Boski Iker z Mostoles. Historia Ikera Casillasa

Czas czytania: 8 m.
5
(4)

Zwykły chłopak z przedmieść Madrytu może się stać bohaterem Hiszpanii. Takim przypadkiem jest Iker Casillas. Legendarny bramkarz rozkochał sobie cały kraj i kibiców piłkarskich z całego świata. Najmniej lubiącą osobą Casillasa jest prezydent jego ukochanego klubu. Jak bramkarz stał się fenomenem dla wszystkich oraz kretem dla niektórych?

Iker Casillas – biogram

  • Pełne imię i nazwisko: Iker Casillas Fernandez
  • Data i miejsce urodzenia: 20 maja 1981 (Mostoles, Hiszpania)
  • Pozycja: Bramkarz
  • Wzrost: 1,82 m

Historia i statystyki kariery

Kariera juniorska

  • Real Madryt 1990-1998

Kariera klubowa

  • Real Madryt C  1998-1999 (26/0)
  • Real Madryt B – 1999 (4/0)
  • Real Madryt 1999-2015 (510/0)
  • FC Porto – 2015-2020 (116/0)

Kariera reprezentacyjna

  • Hiszpania U-15 – 1996 (1/0)
  • Hiszpania U-16 – 1996-1998 (19/0)
  • Hiszpania U-17 – 1997-1999 (10/0)
  • Hiszpania U-18 – 1999 (4/0)
  • Hiszpania U-20 – 1999 (2/0)
  • Hiszpania U-21 – 1999-2000 (5/0)
  • Hiszpania – 2000-2016 (167/0)

Początek

Iker Casillas urodził się 20 maja 1981 roku w Madrycie jako pierwsze dziecko fryzjerki Mari Carmen i urzędnika w ministerstwie edukacji Jose Luisa. Nadanie imienia Iker było oddaniem hołdu rodzinie Jose Luisa z Kraju Basków. Iker ma także siedem lat młodszego brata Unaia.

Od początku Casillasa ciągnęło do bycia bramkarzem. W wieku czterech lat dostał swoje pierwsze rękawice bramkarskie. Pewnego dnia jeden ze starszych kolegów Casillas przeczytał, że Real Madryt robi testy chłopcom z rocznika ’81. Dlatego ojciec Casillasa zabrał go w czerwcu 1990 na testy do klubu. We wrześniu Królewscy zadzwonili do niego z informacją, aby przyszedł na rozegranie małego spotkania. Była to ważna próba w karierze młodego gracza. Z dwustu piłkarzy wyselekcjonowano grupę osiemnastu zawodników. W tym gronie znalazł się Casillas. Odkrywcą talentu hiszpańskiego bramkarza był jego trener Antonio Mezquita.

Młodzieniec rozwijał się szybko w Los Blancos. Pierwszy poważny sukces Iker odniósł w zespole Infantil A. Razem ze zespołem zwyciężył w Paryżu w zawodach Nike Premier Cup, czyli w europejskich rozgrywkach mistrzowskich dla młodzików. W ciągu pięciu spotkań Casillas przepuścił jedynie jedną bramkę (w finale).

W sezonie 1995/1996 Hiszpan razem z drużyną Cadete B jedzie na Klubowe Mistrzostwa Świata U-15 do Boliwii. Ekipa Realu wygrywa rozgrywki na oczach aż 45 tysiącach osób na trybunach. Casillas rozegrał świetne spotkanie, a jeden z komentatorów nazwał wówczas Ikera „nadzwyczajnym bramkarzem” oraz „czarodziejem”. Później błyskawicznie przeskakuje dwa roczniki Realu. W sezonie 1998/1999 został włączony do ekipy Tercery. Ówczesny trener Luis Palmero powiedział, że wtedy najlepszymi cechami Casillasa są: technika, szybkość oraz opanowanie.

Pierwsza ekipa

Koniec listopada 1997 roku, środek dnia, zajęcia z rysunku w szkole Canaveral w Mostoles. Dyrektor szkoły wzywa do siebie Ikera Casillasa. Mówi szesnastoletniemu chłopakowi, że jedzie do Trondheim. Oczywiście nie chodzi na wyjazd na zawody Pucharu Świata w skokach narciarskich na obiekcie Granasen, tylko na Ligę Mistrzów. Powodem wyjazdu młodego Hiszpana na LM była kontuzja Santiago Canizaresa na treningu. Z powodów proceduralnych do Norwegii nie mógł polecieć Raul Valbuena. Casillas nie broni jednak meczu z Rosenborgiem Trondheim. W nagrodę, w grudniu 1998 roku jedzie z pierwszą drużyną na Klubowe Mistrzostwa Świata, ale jedzie jako trzeci bramkarz i cały turniej spędził na trybunach.

Casillas debiutuje w pierwszej drużynie podczas towarzyskiego starcia z Atletico Madryt. Spotkanie 2:0 wygrywa lokalny rywal. Wreszcie nadszedł czas na debiut w lidze. 12 września 1999 roku Hiszpan broni w spotkaniu na wyjeździe z Athletic Bilbao. Co ciekawe Baskom kibicuje Jose Luis, czyli ojciec Ikera. Mecz zakończył się remisem 2:2. Casillas popełnił błąd przy pierwszym trafieniu. Hiszpan przesunął się zbyt prawą stronę bramki, zaniedbując drugą stronę. Gola z wolnego strzelił Julen Guerrero. Bramkarz nie miał natomiast szans przy samobóju Geremiego. Casillas spisał się lepiej niż dobrze. Zanotował aż 10 interwencji. Casillas był chwalony za debiut w prasie i przez graczy Królewskich. Sam zawodnik przyznawał, że umierał z nerwów.

Już trzy dni później Casillas zadebiutował w Lidze Mistrzów przeciwko Olympiakosowi Pireus (3:3). Mimo to po czterech meczach ówczesny trener John Toshack przesuwa Ikera do Castilli. Młodzieniec uważa, że nie wykorzystał swojej pierwszej szansy.

Del Bosque, czyli nadzieja

Po kilku spotkaniach nowym szkoleniowcem Królewskich został Vicente del Bosque. Po kompromitacji z Realem Saragossa (1:5), w meczu z Racingiem Santander na bramce stoi Iker. Trzy mecze i zaledwie jeden punkt – oto bilans del Bosque w pierwszych starciach. Pozycja szkoleniowca była słaba, a porażka mogła sprawić, że Hiszpan będzie zwolniony. Trener chwali Casillasa mówiąc:

To piłkarz, który ciągle się uczy, ale jego występy każą nam myśleć, że rozwój idzie w dobrym kierunku

Vicente del Bosque, trener Realu Madryt

Bramkarz w spotkaniu z Racingiem notuje wspaniały występ, dzięki czemu ratuje remis Realowi, a także posadę del Bosque.

24 maja 2000 roku na Stade de France nastąpiło święto futbolu dla całej Hiszpanii. Po raz pierwszy w historii dwie ekipy z tego państwa zagrały w finale Ligi Mistrzów. Real Madryt zagrał z Valencią CF. Spotkanie okazało się kaszką z mlekiem dla Królewskich. Iker Casillas został najmłodszym w historii bramkarzem, który wystąpił oraz zwyciężył w finale Ligi Mistrzów i ogólnie czwartym najmłodszym graczem w finale LM po tercecie z Ajaxu Amsterdam z 1995 roku (Nwakwo Kanu, Patrick Kluivert oraz Clarence Seedorf). Na żywo z trybun sukces Ikera oglądała jego rodzina, mi.in.rodzice oraz brat.

Od tamtego momentu Real gra lepiej, a Casillas występuje w pierwszym zespole regularnie. Ówczesny sezon zakończył się zdobyciem Ligi Mistrzów, piątym miejscem w lidze oraz półfinałem Copa del Rey.

W 27 spotkaniach Iker wpuścił tylko 25 goli. Wyjątkowe było starcie przeciwko Barcelonie z 6 lutego, gdzie Real pewnie pokonał 3:0 Katalończyków, a Iker został najmłodszym bramkarzem w historii El Clasico. Po meczu dostaje owacje na Santiago Bernabeu. Po sezonie Iker jako rezerwowy jedzie na Euro 2000. Przed europejskim czempionatem debiutuje w kadrze (3 czerwca przeciwko Szwecji).

Iker bohater

Następny sezon to potwierdzenie Casillasa jako bramkarza numer jeden w Realu. W sezonie 2001/2002 stał się rezerwowym graczem, broni mało, a klub na stulecie przegrał na Santiago Bernabeu w finale Pucharu Hiszpanii. W lidze Los Merengues byli trzeci. Real awansował jednak do finału Ligi Mistrzów. W meczu przeciwko Bayerowi w podstawowej „11” wychodzi Cesar Sanchez. Ten jednak w trakcie spotkania doznaje kontuzji. Od 67 minucie na boisku przebywa Iker. Casillas wybronił Los Blancos trofeum, notując w ostatniej minucie trzy fantastyczne parady. Koniec meczu, Iker płacze ze szczęścia. Później powiedział, że nigdy nie zapomni tego wieczoru.

Po rozgrywkach klubowych poleciał do Japonii oraz Korei Południowej na finały mistrzostw świata. Kolejny pech Canizaresa (upuszczenie flakonika perfum na stopę) wykorzystał Casillas. Iker stał się pierwszym bramkarzem reprezentacji Hiszpanii. Zawodnik zagrał udany turniej. W meczu 1/8 finału Casillas obronił rz

Rozgrywki 2002/2003 to czas, w którym Real zanotował sezon bez trofeum, ale Casillas ustabilizował miejsce w podstawowej „11” drużyny z Madrytu. W 2003 roku Międzynarodowa Federacja Historyków i Statystyków Futbolu (IFFHS) wybrała Casillasa drugim najlepszym bramkarzem świata. Kolejne lata są chude dla Realu. Królewscy z Ikerem w bramce nie wygrali żadnego trofeum w sezonach 2004/2005 i 2005/2006. W listopadzie 2005 roku Casillas przedłużył kontrakt z Realem o pięć lat, czym zakłamuje kłam plotkom, że może odejść z drużyny Los Blancos.

Iker mistrz

Sezon 2006/2007 jest udany dla Królewskich. Po czterech latach przerwy Los Blancos zdobyli mistrzostwo Hiszpanii. Rok później Real broni tytułu a Casillas zdobywa Trofeo Zamora (trofeum, dla bramkarza, którzy przepuścił najmniej bramek w lidze hiszpańskiej). W 36 spotkaniach wpuścił zaledwie 32 strzały. Co wydaje się szokujące, Casillas tylko raz wywalczył Trofeo Zamora. Tyle samo, co Miguel Reina, Juan Carlos Ablanedo, Pedro Jaro czy Bono, czyli zawodnicy dużo gorsi od zawodnika z Mostoles. Dla porównania Victor Valdes, który przez kilka lat przegrywał w kadrze z Casillasem czterokrotnie zagarnął Trofeo Zamora.

Rok 2008 to szczytowy okres kariery Ikera. Hiszpania wygrywa mistrzostwa Europy, a Casillas jest kapitanem drużyny. Bez wątpienia Iberyjczyk był najlepszym bramkarzem Euro 2008. Nie byłoby triumfu La Furja Roja, gdyby nie Casillas. Najlepszym przykładem jest starcie ćwierćfinałowe. Bramkarz obronił w konkursie jedenastek karne wykonywane przez Daniele de Rossiego oraz Antonio di Natale. Casillas przyznał się, że w rzutach karnych zdawał się na intuicję.

W latach 2008 do 2011 roku IFFHS (Międzynarodowa Federacja Historyków i Statystyków Futbolu) wybierała Hiszpana najlepszym bramkarzem świata. Casillas staje się powoli legendą klubu, kadry, a nawet całego futbolu.

11 lipca 2010 roku Hiszpania została nowym mistrzem świata. Puchar z ziemskim globem i malachitową podstawą jako pierwszy podniósł Iker Casillas. W ćwierćfinałowym spotkaniu z Paragwajem obronił rzut karny. Pomógł mu w tym Jose Reina. Do jedenastki przygotowywał się Oscar Cardozo. Reina jako gracz Liverpoolu F.C. dwa razy został pokonany przez Paragwajczyka w ćwierćfinale Ligi Europy przeciwko SL Benfice. Bramkarz angielskiego klubu kazał Casillasowi rzucić się w lewo. Efekt to obroniona jedenastka. Hiszpan udowodnił, że obrony rzutów karnych doprowadził niemal do perfekcji. Z finału wielu kibiców zapamiętało świetną obronę Casillasa jednego z strzałów Arjena Robbena.

Pełne spełnienie i kłopoty

W 2011 roku Iker zdobywa Puchar Króla. Dzięki temu Casillas zdobywa wszystkie najważniejsze trofea piłkarskie. W kampanii 2011/2012 zaczynają się kłopoty Ikera. Jose Mourinho odebrał Casillasowi opaskę kapitana Realu. Hiszpan był w konflikcie z trenerem. Później Portugalczyk oskarżał Casillasa o bycie kretem, który miał przekazywać tajne informacje nt. taktyki itp. Miał to mówić swojej partnerce, późniejszej żonie, dziennikarce Sarze Carbonero.

Lepiej było w kadrze. W całym turnieju Euro 2012 Hiszpan stracił jedynie jedyną bramkę. Po starcie gola w pierwszym meczu gracz Realu Madryt pozostał niepokonany przez 509 minut. Jest to najlepszy wynik w historii mistrzostw Europy. Do tego Hiszpan został pierwszym graczem w piłce nożnej, który trzykrotnie zrzędu jako kapitan puchar mistrzostw Europy i mistrzostw świata.

Powolny koniec Ikera zaczął się 23 stycznia 2013 roku. W trakcie meczu Copa del Rey z Valencią doznaje kontuzji, która wyklucza go na półtora miesiąca. Kupiony zostaje groźny konkurent, notujący dobry okres w Sevilli FC Diego Lopez. Rywal Casillasa gra świetnie, więc do końca sezonu Casillas nawet nie wącha murawy. Iker był gotów nawet opuścić swój ukochany klub. Jednak wcześniej zrobił to Jose Mourinho. Jakie były relacje pomiędzy Hiszpanem a Portugalczykiem?

Podczas ostatniego sezonu Mourinho w Madrycie, właściwie nie rozmawialiśmy. Nic nie mówiłem, bo to on był trenerem. Potem doznałem jednak kontuzji, podczas której słuchałem tylko jaki to jestem zły, fatalny i niedobry.

Iker Casillias w wywiadzie dla RTVE

Po latach relacje pomiędzy oboma panami poprawiły się. Jose Mourinho powiedział nawet, że są z Casillasem przyjaciółmi.

Nowym szkoleniowcem został Włoch Carlo Ancelotti. Hiszpan broni tylko lub aż w Lidze Mistrzów. Real w sezonie 2013/2014 zdobywa upragnioną decimę (10. trofeum Pucharu Europy). W finale pokonali rywala za miedzy Atletico 4:1 (po dogrywce). Po raz pierwszy w karierze Casillas jako kapitan Realu Madryt podniósł do góry „uszatkę”.

Latem 2014 roku konkurentem w bramce Ikera został rewelacyjnie spisujący się na Mundialu w Brazylii Keylor Navas. Początek sezonu dla Casillasa był słaby. Na pierwszych czternaście celnych uderzeń przepuścił aż osiem bramek. Casillas gra w kratkę, raz lepiej (grudzień 2014), raz gorzej (mecz z Atletico, luty 2015). Końcówka sezonu należała do Navasa. To z nim Real, osiągał lepsze wyniki.

Odejście z Realu

Casillas chciał zostać w Realu, nawet jako rezerwowy. Jednak Florentino Perez był innego zdania. Według włodarza Los Blancos to Casillas miał chrapkę na odejście. Kłopoty bramkarza przeczuwał były prezydent „Królewskich” Ramon Calderon, który powiedział:

W 2002 roku Perez przedłużył z nim umowę tylko pod presją kibiców, bo tak naprawdę chciał się go pozbyć i kupić Gianluigiego Buffona, jako najbardziej galaktycznego spośród bramkarzy

Ramon Calderon, były prezydent Realu Madryt

W taśmach, które opublikował „El Confidencial” wynikały, że 2006 i 2008 roku prezes Realu Florentino Perez nazwał Casillasa niezbyt bystrym oraz pierwszym ogromnym oszustwem Królewskich.

Forma bramkarza zaczęła słabnąć, wielu kibiców odwróciło się od „Boskiego Ikera”. Golkiper powiedział, że odchodzi dla dobra swojego oraz Realu. Dlatego latem 2015 roku Hiszpan został graczem FC Porto. W portugalskiej ekipie Hiszpan pokazuje, że nadal jest dobrym bramkarzem. W 156 spotkaniach przepuścił tylko 116 bramek, w aż 74 spotkaniach zachował czyste konto.

23 kwietnia 2018 roku były bramkarz Realu Madryt został Hiszpanem z największą liczbą spotkań. W meczu z Vitorią Setubal „Boski Iker” zagrał 1004. mecz w historii, wyprzedzając w klasyfikacji swojego dawnego druha z Realu i reprezentacji Raula. Łącznie Casillas zagrał 1048 seniorskich starć. Wszystko w FC Porto szło dobrze, aż do 1 maja 2019 roku. Podczas treningu Casillas źle się poczuł. Ostre kłucie w klatce piersiowej okazało się zawałem serca. Iker wyszedł jednak z tego zwycięską ręką, jak na murawie. Ostatecznie hiszpański zawodnik zakończył karierę 4 sierpnia 2020 roku.

Życie pozapiłkarskie

W 2020 roku Casillas zamierzał wystartować w wyborach na prezesa Hiszpańskiej Federacji Piłkarskiej. Mimo deklaracji legendy piłki nożnej nigdy do startu nie doszło. Może domniemywać, że przeszkodą okazała się pandemia koronawirusa. W grudniu 2020 roku Casillas wrócił do Los Blancos. Były bramkarz został zastępcą dyrektora generalnego Fundacji Realu Madryt.

W 2022 roku Casillas zawarł „pakt z diabłem”. Były gracz jest prezesem drużyny 1K Futbol Club. Ta drużyna rywalizuje w Kings League, której założycielem jest były gracz FC Barcelony Gerard Pique. Są to rozgrywki siedmioosobowej piłki nożnej, w której udział biorą influencerzy, byli piłkarze czy zawodnicy wybrani w drafcie. Kapitanami innych drużyn w tej lidze są, chociażby Sergio Aguero czy znany dziennikarz Gerard Romero.

Idolami Ikera Casillasa w trakcie kariery byli: Paco Buyo (trenował go Mezquita), Juanjo Valencia oraz Peter Schmeichel.

W 2012 roku hiszpański gwiazdor futbolu doczekał się niezwykłego upamiętnienia. W rodzinnym Mostoles Casillas dostał swoją ulicę. Avenida De Iker Casillas liczy 1914 metrów.

W latach 2016-2021 Casillas był żonaty ze wspomnianą wcześniej Sarą Carbonero. W 2014 roku urodził się syn Ikera, Martin, a dwa lat później na świat przyszedł Lucas Casillas. Starszy potomek Casillasa występuje w juniorskiej drużyny Realu.

W 2005 roku w trakcie jednej z reklam Iker Casillas powiedział: „Nie jestem galaktyczny, jestem z Móstoles”. Te słowa mówią o nim wszystko. Hiszpan to zwykły człowiek, bez gwiazdorskich pasji. Ciężka praca, skromność i talent doprowadziły Casillasa do piłkarskiego Edenu.

Źródła

Jak bardzo podobał Ci się ten artykuł?

Średnia ocena 5 / 5. Licznik głosów 4

Nikt jeszcze nie ocenił tego artykułu. Bądź pierwszy!

Cieszymy się, że tekst Ci się spodobał

Sprawdź nasze social media - znajdziesz tam codzienną dawkę ciekawostek.

Przykro nam, że ten tekst Ci się nie spodobał

Chcemy, aby nasze teksty były możliwie najlepsze.

Napisz, co moglibyśmy poprawić.

spot_img

Więcej tego autora

Najnowsze

„Przewodnik Kibica MLS 2024” – recenzja

Przewodnik Kibica MLS już po raz czwarty ukazał się wersji drukowanej. Postanowiliśmy go dokładnie przeczytać i sprawdzić, czy warto po niego sięgnąć.

Mário Coluna – Święta Bestia

Mozambik dał światu nie tylko świetnego Eusébio. Z tego afrykańskiego kraju pochodzi też Mário Coluna, który przez lata był motorem napędowym Benfiki i razem ze swoim sławniejszym rodakiem decydował o obliczy drużyny w jej najlepszych czasach. Obaj zapisali też piękną kartę występami w reprezentacji.

Trypolis, Londyn, Perugia, Dubaj – Jehad Muntasser i jego wszystkie ścieżki

Co łączy Arsene’a Wengera, rodzinę Kaddafich i Luciano Gaucciego? Wszystkich na swojej piłkarskiej drodze spotkał Jehad Muntasser, pierwszy człowiek ze świata arabskiego, który zagrał w klubie Premier League. Poznajcie jego historię!