Przygotowaliśmy dla Was drugą część cyklu statystycznego, opisującego rozgrywki Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych. Jeśli zastanawia cię, jak radził sobie najlepsze drużyny Europy w drugiej edycji protoplasty Ligi Mistrzów, to dobrze trafiłeś.
Sezon 1956/1957 był drugim sezonem europejskich rozgrywek nazwanych Pucharem Europejskich Mistrzów Krajowych. Obrońcą trofeum był Real Madryt. Do turnieju dołączyły kluby z Bułgarii, Czechosłowacji, Luksemburga, Rumunii i Turcji oraz Anglii. Zabrakło przedstawiciela z Protektoratu Saary, który został włączony do RFN. Zwolnione miejsce zajął obrońca tytułu, czyli Real Madryt. Tym samym Hiszpania miała dwóch uczestników.
Komplet uczestników wyglądał następująco:
- obrońca trofeum i brązowy medalista mistrzostw Hiszpanii sezonu 1955/1956, czyli Real Madryt (Hiszpania)
- mistrzowie krajowi sezonu 1955/1956 czyli Aarhus GF (Dania), AC Fiorentina (Włochy), Athletic Bilbao (Hiszpania), Borussia Dortmund (RFN), FK Crvena Zvezda (Jugosławia), FC Porto (Portugalia), Grasshopper Club Zurich (Szwajcaria), IFK Norrkoping (Szwecja), Manchester United (Anglia), OGC Nice (Francja), Rangers FC (Szkocja), Rapid JC Heerlen (Holandia), Rapid Wiedeń (Austria), RSC Anderlecht (Belgia), Spora Luksemburg (Luksemburg),
- mistrzowie krajowi sezonu 1955 czyli Budapest Honved (Węgry), CDNA Sofia (Bułgaria), Dinamo Bukareszt (Rumunia), Legia Warszawa (Polska), UNV Slovan Bratysława (Czechosłowacja)
- drużyna wybrana przez krajową federację czyli Galatasaray SK (Turcja) – w Turcji nie istniały wówczas rozgrywki ligowe.
Pierwszy mecz rozegrano 1 sierpnia 1956 r. w Dortmundzie w obecności 20.000 widzów między Borussią a Sporą Luksemburg (4:3). Pierwszego gola w tym sezonie zdobył w 25 minucie meczu Luksemburczyk Boreux (Spora). Łącznie w całym sezonie rozegrano 44 mecze, strzelono 170 goli (średnio 3,86 gola na mecz) i wystąpiło 304 piłkarzy. Największą frekwencję odnotowano na dwóch domowych meczach Realu – półfinał z Manchesterem United (3:1) i finał z ACF Fiorentina (2:0). Mecze te przyciągnęły 120.000 widzów.
Z ciekawostek warto odnotować, że w meczu rozegranym 24 października 1956 r. w meczu Slovan – Grasshopper Club (1:0) padła dwusetna bramka w rozgrywkach. Zdobył ją w 20 min. Słowak Anton Moravcik (Slovan).
Mecz finałowy odbył się 30 maja 1957 r. w Madrycie na stadionie Santiago Bernabeu. Naprzeciw siebie stanęły drużyny Realu Madryt i ACF Fiorentina. Real triumfował po raz drugi w historii rozgrywek, pokonując włoską drużynę 2:0. Bramki zdobyli Argentyńczyk Di Stefano (z rzutu karnego) i Hiszpan Gento. Zwycięski skład Realu to Juanito Alonso, Rafael Lesmes, Marquitos, Torres Pastor, Raymond Kopa, Gento, Miguel Munoz, Hector Rial, Zarraga, Mateos i Alfredo Di Stefano. Trenerem Realu był Argentyńczyk Luis Carniglia. Trzeba dodać, że Carniglia prowadził Real tylko w 2 meczach, a wcześniej był trenerem Hiszpanów był Jose Villalonga.
Królem strzelców z dorobkiem 9 goli został zawodnik Manchesteru – Anglik Dennis Viollet.
Drugi triumf Realu pozwolił tej drużynie na start w kolejnych rozgrywkach Pucharu Mistrzów w sezonie 1957/1958 w roli obrońcy trofeum.
Puchar Mistrzów 1956/1957 – uczestnicy:
| LP. | Klub | Siedziba klubu | Kraj | Ilość startów klubu w PM | Ilość startów kraju w PM | Uwagi |
| 1 | Aarhus GF | Aarhus | Dania | 2 | 2 | |
| 2 | AC Fiorentina | Florencja | Włochy | 1 | 2 | AC Fiorentina, od 2002 – Florentia Viola, od 2003 ACF Fiorentina |
| 3 | Athletic Bilbao | Bilbao | Hiszpania | 1 | 2 | |
| 4 | Borussia Dortmund | Dortmund | Republika Federalna Niemiec | 1 | 2 | |
| 5 | Budapest Honved SE | Budapeszt | Węgry | 1 | 2 | Budepesti Honved SE, od 1991 – Kispest-Honved FC, od 1996 – Kispest-Honved Football Club, od 2003 – Budapest Honved Futball Club |
| 6 | CDNA Sofia | Sofia | Bułgaria | 1 | 1 | CDNA Sofia, od 1962 – CSKA Czerweno Zname Sofia (po fuzji z Czerweno Zname Sofia), od 1968 – CSKA Septemwrijsko Zname Sofia (po fuzji z Septemwri Sofia), od 1985 – CFKA Sredec Sofia, od 1989 – CSKA Sofia |
| 7 | Crvena Zvezda | Belgrad | Jugosławia | 1 | 2 | |
| 8 | Dinamo Bukareszt | Bukareszt | Rumunia | 1 | 1 | |
| 9 | FC Porto | Porto | Portugalia | 1 | 2 | |
| 10 | Galatasaray SK | Stambuł | Turcja | 1 | 1 | |
| 11 | Grasshopper Club Zurich | Zurych | Szwajcaria | 1 | 2 | |
| 12 | IFK Norrkoping | Norkoeping | Szwecja | 1 | 2 | |
| 13 | CWKS Warszawa | Warszawa | Polska | 1 | 2 | CWKS Warszawa, od 1957 – Legia Warszawa, od 1997 Legia-Daewoo Warszawa, od 2001 – Legia Warszawa |
| 14 | Manchester United | Manchester | Anglia | 1 | 1 | |
| 15 | OGC Nice | Nicea | Francja | 1 | 2 | |
| 16 | Rangers FC | Glasgow | Szkocja | 1 | 2 | |
| 17 | Rapid JC Heerlen | Holandia | 1 | 2 | Rapid JC Heerlen, od 1962 – Roda JC Kerkrade (fuzja Rapid JC Heerlen i Roda Sport) | |
| 18 | Rapid Wiedeń | Wiedeń | Austria | 2 | 2 | |
| 19 | Real Madryt | Madryt | Hiszpania | 2 | 2 | |
| 20 | RSC Anderlecht | Anderlecht | Belgia | 2 | 2 | Royale SC Anderlechtois, od 1984 – Royal SC Anderlecht, od 2002 – RSC Anderlecht |
| 21 | Spora Luksemburg | Luksemburg | Luksemburg | 1 | 1 | Spora Luksemburg, od 2005 – Racing FC Union Letzebuerg (fuzja Spora i CS Alliance 01 i Union Sportive Luxembourg) |
| 22 | UNV Slovan Bratysława | Bratysława | Czechosłowacja | 1 | 1 | UNV Slovan Bratysława, od 1961 – TJ Slovan CHZJD Bratysława, od 1990 – SK Slovan Bratysława |
Debiutanci w rozgrywkach (kraje): Anglia, Bułgaria, Czechosłowacja, Luksemburg, Rumunia, Turcja.
Powrót do rozgrywek: nie dotyczy
Nieobecni w rozgrywkach: Protektorat Saary.
Klasyfikacja Pucharu Mistrzów 1956/1957
Zwycięzca:
- Real Madryt (2)
Finalista:
- ACF Fiorentina (1)
Półfinaliści:
- Crvena Zvezda
- Manchester United (1)
Ćwierćfinaliści:
- Athletic Bilbao (1)
- CDNA Sofia (1)
- Grasshopper Club Zurich (1)
- OGC Nice (1)
Runda I (1/8 finału):
- Borussia Dortmund (1)
- Budapest Honved (1)
- Dinamo Bukareszt (1)
- IFK Norrkoping (1)
- Rangers FC (1)
- Rapid JC Heerlen (1)
- Rapid Wiedeń (1)
- UNV Slovan Bratysława (1)
Runda wstępna (1/16 finału):
- Aarhus GF (1)
- FC Porto (1)
- Galatasaray SK (1)
- Legia Warszawa (1)
- RSC Anderlecht (1)
- Spora Luksemburg (1)
* w nawiasie podano, który raz klub osiągnął ów poziom
Podstawowe informacje o sezonie 1956/1957
| Ilość drużyn | 22 |
| Ilość reprezentowanych krajów według klubów | 21 |
| Rozegrane mecze | 44 |
| Ilość stadionów, na których odbyły się mecze | 26 |
| Ilość miast, w których odbyły się mecze | 23 |
| Średnia widzów na meczach | 40.793 |
| Ilość zwycięstw gospodarzy | 31 |
| Ilość remisów | 7 |
| Ilość porażek gospodarzy | 6 |
| Ilość walkowerów | – |
| Ilość meczów na neutralnym terenie | 4 |
| Ilość strzelonych goli | 170 |
| Średnia goli na mecz | 3,86 |
| Ilość goli z rzutów karnych | 9 |
| Ilość goli samobójczych | 2 |
| Ilość meczów rozstrzygniętych dogrywką | – |
| Ilość meczów rozstrzygniętych losem | – |
| Ilość meczów rozstrzygniętych rzutami karnymi | – |
| Ilość meczów rozgrywanych przez drużyny z tego samego kraju | – |
| Ilość żółtych kartek | – |
| Ilość czerwonych kartek | 7 |
| Ilość piłkarzy | 304 |
| Ilość zdobywców goli | 88 |
| Ilość zdobywców goli z rzutów karnych | 9 |
| Ilość zdobywców goli samobójczych | 2 |
| Ilość zdobywców żółtych kartek | – |
| Ilość zdobywców czerwonych kartek | 8 |
| Ilość reprezentowanych krajów — piłkarze | 26 |
| Ilość narodowości — piłkarze | 28 |
| Ilość trenerów | 22 |
| Ilość reprezentowanych krajów — trenerzy | 16 |
| Ilość narodowości — trenerzy | 16 |
| Ilość sędziów głównych | 28 |
| Ilość reprezentowanych krajów – sędziowie główni | 11 |
| Ilość narodowości – sędziowie główni | 11 |
Pierwsze razy w sezonie 1956/1957
| Pierwszy mecz | 01.08.1956 Borussia – Spora 4:3 |
| Pierwszy gol i strzelec | Luksemburczyk Marc Boreux (Spora) – 25 min, 01.08.1956 Borussia – Spora 4:3 |
| Pierwszy zwycięski mecz gospodarzy | 01.08.1956 Borussia – Spora 4:3 |
| Pierwszy przegrany mecz gospodarzy | 12.09.1956 Anderlecht – Manchester 0:2 |
| Pierwszy remis | 19.09.1956 Aarhus – Nice 1:1 |
| Pierwszy klasyczny hat-trick | Anglik Dennis Viollet (Manchester) – 25, 38 i 44 min., 26.09.1956 Manchester – Real 3:1 |
| Pierwszy hat-trick | Luksemburczyk Marc Boreux (Spora) – 25, 34 i 88 min., 01.08.1956 Borussia – Spora 4:3 |
| Pierwsza żółta kartka | Brak |
| Pierwsza czerwona kartka | Portugalczyk Virgilio Mendes (Porto) – 76 min., 26.09.1956 Athletic – Porto 3:2 |
| Pierwszy gol z rzutu karnego | Słowak Julius Kovac (Slovan) – 30 min. na 2:0, 12.09.1956 Slovan – Legia 4:0 |
| Pierwszy gol samobójczy | Serb Lazar Tasić (Crvena Zvezda) – 81 min. na 3:3 dla Rapidu JC, 01.11.1956 Rapid JC – Crvena Zvezda 3:4 |
| Pierwszy strzelec gola dla swojej drużyny i gola samobójczego dla przeciwników | brak |
| Pierwsze rozstrzygnięcie dodatkowym trzecim meczem | 16.09.1956 Borussia – Spora 7:0 |
| Pierwsze rozstrzygnięcie rzutem monetą | brak |
| Pierwsze rozstrzygnięcie dogrywką | brak |
| Pierwsze rozstrzygnięcie rzutami karnymi | brak |
| Pierwszy walkower | brak |
| Pierwszy piłkarz grający w więcej niż 1 klubie | brak |
| Pierwszy trener pracujący w więcej niż 1 klubie | Argentyńczyk Luis Carniglia – Nice i Real |
| Pierwsza zmiana zawodnika | brak |
| Pierwszy piłkarz z kraju niereprezentowanego w rozgrywkach | 2 piłkarzy: Irlandczyk Liam Whelan i Północnoirlandczyk Jackie Blanchflower (Manchester) – 12.09.1956 Anderlecht – Manchester 0:2 |
| Pierwszy piłkarz z Ameryki Północnej | brak |
| Pierwszy piłkarz z Ameryki Południowej | 3 piłkarzy: Argentyńczycy Pancho Gonzalez, Alberto Muro i Ruben Bravo (Nice) – 19.09.1956 Aarhus – Nice 1:1 |
| Pierwszy piłkarz z Afryki | Południowoafrykańczyk Johnny Hubbard (Rangers) – 24.10.1956 Rangers – Nice 2:1 |
| Pierwszy piłkarz z Azji | 11 piłkarzy: Turcy* Turgay Seren, Saim Taysengil, Metin Kinay, Ergun Ercins, Isfendiyar Aciksoz, Rober Eryol, Gungur Okay, Kadri Aytac, Suat Mamat, Metin Oktay, Ali Beratligil (Galatasaray) – 26.08.1956 Dinamo – Galatasaray 3:1 |
| Pierwszy piłkarz z Australii i Oceanii | brak |
* Turcja została przyjęta do UEFA w 1962 r.
Kadra klubów wg narodowości w sezonie 1956/1957
Kluby — narodowości piłkarzy i trenerów:
| Klub | Kraj | Piłkarze | Krajowi | Obcokrajowcy | Trenerzy |
| Aarhus GF | Dania | 11 | 11 | 0 | 1 – Dania |
| AC Fiorentina | Włochy | 18 | 15 | 3 | 1 – Włochy |
| Athletic Bilbao | Hiszpania | 14 | 14 | 0 | 1 – Słowacja (Czechosłowacja) |
| Borussia Dortmund | Republika Federalna Niemiec | 15 | 15 | 0 | 1 – Niemcy (RFN) |
| Budapest Honved SE | Węgry | 13 | 13 | 0 | 1 – Węgry |
| CDNA Sofia | Bułgaria | 12 | 12 | 0 | 1 – Bułgaria |
| Crvena Zvezda | Jugosławia | 15 * | 15 | 0 | 1 – Serbia (Jugosławia) |
| Dinamo Bukareszt | Rumunia | 19 | 19 | 0 | 1 – Rumunia |
| FC Porto | Portugalia | 13 | 11 | 2 | 1 – Brazylia |
| Galatasaray SK | Turcja | 13 | 13 | 0 | 1 – Turcja |
| Grasshopper Club Zurich | Szwajcaria | 15 | 14 | 1 | 1 – Austria |
| IFK Norrkoping | Szwecja | 12 | 12 | 0 | 1 – Austria |
| CWKS Warszawa | Polska | 12 | 12 | 0 | 1 – Polska |
| Manchester United | Anglia | 14 | 12 | 2 | 1 – Szkocja |
| OGC Nice | Francja | 14 | 8 | 6 | 1 – Argentyna |
| Rangers FC | Szkocja | 12 | 10 | 2 | 1 – Szkocja |
| Rapid JC Heerlen | Holandia | 11 | 11 | 0 | 1 – Austria |
| Rapid Wiedeń | Austria | 15 | 15 | 0 | 1 – Austria |
| Real Madryt | Hiszpania | 18 | 15 | 3 | 1 – Hiszpania, 1 – Argentyna |
| RSC Anderlecht | Belgia | 13 | 13 | 0 | 1 – Anglia |
| Spora Luksemburg | Luksemburg | 11 | 9 | 2 | 1 – Austria |
| UNV Slovan Bratysława | Czechosłowacja | 14 * | 14 | 0 | 1 – Słowacja (Czechosłowacja) |
* Jugosławia: Serbia – 14, Chorwacja – 1
* Czechosłowacja: Słowacja – 14
Piłkarze, trenerzy i sędziowie w sezonie 1956/1957 według narodowości i krajów
| LP. | Narodowość | Ilość piłkarzy | Ilość trenerów | Ilość sędziów |
| 1 | Hiszpania | 29 | 1 | |
| 2 | Wielka Brytania z koloniami * | 25 | 2 | 3 |
| 3 | Rumunia | 19 | 1 | |
| 4 | Austria | 16 | 5 | 5 |
| 5 | Jugosławia * | 16 | 1 | 1 |
| 6 | Niemcy * | 16 | 1 | 1 |
| 7 | Republika Federalna Niemiec (Niemcy) | 16 | 1 | 1 |
| 8 | Włochy | 16 | 1 | 1 |
| 9 | Serbia (Jugosławia) | 15 | 1 | 1 |
| 10 | Czechosłowacja * | 14 | 1 | |
| 11 | Słowacja (Czechosłowacja) | 14 | 1 | |
| 12 | Szwajcaria | 14 | 1 | |
| 13 | Węgry | 14 | 1 | |
| 14 | Belgia | 13 | 4 | |
| 15 | Turcja | 13 | 1 | |
| 16 | Anglia | 12 | 1 | 3 |
| 17 | Bułgaria | 12 | 1 | |
| 18 | Polska | 12 | 1 | |
| 19 | Szwecja | 12 | ||
| 20 | Dania | 11 | 1 | |
| 21 | Holandia | 11 | 3 | |
| 22 | Portugalia | 11 | ||
| 23 | Luksemburg | 10 | ||
| 24 | Szkocja | 10 | 1 | |
| 25 | Francja | 9 | 4 | |
| 26 | Argentyna | 6 | 1 | |
| 27 | Brazylia | 3 | 1 | |
| 28 | Irlandia Północna | 2 | ||
| 29 | Chorwacja (Jugosławia) | 1 | ||
| 30 | Irlandia | 1 | ||
| 31 | Paragwaj | 1 | ||
| 32 | Związek Południowej Afryki (Republika Południowej Afryki) | 1 | ||
| 33 | Rosja (ZSRR) | 0 | 1 | |
| 34 | Walia | 0 | 1 | |
| 35 | ZSRR | 0 | 1 |
Piłkarze:
* Czechosłowacja: Słowacja – 14
* Jugosławia: Serbia – 15, Chorwacja – 1
* Niemcy: RFN – 16
* Wielka Brytania: Anglia – 12, Szkocja – 10, Irlandia Północna – 2, Związek Południowej Afryki – 1.
Trenerzy:
* Czechosłowacja: Czechy – 1
* Jugosławia: Serbia – 1
* Niemcy: RFN – 1
* Wielka Brytania: Anglia – 1, Szkocja – 1
Sędziowie:
* Jugosławia: Serbia – 1
* Niemcy: RFN – 1
* Wielka Brytania: – Anglia – 3
* ZSRR: Rosja – 1.
Pochodzenie piłkarzy w sezonie 1956/1957
| Piłkarze z Europy — kraje niereprezentowane w rozgrywkach | Irlandia: Liam Whelan (Manchester) Irlandia Północna: Billy Simpson (1929) (Rangers)Jackie Blanchflower (Manchester) |
| Piłkarze z Afryki | Związek Południowej Afryki – terytorium zależne od Wielkiej Brytanii (od 1961 r. niepodległa Republika Południowej Afryki): Johnny Hubbard |
| Piłkarze z Ameryki Południowej | Argentyna: Alberto Muro (Nice)Alfredo Di Stefano (Real)Hector Rial (Real)Miguel Montouri (Fiorentina)Pancho Gonzalez (Nice)Ruben Bravo (Nice) Brazylia: Gastao (Porto)Jaburu (Porto)Julinho (Fiorentina) Paragwaj: Silvio Parodi (Fiorentina) |
| Piłkarze z Ameryki Północnej | brak |
| Piłkarze z Australii i Oceanii | brak |
| Piłkarze z Azji | Turcja *: Ali Beratligil (Galatasaray)Enver Ozdemir (Galatasaray)Ergun Recins (Galatasaray)Gungor Okay (Galatasaray)Isfendiyar Aciksoz (Galatasaray)Kadri Aytac (Galatasaray)Metin Kinay (Galatasaray)Metin Oktay (Galatasaray)Rober Eryol (Galatasaray)Saim Taysengil (Galatasaray)Suat Mamat (Galatasaray)Turgay Seren (Galatasaray)Unal Atay (Galatasaray) |
* Turcja została przyjęta do UEFA w 1962 r.
Obcokrajowcy w klubach w sezonie 1956/1957
| AC Fiorentina | Argentyna: Miguel Montuori Brazylia: Julinho Paragwaj: Silvio Parodi |
| FC Porto | Brazylia: GastaoJaburu |
| Grasshopper Club Zurich | Jugosławia (od 1992 r. Nowa Jugosławia, od 2003 r. Serbia i Czarnogóra, od 2006 r. Serbia): Branislav Vukosavljević |
| Manchester United | Irlandia: Liam Whelan Irlandia Północna: Jackie Blanchflower |
| OGC Nice | Argentyna: Alberto MuroPancho GonzalezRuben Bravo Luksemburg: Vic Nurenberg Węgry: Joseph Ujlaki Włochy: Aleardo Nani |
| Real Madryt | Argentyna: Alfredo Di StefanoHector Rial Francja: Raymond Kopa |
| Spora Luksemburg | Austria: Willi Macho Republika Federalna Niemiec (od 1990 r. Niemcy): Franz Dittmann |
Rekordy w sezonie 1956/1957
Rekordy klubowe:
Naj, naj, naj:
| Najwięcej meczów | 8 – 2 kluby: Manchester United, Real Madryt |
| Najwięcej zwycięstw | 6 – Real Madryt |
| Najwięcej remisów | 3 – ACF Fiorentina |
| Najwięcej porażek | 3 – OGC Nice |
| Najwięcej bramek zdobytych | 24 – Manchester United |
| Najwięcej bramek straconych | 14 – Athletic Bilbao |
| Najmniej bramek zdobytych | 0 – RSC Anderlecht |
| Najmniej bramek straconych | 2 – IFK Norrkoping |
| Najlepszy bilans bramkowy | (+) 12 goli – Manchester United |
| Najgorszy bilans bramkowy | (-) 12 goli – RSC Anderlecht |
| Najwięcej żółtych kartek w sezonie | brak |
| Najwięcej czerwonych kartek w sezonie | 2 – kluby: FC Porto, Rangers FC |
| Najwięcej piłkarzy, którzy zagrali w sezonie w 1 klubie | 19 – Dinamo Bukareszt |
| Najwięcej piłkarzy krajowych w drużynie | 19 – Dinamo Bukareszt |
| Najwięcej obcokrajowców w drużynie | 6 – OGC Nice |
Rekordy meczowe:
| Najwięcej żółtych kartek w meczu | brak |
| Najwięcej czerwonych kartek w meczu | 2 w 3 meczach: 26.09.1956 Athletic – Porto 3:2, 14.11.1956 Nice – Rangers 2:1, 12.12.1956 Real – Rapid Wiedeń 2:0 |
| Najwięcej bramek w meczu | 10 bramek – 26.09.1956 Manchester – Anderlecht 10:0 |
| Najwięcej bramek z rzutu karnego w meczu | 2 rzuty karne – 24.02.1957 CDNA – Crvena Zvezda 2:1 |
| Najwięcej bramek samobójczych w meczu | 1 w 2 meczach: 01.11.1956 Rapid JC – Crvena Zvezda 3:4, 28.11.1956 Nice – Rangers 3:1 |
| Najwyższe zwycięstwo | różnica 10 bramek – 26.09.1956 Manchester – Anderlecht 10:0 |
| Największa frekwencja | 120.000 widzów w 2 meczach: 11.04.1957 Real – Manchester 3:1, 30.05.1957 Real – Fiorentina 2:0 |
| Najmniejsza frekwencja | 6.000 widzów – 21.11.1956 Fiorentina – Norrkoping 1:1 |
Rekordy piłkarskie:
| Najliczniejsza narodowość piłkarzy | 29 – Hiszpania |
| Najwięcej żółtych kartek w sezonie — zawodnik | – |
| Najwięcej czerwonych kartek w sezonie — zawodnik | 1 kartka – 8 zawodników: Bułgar Georgi Dimitrov (CDNA), Brazylijczyk Jaburu (Porto), Portugalczyk Virgilio Mendes (Porto), Argentyńczyk Ruben Bravo (Nice), Szkot William Logie (Rangers), Szkot Bobby Shearer (Rangers), Austriak Ernst Happel (Rapid Wiedeń), Hiszpan Rafael Lesmes (Real) |
| Najwięcej meczów — zawodnik | 8 meczów – 13 zawodników: Anglik Bill Foulkes (Manchester), Anglik David Pegg (Manchester), Anglik Eddie Colman (Manchester), Anglik Johnny Berry (Manchester), Irlandczyk Liam Whelan (Manchester), Anglik Ray Wood (Manchester), Anglik Roger Byrne (Manchester), Anglik Tommy Taylor (Manchester), Argentyńczyk Alfredo Di Stefano (Real), Hiszpan Gento (Real), Francuz Raymond Kopa (Real), Hiszpan Zarraga (Real), Hiszpan Rafael Lesmes (Real) |
| Najwięcej minut na boisku — zawodnik | 720 – 12 piłkarzy: Anglik Bill Foulkes (Manchester), Anglik David Pegg (Manchester), Anglik Eddie Colman (Manchester), Anglik Johnny Berry (Manchester), Irlandczyk Liam Whelan (Manchester), Anglik Ray Wood (Manchester), Anglik Roger Byrne (Manchester), Anglik Tommy Taylor (Manchester), Argentyńczyk Alfredo Di Stefano (Real), Hiszpan Gento (Real), Francuz Raymond Kopa (Real), Hiszpan Zarraga (Real) |
| Najwięcej strzelonych bramek w sezonie — zawodnik | 9 bramek – Anglik Dennis Viollet (Manchester) |
Rekordy trenerskie:
| Najliczniejsza narodowość trenerów | 5 – Austria |
| Najwięcej meczów w roli trenera | 8 – Szkot Matt Busby (Manchester) |
Rekordy sędziowskie:
| Najliczniejsza narodowość sędziów głównych | 5 – Austria |
| Najwięcej prowadzonych meczów | 4 – 2 sędziów: Austriak Fritz Seipelt, Holender Leo Horn |
Rekordy strzeleckie:
Najlepsi strzelcy — najlepsza trójka:
| Ilość goli | Piłkarz i klub |
| 9 | Anglik Dennis Viollet (Manchester) |
| 8 | Anglik Tommy Taylor (Manchester) |
| 7 | Argentyńczyk Alfredo Di Stefano (Real) |
| Najwięcej bramek w meczu — zawodnik | 4 bramki – Anglik Dennis Viollet (Manchester) – 25, 38, 44 i 65 min., 26.09.1956 Manchester – Anderlecht 10:0 |
| Najszybciej zdobyta bramka — mecz | 1 minuta – 2 piłkarzy: Hiszpan Joseito (Real), 12.12.1956 Real – Rapid Wiedeń 2:0, Hiszpan Merodio (Athletic) – 20.12.1956 Honved – Athletic 3:3 |
Zdobywcy 3 i więcej bramek w jednym meczu:
| Ilość goli | Piłkarz, klub, minuty | Mecz |
| 4 | Anglik Dennis Viollet (Manchester) – 25, 38, 44 i 65 min., | 26.09.1956 Manchester – Anderlecht 10:0 |
| 3 | Luksemburczyk Marc Boreux (Spora) – 25, 34 i 88 min. | 01.08.1956 Borussia – Spora 4:3 |
| 3 | Niemiec Alfred Kelbassa (Borussia) – 40, 49 i 63 min. | 16.09.1956 Borussia – Spora 7:0 |
| 3 | Anglik Tommy Taylor (Manchester) – 8, 20 i 52 min. | 26.09.1956 Manchester – Anderlecht 10:0 |
| 3 | Bułgar Ivan Kolev (CDNA) – 12, 56, 63 min. | 17.10.1956 CDNA – Dinamo 8:1 |
| 3 | Austriak Ernst Happel (Rapid Wiedeń) – 18, 38 i 40 min. | 14.11.1956 Rapid Wiedeń – Real 3:1 |
Miasta i stadiony
44 mecze rozegrano na 26 stadionach zlokalizowanych w 23 miastach. Najwięcej meczów odbyło się na Santiago Bernabeu w Madrycie – 5. Finał rozegrano właśnie w Madrycie na Santiago Bernabeu.
| Lp. | Miasto | Stadion | Klub gospodarza | Ilość meczów | Uwagi |
| 1 | Belgrad | Marakana | Crvena Zvezda Belgrad | 1 | |
| 2 | Belgrad | Stadion Jugosłowiańskiej Armii Ludowej | Crvena Zvezda Belgrad | 2 | |
| 3 | Bilbao | San Mames | Athletic Bilbao | 3 | |
| 4 | Bratysława | Tehelne Pole | Slovan Bratysława | 2 | |
| 5 | Bruksela | Stade du Centenaire | Budapesti Honved | 1 | Mecz rozegrany na neutralnym terenie z uwagi na trwające powstanie węgierskie |
| 6 | Bukareszt | Stadionul 23 August | Dinamo Bukareszt | 2 | |
| 7 | Dortmund | Rote Erde | Borussia Dortmund | 3 | |
| 8 | Florencja | Stadio Comunale Giovanni Berta | ACF Fiorentina | 3 | |
| 9 | Glasgow | Ibrox Stadium | Rangers FC | 1 | |
| 10 | Kerkrade | Sportpark Kaalheide | Rapid JC Heerlen | 1 | |
| 11 | Kopenhaga | Idraetsparken | Aarhus GF | 1 | |
| 12 | Luksemburg | Stade Municipal | Spora Luksemburg | 1 | |
| 13 | Madryt | Santiago Bernabeu | Real Madryt | 5 | W tym 1 mecz finałowy |
| 14 | Manchester | Maine Road | Manchester United | 3 | |
| 15 | Manchester | Old Trafford | Manchester United | 1 | |
| 16 | Monachium | Stadion an der Grunwalder Strasse | Grasshopper Club Zurich | 1 | Mecz rozegrany w RFN w ramach protestu Szwajcarii przeciw intwerwencji ZSRR na Węgrzech |
| 17 | Nicea | Municipal du Ray | OGC Nice | 3 | |
| 18 | Paryż | Parc des Princes | OGC Nice | 1 | Mecz dodatkowy |
| 19 | Porto | Estadio das Antas | FC Porto | 1 | |
| 20 | Rzym | Stadio dei Centomila | IFK Norrkoping | 1 | Mecz rozegrany w Rzymie z uwagi na zamarznięte boisko w Szwecji |
| 21 | Sofia | Stadion Armii Bułgarskiej | CDNA Sofia | 1 | |
| 22 | Sofia | Stadion Narodowy im. Wasyla Lewskiego | CDNA Sofia | 1 | |
| 23 | Stambuł | Mithat Pasa Stadion | Galatasaray BK | 1 | |
| 24 | Warszawa | Stadion Wojska Polskiego | Legia Warszawa | 1 | |
| 25 | Wiedeń | Praterstadion | Rapid Wiedeń | 1 | |
| 26 | Zurych | Hardturm | Grasshopper Club Zurich | 1 |
Tabele wszech czasów – 1955-1957
Tabela wszech czasów klubowa
W dwóch edycjach rozgrywek wzięły udział 34 zespoły. Przedstawiona poniżej tabela przedstawia 20 zespoły z największą ilością rozegranych meczów. W przypadku tej samej ilości meczów o kolejności decydowała mniejsza ilość startów, a następnie większa ilość zwycięstw. Liderem został madrycki Real, który po raz drugi wygrał finał turnieju.
| LP. | Klub | Kraj | Ilość startów | Ilość meczów | ZWY | REM | POR | Bramki + | Bramki – | Piłkarze |
| 1 | Real Madryt | Hiszpania | 2 | 15 | 11 | 1 | 3 | 40 | 20 | 23 |
| 2 | Manchester United | Anglia | 1 | 8 | 4 | 2 | 2 | 24 | 12 | 14 |
| 3 | Stade de Reims | Francja | 1 | 7 | 4 | 2 | 1 | 18 | 12 | 16 |
| 4 | ACF Fiorentina | Włochy | 1 | 7 | 3 | 3 | 1 | 8 | 6 | 18 |
| 5 | OGC Nice | Francja | 1 | 7 | 3 | 1 | 3 | 14 | 12 | 14 |
| 6 | Rapid Wiedeń | Austria | 2 | 7 | 2 | 1 | 4 | 14 | 17 | 18 |
| 7 | Athletic Bilbao | Hiszpania | 1 | 6 | 4 | 1 | 1 | 16 | 14 | 14 |
| 8 | AC Milan | Włochy | 1 | 6 | 3 | 1 | 2 | 19 | 13 | 20 |
| 9 | Crvena Zvezda | Jugosławia | 1 | 6 | 3 | 1 | 2 | 10 | 7 | 15 |
| 10 | Hibernian FC | Szkocja | 1 | 6 | 3 | 1 | 2 | 9 | 5 | 17 |
| 11 | Borussia Dortmund | RFN | 1 | 5 | 2 | 1 | 2 | 14 | 8 | 15 |
| 12 | CDNA Sofia | Bułgaria | 1 | 4 | 2 | 0 | 2 | 13 | 8 | 12 |
| 13 | Dinamo Bukareszt | Rumunia | 1 | 4 | 2 | 0 | 2 | 8 | 13 | 19 |
| 14 | Budapesti Voros Lobogo | Węgry | 1 | 4 | 2 | 1 | 1 | 16 | 12 | 17 |
| 15 | Partizan | Jugosławia | 1 | 4 | 2 | 1 | 1 | 11 | 9 | 16 |
| 16 | Slovan Bratysława | Czechosłowacja | 1 | 4 | 2 | 0 | 2 | 5 | 4 | 14 |
| 17 | Djurgardens IF | Szwecja | 1 | 4 | 1 | 1 | 2 | 5 | 5 | 17 |
| 18 | Grasshopper Club Zurich | Szwajcaria | 1 | 4 | 2 | 1 | 2 | 5 | 6 | 15 |
| 19 | Aarhus GF | Dania | 2 | 4 | 0 | 2 | 2 | 4 | 10 | 13 |
| 20 | RSC Anderlecht | Belgia | 2 | 4 | 1 | 0 | 2 | 4 | 22 | 15 |
Tabela wszech czasów zdobywców i finalistów wg klubów
Po dwóch edycjach dzięki kolejnemu triumfowi liderem pozostał Real Madryt.
| Lp | Klub | Kraj | Zdobywca | Finalista |
| 1 | Real Madryt | Hiszpania | 2 | 0 |
| 2 | Stade de Reims | Francja | 0 | 1 |
| 3 | ACF Fiorentina | Włochy | 0 | 1 |
Tabela wszech czasów występów piłkarzy
W dwóch edycjach Pucharu Mistrzów wzięło udział 498 zawodników z 34 klubów. Poniżej tabela przedstawia 18 piłkarzy z największą ilością rozegranych minut. W przypadku takiej samej ilości minut o kolejności decyduje mniejsza ilość meczów, startów, a następnie większa ilość zdobytych goli. Pierwszą dziesiątkę zdominowali piłkarze Realu.
| LP. | Piłkarz | Narodowość | Klub | Ilość startów | Ilość minut | Ilość meczów | Ilość goli | Ilość ŻK | Ilość CzK |
| 1 | Alfredo Di Stefano | Argentyna | Real Madryt | 2 | 1350 | 15 | 12 | 0 | 0 |
| 2 | Gento | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 1350 | 15 | 2 | 0 | 0 |
| 3 | Raymond Kopa | Francja | Stade de Reims, Real Madryt | 2 | 1350 | 15 | 2 | 0 | 0 |
| 4 | Zarraga | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 1350 | 15 | 0 | 0 | 0 |
| 5 | Juanito Alonso | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 1260 | 14 | 0 | 0 | 0 |
| 6 | Rafael Lesmes | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 1252 | 14 | 0 | 0 | 1 |
| 7 | Miguel Munoz | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 1170 | 13 | 1 | 0 | 0 |
| 8 | Marquitos | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 1080 | 12 | 1 | 0 | 0 |
| 9 | Hector Rial | Argentyna | Real Madryt | 2 | 900 | 10 | 7 | 0 | 0 |
| 10 | Tommy Taylor (1932) | Anglia | Manchester United | 1 | 720 | 8 | 8 | 0 | 0 |
| 11 | Liam Whelan | Irlandia | Manchester United | 1 | 720 | 8 | 3 | 0 | 0 |
| 12 | Johnny Berry | Anglia | Manchester United | 1 | 720 | 8 | 2 | 0 | 0 |
| 13 | David Pegg | Anglia | Manchester United | 1 | 720 | 8 | 1 | 0 | 0 |
| 14 | Bill Foulkes | Anglia | Manchester United | 1 | 720 | 8 | 0 | 0 | 0 |
| 15 | Eddie Colman | Anglia | Manchester United | 1 | 720 | 8 | 0 | 0 | 0 |
| 16 | Ray Wood | Anglia | Manchester United | 1 | 720 | 8 | 0 | 0 | 0 |
| 17 | Rogerr Byrne | Anglia | Manchester United | 1 | 720 | 8 | 0 | 0 | 0 |
| 18 | Joseito | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 720 | 8 | 6 | 0 | 0 |
Tabela wszech czasów strzelców
Po dwóch edycjach rozgrywek na liście strzelców znalazło się 146 piłkarzy oraz 4 piłkarzy z golami samobójczymi.
Poniżej tabela prezentuje 13 najskuteczniejszych piłkarzy. W przypadku tej samej ilości goli decydowała mniejsza ilość meczów i startów.
Liderem został Argentynczyk Di Stefano z Realu z 12 golami. Najwyższą skuteczność (200%) uzyskali Serb Milos Milutinović z Partizana (8 goli w 4 meczach) i Portugalczyk Valter de Castro ze Sportingu (2 gole w 1 meczu).
| LP | Piłkarz | Narodowość | Klub | Ilość goli | Ilość meczów | Ilość startów | Skuteczność |
| 1 | Alfredo Di Stefano | Argentyna | Real Madryt | 12 | 15 | 2 | 80% |
| 2 | Dennis Viollet | Anglia | Manchester United | 9 | 6 | 1 | 150% |
| 3 | Milos Milutinović | Serbia (Jugosławia) | Partizan | 8 | 4 | 1 | 200% |
| 4 | Tommy Taylor (1932) | Anglia | Manchester United | 8 | 8 | 1 | 100% |
| 5 | Hector Rial | Argentyna | Real Madryt | 7 | 10 | 2 | 70% |
| 6 | Peter Palotas | Węgry | Budapesti Voros Lobogo | 6 | 4 | 1 | 150% |
| 7 | Adi Preissler | Niemcy (RFN) | Borussia Dortmund | 6 | 5 | 1 | 120% |
| 8 | Leon Glovacki | Francja | Stade de Reims | 6 | 7 | 1 | 86% |
| 9 | Joseito | Hiszpania | Real Madryt | 6 | 8 | 2 | 75% |
| 10 | Arteche | Hiszpania | Athletic Bilbao | 5 | 5 | 1 | 100% |
| 11 | Bora Kostić | Serbia (Jugosławia) | Crvena Zvezda Belgrad | 5 | 6 | 1 | 83% |
| 12 | Jacques Foix | Francja | OGC Nice | 5 | 7 | 1 | 71% |
| 13 | Rene Bliard | Francja | Stade de Reims | 5 | 7 | 1 | 71% |
Tabela wszech czasów zdobywców pucharu wg piłkarzy
Po drugiej edycji rozgrywek liczba zdobywców powiększyła się o 5 piłkarzy. Wszyscy, 23 zawodnicy reprezentowali Real Madryt. Najlepszym strzelcem był Argentyńczyk Di Stefano, który powiększyl dorobek strzelecki do 12 bramek. Najwięcej występów zaliczyli Di Stefano, Gento i Zarraga – po 15.
W wymienionej grupie zawodników hiszpańskiego klubu znalazło się 3 Argentyńczyków i 1 Francuz.
| LP | Piłkarz | Narodowość | Klub | Ilość triumfów | Ilość meczów | Ilość goli |
| 1 | Alfredo Di Stefano | Argentyna | Real Madryt | 2 | 15 | 12 |
| 2 | Gento | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 15 | 2 |
| 3 | Zarraga | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 15 | 0 |
| 4 | Juanito Alonso | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 14 | 0 |
| 5 | Rafael Lesmes | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 14 | 0 |
| 6 | Miguel Munoz | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 13 | 1 |
| 7 | Marquitos | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 12 | 1 |
| 8 | Hector Rial | Argentyna | Real Madryt | 2 | 10 | 7 |
| 9 | Joseito | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 8 | 6 |
| 10 | Atienza | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 7 | 0 |
| 11 | Marsal | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 4 | 2 |
| 12 | Becerril | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 4 | 0 |
| 13 | Oliva | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 3 | 0 |
| 14 | Raymond Kopa | Francja | Real Madryt | 1 | 8 | 2 |
| 15 | Mateos | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 6 | 3 |
| 16 | Roque Olsen | Argentyna | Real Madryt | 1 | 4 | 1 |
| 17 | Navarro | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 3 | 0 |
| 18 | Castano | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 2 | 2 |
| 19 | Molowny | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 2 | 1 |
| 20 | Santisteban | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 2 | 0 |
| 21 | Torres Pastor | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 2 | 0 |
| 22 | Berasaluce | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 1 | 0 |
| 23 | Perez Paya | Hiszpania | Real Madryt | 1 | 1 | 0 |
Tabela wszech czasów trenerów wg ilości prowadzonych meczów
W trakcie dwóch edycji kluby prowadziło 37 trenerów. Poniżej prezentujemy listę trenerów, którzy prowadzili swój zespół w min. 4 meczach.
| LP | Trener | Narodowość | Klub | Ilość startów | Ilość meczów |
| 1 | Jose Villalonga | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 13 |
| 2 | Luis Carniglia | Argentyna | OGC Nice, Real Madryt | 1 | 9 |
| 3 | Matt Busby | Szkocja | Manchester United | 1 | 8 |
| 4 | Albert Batteux | Francja | Stade de Reims | 1 | 7 |
| 5 | Fulvio Bernardini | Włochy | AC Fiorentina | 1 | 7 |
| 6 | Ettore Puricelli | Urugwaj | AC Milan | 1 | 6 |
| 7 | Ferdinand Daucik | Słowacja (Czechosłowacja) | Athletic Bilbao | 1 | 6 |
| 8 | Hugh Shaw | Szkocja | Hibernian FC | 1 | 6 |
| 9 | Milovan Cirić | Serbia (Jugosławia) | Crvena Zvezda Belgrad | 1 | 6 |
| 10 | Helmut Schneider | Niemcy (RFN) | Borussia Dortmund | 1 | 5 |
| 11 | Aleksandar Tomasević | Serbia (Jugosławia) | FK Partizan | 1 | 4 |
| 12 | Angelo Niculescu | Rumunia | Dinamo Bukareszt | 1 | 4 |
| 13 | Frank Soo | Anglia | Djurgardens IF | 1 | 4 |
| 14 | Krum Milev | Bułgaria | CDNA Sofia | 1 | 4 |
| 15 | Leopold Stastny | Słowacja (Czechosłowacja) | Slovan Bratysława | 1 | 4 |
| 16 | Tibor Kemeny | Węgry | MTK Budapeszt | 1 | 4 |
| 17 | Willi Hahnemann | Austria | Grasshopper Club | 1 | 4 |
| 18 | Bill Gormlie | Anglia | RSC Anderlecht | 2 | 4 |
Tabela wszech czasów trenerów wg ilości triumfów
W trakcie dwóch edycji puchar ze swoją drużyną zdobyło 2 trenerów. Wszyscy byli trenerami Realu Madryt. W sezonie 1956/1957 drogę do zwycięstwa rozpoczął Villalonga, a w ostatnich 2 meczach Real prowadził już Carniglia.
| LP | Trener | Narodowość | Klub | Ilość triumfów | Ilość meczów | Ilość sezonów |
| 1 | Jose Villalonga | Hiszpania | Real Madryt | 2 | 13 | 2 |
| 2 | Luis Carniglia | Argentyna | Real Madryt | 1 | 2 | 1 |
Tabela wszech czasów sędziów głównych
W dwóch edycjach mecze prowadziło 38 sędziów. Poniższa tabela prezentuje pierwszą ósemkę z najwyższą liczbą prowadzonych meczów (minimum 3).
| Lp | Sędzia | Narodowość | Ilość prowadzonych meczów | Ilość sezonów |
| 1 | Arthur Ellis | Anglia | 7 | 2 |
| 2 | Dean Harzic | Francja | 5 | 2 |
| 3 | Leo Horn | Holandia | 5 | 2 |
| 4 | Fritz Seipelt | Austria | 4 | 1 |
| 5 | Albert Alsteen | Belgia | 4 | 2 |
| 6 | Gottfried Dienst | Szwajcaria | 3 | 1 |
| 7 | Klaas Schipper | Holandia | 3 | 2 |
| 8 | Ricardo Pieri | Włochy | 3 | 2 |
Opracował: Grzegorz Skwara