Tomáš Rosický — czeska ikona

Czas czytania: 6 m.
5
(1)

Tomáš Rosický miał prawie wszystko, czego można chcieć od piłkarza: pragnienie gry, serce do walki i zaangażowanie. Dzięki temu stał się legendą Arsenalu i czeskiej piłki nożnej, a także ikoniczną postacią w całym footballu. Choć nie był jednym z najlepszych piłkarzy na świecie, to swoją grą zapisał się w pamięci wielu kibiców. Niestety do pełni sukcesu na jego drodze stanęły liczne kontuzje.

Tomáš Rosický – biogram

  • Pełne imię i nazwisko: Tomáš Rosický
  • Data i miejsce urodzenia: 4 października 1980 w Pradze (Czechosłowacja/Czechy)
  • Wzrost: 179
  • Pozycja: Ofensywny pomocnik

Historia i statystyki kariery

Kariera juniorska

  • ČKD Kompresory Prague 1986–1988
  • Sparta Praga 1988–1998

 Kariera klubowa

  • Sparta Praga 1998–2001
    41 występów, 8 bramek
  • Borussia Dortmund 2001–2006
    149 występów, 20 bramek
  • Arsenal 2006–2016
    170 występów, 19 bramek
  • Sparta Praga 2016–2017
    12 występów, 1 bramka

Kariera reprezentacyjna

  • Czechy 2000-2016 
    – 105 występów, 23 bramki

Kariera trenerska

  • Sparta Praga (2018- do teraz) – Dyrektor Sportowy

Początki w Sparcie Praga

Tomáš Rosický urodził się 4 października 1980 roku. Jego matka, Eva, była profesjonalną tenisistką stołową, a ojciec Jiří przez ponad 10 lat grał dla Sparty Praga. To w byłym klubie swoje ojca młody Rosický postawił pierwsze piłkarskie kroki. Już od samego początku prezentował się na wielki talent i przyszłość czeskiej piłki nożnej. Grał w młodzieżowej reprezentacji narodowej Czech U15, a także w kolejnych kategoriach wiekowych. Zliczając jego wszystkie występy w młodzieżowej reprezentacji narodowej, zagrał w 49 meczach, strzelając 14 goli.

image 1
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tomas_Rosicky_2007.jpg

W wieku siedemnastu lat zadebiutował w pierwszej drużynie Sparty Praga. Choć rozegrał tylko trzy mecze w swoim pierwszym profesjonalnym sezonie, pomógł drużynie w zdobyciu ligowego tytułu. W następnym sezonie 1998/99 Rosický stał się jednym z podstawowych graczy Sparty, występując 24 spotkaniach i strzelając 5 goli, zapewniając sobie drugi tytuł ligowy z rzędu. Dodatkowo został talentem roku w plebiscycie na najlepszego czeskiego piłkarza.

Przygoda z Dortmundem

Bardzo dobra forma sprawiła, że Rosický w 2000 roku zadebiutował w seniorskiej reprezentacji narodowej i zyskał rozgłos na arenie międzynarodowej. Przykuł uwagę wielu klubów i ostatecznie w styczniu 2001 roku przeszedł do Borussi Dortmund. Niemiecki klub zapłacił za 21-latka 8 milionów funtów, co było rekordowym transferem w historii Bundesligi. Kontrakt piłkarza opiewał na pięć lat.

Czeski pomocnik pomógł Dortmundowi w wygraniu Bundesligi w sezonie 2001/02. Zagrał także w finale pucharu UEFA, gdzie niestety uległ Feyenoordowi 3:2. Miał bardzo swobodny styl poruszania się po boisku, stając się tykającym sercem swojej drużyny. Liczono na niego w najważniejszych meczach i w wielu z nich dawał z siebie wszystko. Najważniejszą umiejętnością pomocnika było świetne operowanie piłką w środku pola, która napędzała konstruowanie kolejnych okazji podbramkowych. Znaczył bardzo wiele, czego dowodem było przyznanie mu opaski kapitana, pomimo bardzo młodego wieku.

W 2001 i 2002 roku został wybrany czeskim piłkarzem roku (to wyróżnienie otrzymał także w 2006 roku), a także został ogłoszony laureatem Czeskiej Złotej Piłki, wygrywając z takimi piłkarzami jak Pavel Nedvěd, Jan Koller, Petr Čech czy Milan Baroš. W 2003 roku Rosický przedłużył swój kontrakt z Dortmundem aż do 2008 roku.

Niestety, zaczęły mu przeszkadzać liczne kontuzje, których doznawał na boisku i poza nim. Kontuzje w późniejszym czasie okazały nieodłącznym elementem w jego karierze, które nie pozwoliły Rosický na pełne rozwinięcie się jako piłkarza,

Kryzysowy był także stan Borussi Dormuntd. Kilka lat po swoim zwycięstwie w Bundeslidze zaczęła popadać w finansowe tarapaty. Problemy pieniężne przekładały się na problemy boiskowe. Klub z zachodnich Niemiec zaczął grać zdecydowanie gorzej, a nawet przestał się kwalifikować do europejskich rozgrywek. Władze klubu uznały, że najlepszym remedium na kryzys będzie sprzedanie najdrogocenniejszych piłkarzy, których bezpodstawnie winiono za zaistniałą sytuację.

  „Kiedy przygoda z Borussią dobiegała do końca, zrobiono ze mnie chłopca do bicia. Myślę, że to było niesprawiedliwe”

Tomáš Rosický:

W sprawie piłkarza zaczęło się dużo dziać. Ówczesny właściciel Chelsea Roman Abramowicz był w stanie zaoferować 30 milionów euro za czeskiego piłkarza. Sam piłkarz opowiadał w magazynie kickier o możliwej zmianie klubu na Atlético Madryt. Przyszłość piłkarza zadeklarowała się w 2006 roku, kiedy ten przeszedł do Arsenalu. W angielskim klubie spędził pełną dekadę.

Kariera w Arsenalu

Pierwszy mecz dla Arenalu Rosický rozegrał 8 sierpnia 2006 roku w wygranym 3:0 meczu z Dinamo Zagrzeb w kwalifikacjach Ligi Mistrzów. Był często wykorzystywanym zawodnikiem przez trenera Arsenalu Arsene Wengera. Już w swoim pierwszym sezonie wystąpił w 37 spotkaniach we wszystkich rozgrywkach, strzelając 6 bramek. Podobnie skuteczny i bramkostrzelny był w kolejnym sezonie, ale w styczniu 2008 doznał kontuzji ścięgna, która wyeliminowała go z profesjonalnych rozgrywek na ponad półtora roku.

“Jeżeli kochasz football, kochasz Tomasa Rosickiego”

Arsene Wenger:

Pomimo swojej kontuzjogenności na początku 2010 roku Rosický przedłużył kontrakt z the Gunners. W sezonie 2010/11 wystąpił w 33 meczach, zliczając wszystkie rozgrywki. Sezon 2011/12 był bardzo trudny dla Arsenalu, ale i tym razem czeski piłkarz nie zawiódł. Był główną postacią wygranego 5:2 meczu z Tottenhamem. Pokazał też wtedy niesamowity hart ducha, walcząc o odrobienie czterobramkowej straty w meczu Ligi Mistrzów przeciwko AC Milan. Niestety w tym przypadku zabrakło jednego gola do sukcesu.

„Wartość Rosickiego dla Arsenalu jest bezcenna dla kogoś, kto ogląda go regularnie. Identycznie jest w przypadku Arsene Wengera, który sięga po niego w najważniejszych meczach, licząc na jakiś rodzaj uroku”.

David Hytner, The Guardian:

Także w kolejnym sezonie 2012/13 był jedną z kluczowych postaci. Choć Rosický miał już 32 lata, to wokół jego osoby trener Arsenalu budował linię ofensywną. Nie zawiódł się na pomocniku, który doprowadził do czwartego miejsca w Premier League. Nawet w kolejnych latach Rosický był dla The Gunners kimś niezbędnym. Kiedy nie przebywał na boisku, to czuło się, że kogoś ważnego brakuje w środku pola. Był istotną częścią swojej drużyny, szczególnie w trakcie jej najważniejszych meczów.

  „Jest jednym z tych piłkarzy, który gra w stylu oddaj-i-ruszaj. Jest świetnym przyspieszaczem akcji swojej drużyny. Zawsze sprawia, że akcje, które mają miejsce, nie wydarzają się z powodu indywidualnego dryblingu, a indywidualnego rozgrywania szybkimi podaniami. (…) Chcę mieć go w drużynie, ponieważ stanowi jej prawdziwą strukturę”

Arsene Wenger

Sezon 2015/16 był ostatnim dla Rosickiego w barwach Arsenalu, który de facto spędził poza boiskiem. Zmagał się z bardzo poważną kontuzją kolana. Rozegrał tylko jeden mecz,  30 stycznia 2016 roku w meczu FA CUP przeciwko Burnley. Był to powrót  katastrofalny. Wpuszczono go na boisko jako zmiennika na 20 minut gry. Niemal od razu doznał kontuzji uda. Na boisku poruszał się z wyraźnym dyskomfortem. Mimo wszystko starał się pomóc drużynie najlepiej jak mógł. Ten mecz spowodował kolejną przerwę od gry i był jednocześnie pożegnaniem z Arsenalem. Na przestrzeni 10 lat wystąpił w tylko 247 meczach, spędzając 1322 dni na leczeniu przeróżnych kontuzji.

Powrót do Pragi i zakończenie kariery

Tomáš Rosický postanowił zakończyć karierę w klubie, w którym się wychował, czyli w Sparcie Praga. Swój drugi debiut w zespole odnotował 10 września 2016 roku w zremisowanym 2:2 meczu przeciwko Mladá Boleslav. Niestety i tym razem doznał kontuzji, która wykluczyła go z całego sezonu.

image 2
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Arsenal_Vs_Burnley_%2824618630252%29.jpg

Ostatni sezon 2017/18 był dla Rosickiego bardziej łaskawy, gdyż udało mu się wystąpić w 12 spotkaniach i strzelić jednego gola przeciwko MFK Karviná. Choć wrócił do regularnej gry, musiał zmagać się z urazami, których się nabawił na przestrzeni lat. Odczuwał je i z ich powodu 20 grudnia 2017 ogłosił zakończenie swojej kariery. Niedługo później, w styczniu 2018 roku, został ogłoszony asystentem dyrektora sportowego Sparty Praga, a w grudniu tego samego roku dyrektorem sportowym. Tę funkcję sprawuje do dnia dzisiejszego.

Kariera Reprezentacyjna

Tomáš Rosický zadebiutował w reprezentacji narodowej 23 lutego 2000 w meczu przeciwko Irlandii. Rozegrał dwa mecze w ramach kwalifikacji do Euro 2000, które nie skończyły się upragnionym awansem. 6 października 2001 roku strzelił swoje dwie pierwsze bramki dla reprezentacji w meczu przeciwko Bułgarii. Nie udało mu się zakwalifikować na Mundial 2002, ale szczęście dopisało już na Euro 2004. To był bardzo dobry turniej w wykonaniu Czeskiej reprezentacji, która awansowała aż do półfinału. Rosický na tym turnieju zagrał w czterech meczach.

W ramach kwalifikacji do mistrzostw świata w 2006 stał się jedną z czołowych postaci swojej reprezentacji, strzelając 7 bramek w 12 meczach. Równie dobrze zaczął turniej, strzelając 2 bramki w wygranym 3:0 meczu z reprezentacją Stanów Zjednoczonych. Niestety przez porażki z Ghaną i Włochami, Czesi odpadli w fazie grupowej. Po zakończeniu mundialu z reprezentacją rozstał się Pavel Nedvěd, a Tomáš Rosický został kapitanem w wieku zaledwie 26. lat.

W 2008 roku nie wystąpił w żadnym meczu z powodu licznych kontuzji, opuszczając Euro 2008, a do reprezentacji wrócił dopiero we wrześniu 2009 roku. Na Euro 2012, grając w drugim meczu fazy grupowej przeciwko Grecji, nabawił się kontuzji ścięgna Achillesa, która wyeliminowała go z dalszej części imprezy. Udało mu się jeszcze zagrać na Euro 2016, będąc najstarszym zawodnikiem swojej reprezentacji, ale wtedy był już dla swojej reprezentacji postacią weterana u schyłku swoich możliwości. Po Euro zakończył swoją przygodę z reprezentacją, z łącznym bilansem 105 występów i 23 bramek.

Osiągnięcia

Osiągnięcia klubowe:

Sparta Praga

  • Mistrzostwo Czech: 1998/99, 1999/2000

Borussia Dortmund

  • Mistrzostwo Niemiec: 2001/02

Arsenal

  • Puchar Anglii: 2013/14, 2014/15
  • Tarcza Wspólnoty: 2014

Osiągnięcia Indywidualne

  • Czeski Piłkarz Roku: 2001, 2002, 2006
  • Czeska Złota Piłka: 2002
  • Czeski Talent Roku: 1999
  • Najlepszy piłkarz Arsenalu miesiąca: marzec 2012, kwiecień 2012, marzec 2014

Źródła:

https://learngerman.dw.com/en/dortmund-may-need-to-sell-star-players/a-1093628

https://bleacherreport.com/articles/1971410-why-tomas-rosicky-is-so-important-to-arsenals-season

https://www.theguardian.com/football/2014/feb/23/tomas-rosicky-arsenal-sunderland-arsene-wenger

https://www.arsenal.com/news/news-archive/wenger-rosicky-the-great-accelerator-?

https://www.footballparadise.com/farewell-tomas-rosicky-mozart/

http://nv.fotbal.cz/reprezentace/reprezentace-a/statistiky/viewstat3.asp?name=RosickyTomas

http://nv.fotbal.cz/reprezentace/reprezentace-a/statistiky/viewstat3.asp?name=RosickyTomas

Jak bardzo podobał Ci się ten artykuł?

Średnia ocena 5 / 5. Licznik głosów 1

Nikt jeszcze nie ocenił tego artykułu. Bądź pierwszy!

Cieszymy się, że tekst Ci się spodobał

Sprawdź nasze social media - znajdziesz tam codzienną dawkę ciekawostek.

Przykro nam, że ten tekst Ci się nie spodobał

Chcemy, aby nasze teksty były możliwie najlepsze.

Napisz, co moglibyśmy poprawić.

spot_img

Więcej tego autora

Najnowsze

Magazyn RetroFutbol #1 – Historia Mistrzostw Europy – Zapowiedź

Wybitni piłkarze, emocjonujące mecze, niezapomniane bramki, kolorowe miasta, monumentalne stadiony i radość kibiców na trybunach. Mistrzostwa Europy tworzą jedne z najlepszych piłkarskich historii. Postanowiliśmy...

Jedwabna czapka w zamian za boiskowy występ – tradycja przyznawania angielskich „International caps”

Wielu piłkarzy uważa, że otrzymanie powołania do reprezentacji kraju to najwyższy zaszczyt, jakiego można dostąpić w profesjonalnej karierze. Ci, którym uda się spełnić dziecięce...

Sun Jihai – obywatel z dalekiego kraju

Przypominamy karierę Sun Jihaia - pierwszego Chińczyka, który strzelił bramkę w Premier League i który szybko stał się ulubieńcem kibiców Manchesteru City, rozgrywając dla klubu ponad 150 meczów.