Luka Modrić – Podziwiany przez wszystkich

Niewielu piłkarzy może pochwalić się tak wielkim uznaniem piłkarskiego świata, jakim cieszy się Luka Modrić. Chorwacji pomocnik w swojej karierze osiągnął niemalże wszystko, co jest tylko możliwe. Wybitne umiejętności kreowania akcji, gra całym sercem, pracowitość, oraz skromność, przysporzyły mu powszechne uznanie i szacunek, niezależnie od barw klubowych.

Początki

Luka Modrić urodził się 9 września 1985 roku w miejscowości Zadar. Mieszkał na wsi, gdzie jego ulubioną zabawą z dzieciństwa było zajmowanie się kozami dziadka. Niestety wychowywał się w niespokojnych czasach. W latach 80. XX wieku Jugosławia, czyli kraj Serbów, Chorwatów, Bośniaków i kilku innych narodowości, był w poważnym kryzysie. Państwo pozbawione silnego przywództwa nie było w stanie zapanować nad dążeniami niepodległościowymi zamieszkujących ją narodów. Rozpad Jugosławii nastąpił w 1991 roku, co doprowadziło do wybuchu wojny domowej o wytyczenie granic nowych państw.

Podział etniczny Jugosławii był bardzo skomplikowany i niejednorodny. Działania wojenne mogły więc dotknąć praktycznie każdej wsi upadłego kraju. Młody Chorwat wraz z rodzicami musiał uciec z rodzinnych stron do Zadaru, czyli najbliższej, większej chorwackiej miejscowości, w poszukiwaniu schronienia. Dziadek przyszłego piłkarza pozostał na miejscu. Być może liczył na łagodną okupację. Niestety było inaczej – został zastrzelony, a rodzinny dom Modriciów zniszczono. W tej sytuacji ojciec Modricia wstąpił w szeregi armii, a Luka wraz z matką pomieszkiwał w hotelach w Zadarze. W tych warunkach spędził siedem lat młodzieńczego życia. Rozgrywką, która skutecznie odseparowała młodego Chorwata od trudów rzeczywistości, okazał się futbol.

Swoje pierwsze kroki w piłce Luka Modrić stawiał na hotelowym parkingu. Niedługo później dołączył do akademii sportowej NK Zadar. Niemal od razu przejawiał spore umiejętności, ale drobna sylwetka piłkarza odstraszała większe kluby w regionie. Zgodnie z powiedzeniem, co cię nie zabije, to cię wzmocni, niewielki młodzieniec z roku na rok usprawniał swój warsztat techniczny i stawał się coraz lepszym zawodnikiem. W wieku 15 lat niewielki wzrost przestał mieć jakiekolwiek znaczenie dla chorwackiego środowiska piłkarskiego. To właśnie wtedy rozpoczął grę dla reprezentacji młodzieżowych swojego kraju, a ówczesny szef akademii młodzieżowej NK Zadar – Tomislav Bašić – zaaranżował przejście piłkarza Dynama Zagrzeb. Tam Luka Modrić jeszcze bardziej podszlifował swoje umiejętności i zadebiutował w seniorskiej piłce w 2003 roku, na wypożyczeniu w bośniackim Zrinjski Mostar.

Już od swojego debiutu młody Modrić wykazywał ponadprzeciętne zaangażowaniem w kreowaniu sytuacji podbramkowych. Pierwszy sezon w karierze zakończył z 8 trafieniami w 25 ligowych spotkaniach oraz tytułem piłkarza roku bośniackiej ligi. Po tym sukcesie został jeszcze raz wypożyczony, tym razem do Interu Zaprešić. Tym razem wkład pomógł drużynie zdobyć wicemistrzostwo Chorwacji. Dobre występy sprawiły, że sezon 2005-06 rozpoczął już jako podstawowy zawodnik Dynama Zagrzeb. Wygrał ligę, samemu zdobywając 7 goli w 31 rozgrywkach. Rok później powtórzył ten wyczyn, a jego dojrzała postawa na boisku sprawiła, że został kapitanem drużyny.

Będąc nie do pokonania w lidze, Luka Modrić podjął wyzwanie podbicia europejskich rozrywek. Wraz z Dynamem zakwalifikował się do Pucharu UEFA w 2008 roku, po pokonaniu 3:2 w barażach Ajax Amsterdam. Choć Dynamo Zagrzeb zakończyło swoją przygodę na fazie grupowej, Luka Modrić zdołał zaprezentować kunszt swoich umiejętności całemu światu. Już wcześniej tego dokonał jako reprezentant Chorwacji na mistrzostwa świata w 2006 roku, a teraz jako kapitan najsilniejszego chorwackiego klubu.

Transfer do silnej, europejskiej ligi, był już teraz formalnością. W chwili swojego odejścia z klubu miał na 31 goli i 29 asyst, które zdobył na przestrzeni czterech sezonów spędzonych z Dynamem Zagrzeb.

Tottenham

Jeszcze przed mistrzostwami Europy w 2008 roku największe kluby świata chciały zatrudnić obiecującego 23-latka. Jednak Luka Modrić czekał z podjęciem decyzji. Odrzucone zostały oferty z takich klubów jak Barcelona, Arsenal czy Chelsea. Ostatecznie 26 kwietnia 2008 roku zdecydował się przejść do londyńskiego Tottenhamu. Klub zapłacił za niego 16,5 miliona funtów, bijąc swój dotychczasowy rekord najdroższego transferu.

Luka Modrić:

„Jestem bardzo szczęśliwy i dumny, że mogę być tutaj w Londynie, w Tottenhamie. Cieszę się również, że trener Juande Ramos zabiegał o mnie. Najważniejszym uczuciem jest właśnie te, że trener chce ciebie jako zawodnika. Chcę pokazać, że mogę wnieść nową jakość dla Tottenhamu, a także pomogę klubowi osiągnąć dobre wyniki”.

Chorwacki pomocnik początkowo występował z koszulką z nr 14 na cześć jego idola Johana Cruijffa. Zadebiutował 16 sierpnia 2008 roku w przegranym 2-1 meczu z Middlesbrough. Nie miał łatwych początków w angielskiej Premier League. Szybka kontuzja kolana i niewielka sylwetka sprawiały, że inni trenerzy określali go jako zawodnika, który w walce fizycznej nie będzie mógł rozwinąć swoich atrybutów.

Tom Huddlestone, kolega z zespołu za czasów gry w Tottenhamie:

„Jego wszechstronność była prawdopodobnie błogosławieństwem i przekleństwem, był tak dobry, że przez jakiś czas musiał grać na innej pozycji”.

Z tych powodów trener przerzucił Moricia z pozycji nr 10 na lewe skrzydło, co okazało się świetnym rozwiązaniem. Umiejący świetnie czytać grę, ustawiać się i umiejętnie rozgrywać piłkę Modrić stał się jednym z filarów swojego zespołu. Kapitalnie umiał odnajdywać się na boisku nie tylko z piłką, ale także bez niej. Jednak to, co wyróżniało go na tle wielu innych znakomitych graczy, był twardy charakter. Ukazywał go na boisku w wielu trudnych sytuacjach. Chociażby, kiedy przez całą 2. połowę 2009 roku pauzował przez złamanie kości strzałkowej w prawej w nodze, w meczu powrotnym (28 grudnia z West Ham United), strzelił wyleczoną nogą gola już w 11. minucie.

Jamie Redknapp, piłkarz Tottenhamu w latach 2002-2005:

„On jest niesamowitym piłkarzem. Ten mały człowiek prowadzi piłkę w najbardziej zaciekłych sytuacji i wykręcając się z nich, mając za plecami piłkarzy przeciwnika. Mógłby grać w każdej drużynie na świecie”

Wysiłek Luki Modricia, a także Garetha Bale’a czy Radaela van der Vaarta, doprowadził do historycznego awansu Tottenhamu do ligi mistrzów w sezonie 2010-11. Drużyna Chorwata wygrała grupę A w której rywalizowała z Interem Mediolan, FC Twente i Werderem Brema. Po wyjściu z grupy Tottenham pokonał w 1/8 finału AC Milan, kończąc zwycięski pochód w ćwierćfinale, ulegając tam Realowi Madryt. Ten sezon był także indywidualnym popisem możliwości pomocnika. Rozgrywając 32 mecze Modrić był najlepszym piłkarzem swojego zespołu pod kątem średniej liczby podań na mecz (62,5), a także ich dokładności (87,4%). Pod koniec roku został wybrany piłkarzem roku Tottenhamu. Nawet ówczesny manager Manchesteru United Sir Alex Ferguson przyznał, że Modrić powinien zdobyć także tytuł piłkarza roku Premier League.

Nic dziwnego, że wartość transferowa Chorwata regularnie rosła. W połowie 2011 roku Chelsea przedstawiła za pomocnika trzy oferty transferowe, począwszy od 22 mln euro, a kończąc na 40 mln euro. Wszystkie z nich zostały odrzucone, lecz było oczywiste, że przenosiny do nowego klubu będą kwestią najbliższej przyszłości. Do zmiany klubu doszło po zakończeniu sezonu 2012. Luka Modrić rozegrał na przełomie lat 2008-2012 łącznie 160 spotkań we wszystkich rozgrywkach dla Spurs. Strzelił przy tym 17 bramek i odnotował 24 asysty.

Luka Modrić dla BBC Sport:

„Mam świetne wspomnienia z Tottenhamu. Spędziłem tam wspaniałe lata, pełne emocji i miłości od klubu oraz kibiców. Cieszyłem się każdą chwilą, ale jest taki moment, w którym czuje się, że trzeba zrobić krok do przodu, żeby dostać się na wyższy poziom. Myślę, że to był odpowiedni czas na odejście, ale zawsze będę wdzięczny ludziom z Tottenhamu za wszystko, co dla mnie zrobili. Stałem się tam lepszym piłkarzem i to oni wypchnęli mnie na poziom, na którym jestem teraz. Zawsze będę ich kibicem, śledzę ten klub, kiedy tylko mogę”.

Real Madryt

Luka Modrić 27 lat był jednym z najbardziej rozchwytywanych piłkarzy na rynku transferowym w 2012 roku. Najwięksi gracze bili się o chorwackiego pomocnika. Ostatecznie 27 sierpnia na oficjalnej stronie Realu Madryt pojawił się komunikat o zakontraktowaniu zawodnika za kwotę 35 milionów euro. Jeszcze w tym samym dniu został oficjalnie zaprezentowany, a dwa dni później świętował zdobycie swojego pierwszego trofeum z nowym klubem. W spotkaniu o Superpuchar Hiszpanii Real Madryt pokonał swojego odwiecznego rywala FC Barcelonę, a Chorwat zaliczył swój debiut w nowych barwach.

Początki w jednym z najsilniejszych klubów na świecie nie były łatwe. W składzie pełnym sław, ciągle głodnych sukcesów, Luka miał problemy, by przebić się do pierwszej 11-stki. Pojawiły się nawet głosy o tym, że jego transfer był niewypałem. Na przekór wszystkim krytycznym opiniom, Luka zaprezentował swój twardy i nieustępliwy charakter, z którego dał się poznać w Tottenhamie. W walce o wyjściowy skład przykładał się do wszelkich obowiązków. Wizytował nawet ośrodek treningowy Realu Madryt nawet w dni wolne. To sprawiło, iż ówczesny menadżer zespołu José Mourinho ciągle w niego wierzył, a to wkrótce pomogło mu wykazać się na boisku.

Luka Modrić stwierdzał później wywiadach, że przełomowym spotkaniem była 1/8 finału Ligi Mistrzów w 2013 rok. Real Madryt mierzył się wtedy z Manchesterem United. W pierwszym spotkaniu padł wynik 1:1, a rewanżowe spotkanie odbywało się na Old Trafford. Luka, jako zawodnik Tottenhamu, ośmiokrotnie grał przeciwko Czerwonym Diabłom i jeszcze nigdy z nimi nie wygrał. Jednak w Manchesterze los odwrócił się na jago korzyść, kiedy jego Real Madryt wygrał 2:1, a on sam zanotował bardzo ważne trafienie na 1:1.

Luka Modrić:

„Czuję się już bardziej komfortowo. Mecz z Manchesterem bardzo mi pomógł i dał więcej pewności niż miałem na początku. Wcześniej wierzyłem w siebie, ale nie szedłem w stronę, w którą chciałem iść. Taki jest futbol i wszystko może zmienić się w jednym meczu, wtedy znajdujesz się nagle na dobrej drodze.”

Od sezonu 2013-14 Carlo Ancelotti przejął obowiązki Jose Mourinho na stanowisku trenera Realu Madryt. Podobnie jak swój poprzednik wierzył w zawodnika z Zadaru. W Realu Ancelottiego Luka Modrić został już na stałe podstawowym graczem swojego zespołu. Operując w środku pola, stał się dyrygentem swojej drużyny, umiejętnie poruszając się między atakiem a obroną. Posiadał przy tym niesamowicie celne podania (90% skuteczności w tamtym sezonie La Liga), które owocowały wieloma ważnymi asystami. Najważniejszym podaniem tego sezonu było zagranie z rzutu rożnego w finale Ligi Mistrzów przeciwko Atletico Madryt, kiedy Sergio Ramos wyrównał w doliczonym czasie gry na 1:1. Strzelony gol doprowadził do dogrywki, gdzie Real pokonał swojego rywala 4:1.

Niedługo później do gabloty trofeów Luka Modrić dorzucił także Superpuchar Europy i Klubowe Mistrzostwo Świata. Nie mógł jednak zagrać w tym drugim meczu. Nabawił się dość poważnej kontuzji uda podczas meczu reprezentacyjnego, która wyeliminowała go z gry na ponad trzy miesiące. Niedługo później doznał skręcenia kolana, przedwcześnie kończąc sezon 2014-15. W przyszłości Chorwat kilkukrotnie pauzował z powodu urazów głównie mięśniowych prawego uda. Na szczęście liczne kontuzje nie odbiły się znacząco na jego poziomie gry.

Kolejny sezon 2015-16 oznaczał dla Realu Madryt ponowną zmianę selekcjonera w osobie Rafa Beníteza, lecz w trakcie sezonu został zmieniony na Zinedine Zidana. Pomimo zawirowań w klubie, Luca Modrić bez zmian zachowywał miejsce w linii pomocy, jako jeden z filarów drużyny – co potwierdzało wybranie go do najlepszej jedenastki sezonu ligi hiszpańskiej. Pod koniec 2016 podpisał nowy kontrakt z klubem, kolejny raz zwyciężył w Lidze Mistrzów (tu także wybrany do najlepszej jedenastki rozgrywek), a także zajął piąte miejsce w konkursie Złotej Piłki.

Marsz po złotą piłkę

Jednym z wyrazów uznania dla chorwackiego pomocnika było przekazanie koszulki z numerem 10, kiedy latem 2017 roku stolicę Hiszpanii opuścił James Rodriguez. W sezonie 2017-18 Real Madryt zdobył SuperPuchar Hiszpanii, i Klubowe Mistrzostwo Świata, a także Ligę Mistrzów, lecz rywalizację w La Liga zakończył na odległym – jak na standardy tego zespołu – trzecim miejscu. Jak zawsze to miało miejsce w ostatnich latach, Luka Modrić znacząco przyczynił się do osiągnięcia tych rezultatów.

Przełomowym punktem w karierze Luki Modricia był występ Chorwacji na Mistrzostwach Świata w Rosji. On, jako kapitan reprezentacji uzdolnionego, lecz niewielkiego kraju, wspiął się na wyżyny umiejętności i determinacji. Jego drużyna gładko przeszła fazę grupową, wygrywając z Nigerią 2:0 (pierwszy z dwóch goli Modricia na turnieju), Argentyną 3:0 (drugi gol) i 2:1 z Islandią. W 1/8 finału pokonała Danię w rzutach karnych, tak samo w ćwierćfinale Rosję. Natomiast w półfinale w doliczonym czasie gry, reprezentacja Modricia wygrała z Anglią 2:1. Choć w Finale Chorwacja uległa Francji 2:4 to niezwykły charakter i genialna gra zapewniła Chorwatowi nagrodę najlepszego piłkarza turnieju.

Wicemistrzostwo świata było ogromnym sukcesem, największym w historii reprezentacji Chorwacji, a Modrić był jednym z jego głównych architektów. Nic więc dziwnego, że w jego ręce powędrowała Złota Piłka dla najlepszego piłkarza 2018 roku. Luka Modrić otrzymał 753 punkty i zgarnął najbardziej prestiżową indywidualną nagrodę piłkarską, zdecydowanie wyprzedzając Cristiano Ronaldo i Antoine Griezmanna. Został też wybrany najlepszym piłkarzem mundialu.

Rok 2018 był szczytem jego formy i umiejętności piłkarza z Zadaru. W następnych latach dalej popisywał się wybitnym poziomem piłkarskim, choć już nigdy nie na takim poziomie i z taką z regularnością, co w sezonie, w którym zdobył Złotą Piłkę. Jednakże przez następne lata regularnie reprezentował Real Madryt i Chorwację w najważniejszych spotkaniach, będąc mózgiem zespołu. Wbrew spekulacjom kontynuował reprezentacyjną karierę pomimo dość zaawansowanego wieku jak na piłkarza jednej z najsilniejszych drużyn świata. W półfinale Superpucharu Hiszpanii w sezonie 2019-20 zdobył swojego 100. gola w swojej karierze. Regularnie bił kolejne rekordy klubowe – głównie te związane z wiekiem i ilością występów w barwach Los Blancos.

30 października 2021 roku Luka Modrić po raz pierwszy wystąpił w Realu Madryt z opaską kapitańską. Pomimo zaawansowanego wieku i wymianie pokoleniowej w ataku, regularnie występuje w wyjściowej jedenastce po dziś dzień. Jest przy tym jednym z kluczowych elementów układania jedenastki, bez której trudno wyobrazić sobie wypracowanie podbramkowych sytuacji. W kwietniu 2024 roku został najstarszym piłkarzem Realu Madryt, który wystąpił w Lidze Mistrzów. Z kolei w maju także pobił podobny rekord w barwach Realu, tym razem odnośnie występu w La Liga. 17 lipca 2024 ogłoszono, że Luka Modrić przedłużył swój kontakt z zespołem do końca sezonu 2025, zostając jednocześnie, po odejściu Nacho, kapitanem Realu Madryt.

Ostatnie lata w karierze Luki Modricia to nie tylko dokładanie kolejnych tytułów do swojej gabloty, zdobytych Realem Madryt. Jako kapitan reprezentacji Chorwacji całe swoje serce oddawał na boisku. Zaowocowało to kolejną mundialową sensacją, kiedy pod koniec 2022 roku jego reprezentacja wywalczyła trzecie miejsce w rozgrywkach. 14 sierpnia 2024 roku zdobył swój piąty Superpuchar Europy, który był jednocześnie 27. trofeum wywalczonym barwach zespołu ze stolicy. Tym samym wyprzedził w klasyfikacji Nacho i stał się samodzielnym liderem Realu Madryt pod kątem trofeów zdobytych z klubem. Jeden z ostatnich akordów jego piłkarskiej przygody trwa i trzeba trzymać kciuki, by czuł się przy tym jak najlepiej.

Źródła (nie wszystkie):

• https://www.tottenhamhotspur.com/news/collections/luka-modric/on-this-day-luka-modrics-first-interview-after-signing-for-the-club
• https://spurs.fandom.com/wiki/Luka_Modri%C4%87
• https://www.realmadryt.pl/pilkarz/modric
• https://inside.fifa.com/news/the-best-players-at-russia-2018
• https://www.eurosport.com/football/la-liga/2024-2025/luka-modric-real-madrid-new-one-year-contract-midfielder-la-liga_sto20018632/story.shtml
• https://tribuna.com/en/persons/luka-modric/career
• wikipedia.org