczów

• 2 – 3 kraje: Finlandia, Grecja, Okręg Saary

Najwięcej zwycięstw

• 44 – Hiszpania

Najmniej zwycięstw

• 0 – 3 kraje: Finlandia, Grecja, Irlandia

Najwięcej remisów

• 9 – Hiszpana

Najmniej remisów

• 0 – 4 kraje: Belgia, Finlandia, Luksemburg, Okręg Saary

Najwięcej porażek

• 14 – Hiszpania

Najmniej porażek

• 1 – 2 kraje: Grecja, Okręg Saary

Najwięcej bramek zdobytych

• 188 – Hiszpania

Najmniej bramek zdobytych

• 0 – Finlandia

Najwięcej bramek straconych

• 91 – Hiszpania

Najmniej bramek straconych

• 5 – Grecja

Najlepszy bilans bramkowy

• (+) 97 bramek – Hiszpania

Najgorszy bilans bramkowy

• (-) 30 bramek – Luksemburg

Najwięcej żółtych kartek

• brak

Najmniej żółtych kartek

• brak

Najwięcej czerwonych kartek

• 6 – Hiszpania

Najmniej czerwonych kartek

• 0 – 13 krajów: Anglia, Belgia, Dania, Finlandia, Grecja, Holandia, Irlandia, Irlandia Północna, Jugosławia, Luksemburg, Niemiecka Republika Demokratyczna, Okręg Saary, Rumunia, Szwecja

Najwięcej zmian zawodników

• brak

Najwięcej goli zdobytych po rzucie karnym

• 9 – Hiszpania

Najwięcej goli samobójczych (straconych)

• 2 – Holandia

Najwięcej piłkarzy w klubie

• 102 – Hiszpania

Najmniej piłkarzy w klubie

• 11 – Grecja

Najwięcej piłkarzy krajowych w drużynie

• 86 – Hiszpania

Najmniej piłkarzy krajowych w drużynie

• 11 – 2 kraje: Grecja, Okręg Saary

Najwięcej obcokrajowców w drużynie

• 16 – Hiszpania

Najmniej obcokrajowców w drużynie

• 0 – 14 krajów: Austria, Bułgaria, Czechosłowacja, Dania, Finlandia, Grecja, Irlandia, Jugosławia, Niemiecka Republika Demokratyczna, Polska, Rumunia, Szwecja, Węgry

Rekordy klubowe:

Najwięcej startów

• 5 – Real Madryt (Hiszpania)

Najwięcej meczów

• 37 – Real Madryt (Hiszpania)

Najmniej meczów

• 2 – 28 drużyn: 1. FC Saarbrucken (Okręg Saary), Ards FC (Irlandia Północna), AS Saint-Etienne (Francja), B 1909 Odense (Dania), Besiktas JK (Turcja), Budapest Honved FC (Węgry), Csepel CS Budapeszt (Węgry), CWKS Warszawa (Polska), Dinamo Zagrzeb (Jugosławia), DOS Utrecht (Holandia), Drumcondra FC (Irlandia), Galatasaray SK (Turcja), Glenavon FC (Irlandia Północna), Heart of Midlothian FC (Szkocja), HPS Helsinki (Finlandia), Juventus FC (Włochy), Linfield FC (Irlandia Północna), ŁKS Łódź (Polska), Olympiakos SFP (Grecja), Polonia Bytom (Polska), PSV Eindhoven (Holandia), Rapid JC Heerlen (Holandia), Rot-Weiss Essen (RFN), Royal Antwerp FC (Belgia), Servette FC (Szwajcaria), SL Benfica (Portugalia), Stade Dudelange (Luksemburg), Vorwarts Berlin (NRD)

Najwięcej zwycięstw

• 27 – Real Madryt (Hiszpania)

Najmniej zwycięstw

• 0 – 22 drużyny: Ards FC (Irlandia Północna), B 1909 Odense (Dania), Besiktas JK (Turcja), Budapest Honved FC (Węgry), Csepel CS Budapeszt (Węgry), Dinamo Zagrzeb (Jugosławia), DOS Utrecht (Holandia), Drumcondra FC (Irlandia), FC Porto (Portugalia), Glenavon FC (Irlandia Północna), HPS Helsinki (Finlandia), IFK Norrkoping (Szwecja), Olympiakos SFP (Grecja), Polonia Bytom (Polska), Rapid JC Heerlen (Holandia), Rot-Weiss Essen (RFN), Royal Antwerp FC (Belgia), RSC Anderlecht (Belgia), Servette FC (Szwajcaria), Shamrock Rovers FC (Irlandia), SL Benfica (Portugalia), Stade Dudelange (Luksemburg)

Najwięcej remisów

• 4 – 5 drużyn: BSC Young Boys (Szwajcaria), Crvena Zvezda Belgrad (Jugosławia), Real Madryt (Hiszpania), Wiener Sport-Club (Austria), Wismut Karl-Marx-Stadt (NRD)

Najmniej remisów

• 0 – 29 drużyn: 1. FC Saarbrucken (NRD), Ards FC (Irlandia Północna), AS Saint-Etienne (Francja), CCA Bukareszt (Rumunia), Dinamo Bukareszt (Rumunia), CWKS Warszawa (Polska), DOS Utrecht (Holandia), Drumcondra FC (Irlandia), FC Porto (Portugalia), Galatasaray SK (Turcja), Heart of Midlothian FC (Szkocja), HPS Helsinki (Finlandia), Jeunesse Esch (Luksemburg), Juventus FC (Włochy), KB Kopenhaga (Dania), Linfield FC (Irlandia Północna), ŁKS Łódź (Polska), Polonia Bytom (Polska), Rapid JC Heerlen (Holandia), Royal Antwerp FC (Belgia), RSC Anderlecht (Belgia), Servette FC (Szwajcaria), Slovan Bratysława (Czechosłowacja), Sparta Rotterdam (Holandia), Spora Luksemburg (Luksemburg), Stade Dudelange (Luksemburg), Standard Liege (Belgia), Vorwarts Berlin (NRD)

Najwięcej porażek

• 8 – Rangers FC (Szkocja)

Najmniej porażek

• 1 – 25 drużyn: 1. FC Saarbrucken (NRD), AC Fiorentina (Włochy), AFC Ajax (Holandia), AS Saint-Etienne (Francja), Athletic Bilbao (Hiszpania), B 1909 Odense (Dania), Besiktas JK (Turcja), Budapest Honved FC (Węgry), Cervena Hvezda Bratysława (Czechosłowacja), Csepel CS Budapeszt (Węgry), CWKS Warszawa (Polska), Dinamo Bukareszt (Rumunia), Eintracht Frankfurt nad Menem (RFN), FK Partizan (Jugosławia), Galatasaray SK (Turcja), Glenavon FC (Irlandia Północna), Heart of Midlothian FC (Szkocja), Juventus FC (Włochy), Linfield FC (Irlandia Północna), ŁKS Łódź (Polska), Olympiakos SFP (Grecja), PSV Eindhoven (Holandia), Rot-Weiss Essen (RFN), SL Benfica (Portugalia), Vorwarts Berlin (NRD)

Najwięcej bramek zdobytych

• 112 – Real Madryt (Hiszpania)

Najmniej bramek zdobytych

• 0 – 4 drużyny: Glenavon FC (Irlandia Północna), HPS Helsinki (Finlandia), Polonia Bytom (Polska), Servette FC (Szwajcaria)

Najwięcej bramek straconych

• 42 – Real Madryt (Hiszpania)

Najmniej bramek straconych

• 3 – Besiktas JK (Turcja), Glenavon FC (Irlandia Północna), SL Benfica (Portugalia), Vorwarts Berlin (NRD)

Najlepszy bilans bramkowy

• (+) 70 bramek – Real Madryt (Hiszpania)

Najgorszy bilans bramkowy

• (-) 23 bramki — RSC Anderlecht (Belgia)

Najwięcej żółtych kartek

• brak

Najwięcej czerwonych kartek

• 4 – Real Madryt (Hiszpania)

Najwięcej zmian zawodników

• 2 – Dinamo Zagrzeb (Jugosławia)

Najwięcej goli zdobytych po rzucie karnym

• 5 – Real Madryt (Hiszpania)

Najwięcej goli samobójczych (straconych)

• 2 – Sparta Rotterdam (Holandia)

Najwięcej piłkarzy w klubie

• 39 – AC Milan (Włochy)

Najmniej piłkarzy w klubie

• 11 – 5 drużyn: Glenavon FC (Irlandia Północna), KB Kopenhaga (Dania), Olympiakos SFP (Grecja), Rapid JC Heerlen (Holandia), Spora Luksemburg (Luksemburg)

Najwięcej piłkarzy krajowych w drużynie

• 31 – AC Milan (Włochy)

Najmniej piłkarzy krajowych w drużynie

• 9 – 2 drużyny: Juventus FC (Włochy), Spora Luksemburg (Luksemburg)

Najwięcej obcokrajowców w drużynie

• 8 – 3 drużyny: AC Milan (Włochy), OGC Nice (Francja), Real Madryt (Hiszpania)

Najmniej obcokrajowców w drużynie

• 0 – 52 drużyny

Rekordy meczowe

Najwięcej żółtych kartek w meczu

Najwięcej czerwonych kartek w meczu

• 10 – 3 mecze:
• 26.09.1956 r., Manchester United (Anglia) – RSC Anderlecht (Belgia) 10:0,
• 02.10.1957 r., Crvena Zvezda Belgrad (Jugosławia) – Stade Dudelange (Luksemburg) 9:1,
• 18.05.1960 r., Real Madryt (Hiszpania) – Eintracht Frankfurt nad Menem (RFN) 7:3,

Najwięcej bramek w meczu — mecz

• 2 – 5 meczów:
• 14.11.1956 r., OGC Nice (Francja) – Rangers FC (Szkocja) 2:1,
• 12.12.1956 r., Real Madryt (Hiszpania) – Rapid Wiedeń (Austria) 2:0,
• 20.11.1957 r., BSC Young Boys (Szwajcaria) – Vasas FC (Węgry) 1:1,
• 23.01.1958 r., Real Madryt (Hiszpania) – Sevilla FC (Hiszpania) 8:0,
• 13.11.1958 r., Real Madryt – Besiktas JK (Turcja) 2:0,

Najwięcej bramek z rzutu karnego w meczu

• 2 – 4 mecze:
• 28.11.1955 r., Voros Lobogo Budapeszt (Węgry) – Stade de Reims (Francja) 4:4,
• 01.05.1955 r., AC Milan (Włochy) – Real Madryt (Hiszpania) 2:1,
• 24.02.1957 r., CDNA Sofia (Bułgaria) – Crvena Zvezda Belgrad (Jugosławia) 2:1,
• 23.09.1959 r., FC Barcelona (Hiszpania) – CDNA Sofia (Bułgaria) 6:2,

Najwięcej bramek samobójczych w meczu

• 2 –
  30.03.1960 r., Rangers FC (Szkocja) – Sparta Rotterdam (Holandia) 3:2

Najwyższe zwycięstwo — mecz

• (+) 10 goli –
  26.09.1956 r., Manchester United (Anglia) – RSC Anderlecht (Belgia) 10:0

Najszybciej zdobyta bramka

• 1 minuta – 7 meczów:
• Szwed Birger Eklund (Djurgardens) – 23.11.1955 r., Djurgardens IF (Szwecja) – Hibernian FC (Szkocja) 1:3,
• Hiszpan Merodio (Athletic) – 20.12.1956 r., Budapest Honved FC (Węgry) – Athletic Bilbao (Hiszpania) 3:3,
• Hiszpan Joseito (Real) – 12.12.1956 r., Real Madryt (Hiszpania) – Rapid Wiedeń (Austria) 2:0,
• Austriak Alfred Korner (Rapid) – 09.10.1957 r., Rapid Wiedeń (Austria) – AC Milan (Włochy) 5:2,
• Węgier Robert Kisuczky (Csepel) – 13.09.1959 r., Fenerbahce SK (Turcja) – Csepel CS Budapeszt (Węgry) 1:1,
• Szkot Jimmy Millar (Rangers), 16.09.1959 r., Rangers FC (Szkocja) – RSC Anderlecht (Belgia) 5:2,
• Szkot Ian McMillan (Rangers) – 11.11.1959 r., Rangers FC (Szkocja) – Crvena Zvezda Belgrad (Jugosławia) 4:3.

Najwięcej zmian

• 2 – 01.10.1958 r., Dukla Praga (Czechosłowacja) – Dinamo Zagrzeb (Jugosławia)

Rekordy piłkarskie:

Najliczniejsza narodowość w rozgrywkach

• 107 – Niemcy

Najwięcej żółtych kartek w sezonie — zawodnik

• brak

Najwięcej czerwonych kartek — zawodnik

• 2 – Polak Krzysztof Baszkiewicz (Gwardia)

Najwięcej sezonów — zawodnik

• 5 – 6 piłkarzy: Argentyńczyk Alfredo di Stefano (Real), Argentyńczyk Hector Rial (Real), Hiszpan Gento (Real), Hiszpan Marquitos (Real), Hiszpan Rafael Lesmes (Real), Hiszpan Zarraga (Real)

Najwięcej meczów — zawodnik

• 35 – Argentyńczyk Alfredo di Stefano (Real), Hiszpan Gento (Real)

Najwięcej minut na boisku — zawodnik

• 3180 – Hiszpan Gento (Real)

Najwięcej strzelonych bramek – zawodnik

• 36 – Argentyńczyk Alfredo di Stefano (Real)

Najwięcej klubów — zawodnik

• 2 – 13 piłkarzy: Bośniak Ranko Borozan (Partizan, Crvena Zvezda), Chorwat Branko Zebec (Partizan, Crvena Zvezda), Francuz Dominique Colonna (Nice, Reims), Francuz Raymond Kopa (Reims, Real), Hiszpan Pepillo (Sevilla, Real), Polak Edward Szymkowiak (Legia, Polonia), Polak Edmund Zientara (Gwardia, Legia), Polak Henryk Kempny (Legia, Polonia), Turek Gurcan Berk (Besiktas, Fenerbahce), Węgier Ferenc Puskas (Honved, Real), Węgier Sandor Kocsis (Honved, Barcelona), Węgier Zoltan Czibor (Honved, Barcelona).

Najwięcej bramek w meczu — zawodnik

• 5 bramek – Szwed Owe Ohlsson (Goteborg) – 17, 18, 50, 62 i 80 min, 23.08.1959 r., IFK Goteborg (Szwecja) – Linfield FC (Irlandia Północna) 6:1

Rekordy strzeleckie:

• 36 bramek – Argentyńczyk Alfredo di Stefano (Real)
• 15 bramek – Serb Bora Kostić (Crvena Zvezda), Węgier Ferenc Puskas (Honved, Real)
• 14 bramek – Argentyńczyk Hector Rial (Real)
• 13 bramek – Anglik Dennis Viollet (Manchester)
• 11 bramek – Anglik Tommy Taylor (Manchester)

Tabela wszech czasów krajów (1955/56 – 1959/60)

Piłkarze według narodowości:

• Jugosławia: Bośnia i Hercegowina – 1, Chorwacja – 17, Kosowo – 1, Serbia – 32
• Czechosłowacja: 16 – Czechy, 25 – Słowacja

Tabela wszech czasów klubów (1955/56 – 1959/60)

Piłkarze według narodowości:

• Crvena Zvezda Belgrad – Bośnia i Hercegowina – 1, Chorwacja – 1, Kosowo – 1, Serbia – 20
• Dukla Praga – Czechy – 14, Słowacja – 1
• FK Partizan – Bośnia i Hercegowina – 1, Chorwacja – 4, Serbia – 11
• Inter Bratysława (Cervena Hvezda Bratysława) – Czechy – 2, Słowacja – 10
• Dinamo Zagrzeb – Chorwacja – 12, Serbia – 1

W zestawieniu użyto aktualnych nazw klubów, w nawiasach są podane nazwy używane przez kluby w omawianym okresie czasu.
W przypadku niektórych klubów użyta jest nazwa pierwotna, tj. sprzed fuzji. I tak:

• Dukla Praga to późniejszy 1. FK Pribram, po fuzji w 1996 r. z FC Pribram;
• Vorwarts Berlin to późniejszy 1. FC Frankfurt nad Menem, w 1971 r. przeniesiony do Frankfurtu nad Menem, a w 2012 r. jako Victoria 91 Frankfurt połączył się z MSV Eintracht Frankfurt nad Menem;
• KB Kopenhaga to późniejszy FC Kopenhaga, w 1991 r. fuzja z B 1903 Kopenhaga;
• Drumcondra FC to późniejszy Dublin City, w 1972 r. włączony do Home Farm FC, który w 2001 r. zmienił nazwę na Dublin City;
• Rapid JC Heerlen to późniejszy Roda JC Kerkrade, w 1962 r. fuzja z Kerkrade FC;
• Spora Luksemburg to późniejszy Racing FC Union Luksemburg, w 2005 r. fuzja z CS Alliance 01 i Union Sport Luksemburg;
• Stade Dudelange to późniejszy F91 Dudelange, w 1991 r. fuzja z Alliance Dudelange i US Dudelange

Tabela wszech czasów piłkarzy — pierwsza 20-stka (1955/56 —1959/60)

Debiuty