Puchar Mistrzów 1955/56 – statystycznie

Przygotowaliśmy dla Was wyjątkową analizę statystyczną pierwszej edycji Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych. Rozgrywki inaugurowane 4 września 1955 roku są rozgrywane nieprzerwanie do dziś, chociaż pod inną nazwą i w odmiennej formule, niż miało to miejsce na początku istnienia.

Wstęp

Sezon 1955/1956 był pierwszym sezonem nowych europejskich rozgrywek nazwanych Pucharem Europejskich Mistrzów Krajowych. Jego pomysłodawcą był francuski magazyn piłkarski „L’Equipe”, który wytypował do turnieju prestiżowe kluby z Europy. Wybrano następujące kluby: Real Madryt (mistrz Hiszpanii 1954/1955), RSC Anderlecht (mistrz Belgii 1954/1955), AC Milan (mistrz Włoch 1954/1955), Rot-Weiss Essen (mistrz Republiki Federalnej Niemiec 1954/1955), Stade de Reims (mistrz Francji 1954/1955), Djurgardens IF (mistrz Szwecji 1954/1955), Akademisk BK (wicemistrz Danii 1954/1955), Chelsea FC (mistrz Anglii 1954/1955), Aberdeen FC (mistrz Szkocji 1954/1955), Budapest Honved (mistrz Węgier 1954), Dynamo Moskwa (mistrz ZSRR 1954), Sparta Praga (mistrz Czechosłowacji 1954), Rapid Wiedeń (3 miejsce w lidze Austrii 1954/1955), Sporting CP (3 miejsce w lidze Portugalii 1954/1955), Partizan Belgrad (5 miejsce w lidze Jugosławii 1954/1955), Servette FC (6 miejsce w lidze Szwajcarii 1954/1955), Holland Sport (wicemistrz grupy A holenderskiej Eerste klasse 1954/1955). Do turnieju zaproszono też występującego w rozgrywkach ligi RFN reprezentanta Protektoratu Saary (istniejący 1947-1956) – 1. FC Saarbrucken.

Drużyna Chelsea FC wycofała się z rozgrywek pod naciskiem władz ligi angielskiej. Podobnie postąpił szkocki Aberdeen. Chelsea zastąpiła polska Gwardia Warszawa (w chwili przystąpienia do rozgrywek PM – 5 drużyna ligi polskiej w trwającym sezonie 1955), a Aberdeen – szkocki Hibernian FC (5. drużyna ligi Szkocji 1954/1955). Ponadto zamiast Akademisk BK zagrał Aarhus GF (mistrz Danii 1954/1955), zamiast Honved – Voros Lobogo (wicemistrz Węgier 1954/1955), zamiast Holland Sport PSV Eindhoven (wicemistrz Eerste klasse B 1954/1955, 3 miejsce mistrzostw Holandii 1954/1955). Czechosłowacka Sparta nie była zainteresowana udziałem w turnieju, a radzieckie Dynamo zrezygnowało z powodu niemożliwości rozgrywania meczów zimą. Tym samym liczba uczestników nowych rozgrywek zamknęła się w liczbie 16 reprezentujących 16 krajów.

Pierwszy mecz rozegrano 4 września 1955 r. w Lizbonie w obecności 30.000 widzów między Sportingiem a Partizanem (3:3). Pierwszego gola w historii rozgrywek zdobył w 14 minucie meczu Portugalczyk Joao Martins (Sporting). Łącznie w całym sezonie rozegrano 29 meczów, strzelono 127 goli (średnio 4,38 gola na mecz) i wystąpiło 243 piłkarzy.  Największą frekwencję miał mecz półfinałowy rozegrany w Madrycie na Santiago Bernaneu pomiędzy Realem a AC Milan (4:2).

Z ciekawostek warto odnotować, że w meczu Milan – Rapid (7:2) rozegranym 12 lutego 1956 r. padł setny gol w nowych rozgrywkach. Zdobył go w 15 min. na 1:0 Włoch Amos Mariani (Milan).

Mecz finałowy odbył się 13 czerwca 1956 r. w Paryżu na stadionie Parc des Princes. Naprzeciw siebie stanęły drużyny Realu Madryt i Stade de Reims. Kibice zgromadzeni w ilości 38.239 zobaczyli triumf Realu 4:3. Decydującą o zwycięstwie bramkę zdobył Argentyńczyk Hector Rial w 79 minucie. Zwycięski skład Realu to Juanito Alonso, Rafael Lesmes, Marquitos, Atienza, Marsal, Gento, Miguel Munoz, Hector Rial, Zarraga, Alfredo Di Stefano i Joseito. Trenerem Realu był Hiszpan Jose Villalonga.

Królem strzelców z dorobkiem 8 goli został zawodnik Partizana – Serb Milos Milutinović.

Puchar Mistrzów 1955/1956 – uczestnicy:

LP.	Klub	Siedziba klubu	Kraj	Ilość startów klubu w PM	Ilość startów kraju w PM	Uwagi
1	1.FC Saarbrucken	Saarbrucken	Protektorat Saary	1	1	Protektorat Saary to obszar pod protektoratem Francji w latach 1947-1956. Kluby z tego terytorium występowały w rozgrywkach o mistrzostwo Saary w latach 1948-1951, w w 1951 zostały włączone do rozgrywek ligowych RFN
2	Aarhus GF	Aarhus	Dania	1	1
3	AC Milan	Mediolan	Włochy	1	1
4	Budapesti Voros Lobogo	Budapeszt	Węgry	1	1	Nazwa klubu w latach 1953-1956, od 1956 r. powrót do nazwy MTK Budapest
5	Djurgardens IF	Sztokholm	Szwecja	1	1
6	Gwardia Warszawa	Warszawa	Polska	1	1
7	Hibernian FC	Edynburg	Szkocja	1	1
8	FK Partizan	Belgrad	Jugosławia	1	1
9	PSV Eindhoven	Eindhoven	Holandia	1	1
10	Rapid Wiedeń	Wiedeń	Austria	1	1
11	Real Madryt	Madryt	Hiszpania	1	1
12	Rot-Weiss Essen	Essen	Republika Federalna Niemiec	1	1
13	RSC Anderlecht	Anderlecht	Belgia	1	1
14	Servette FC	Genewa	Szwajcaria	1	1
15	Sporting CP	Lizbona	Portugalia	1	1
16	Stade de Reims	Reims	Francja	1	1

Debiutanci w rozgrywkach (kraje): wszystkie 16 klubów.

Powrót do rozgrywek: nie dotyczy

Nieobecni w rozgrywkach: -.

Klasyfikacja Pucharu Mistrzów 1955/1956

Zwycięzca:

• Real Madryt (1);

Finalista:

• Stade Reims (1);

Półfinaliści:

• AC Milan (1),
• Hibernian FC (1);

Ćwierćfinaliści:

• Budapesti Voros Lobogo (1),
• Djurgardens IF (1),
• FK Partizan (1),
• Rapid Wiedeń (1);

1/8 finału (runda I):

• 1.FC Saarsbrucken (1)
• Aarhus GF (1)
• Gwardia Warszawa (1)
• PSV Eindhoven (1)
• Rot-Weiss Essen (1)
• RSC Anderlecht (1)
• Servette FC (1)
• Sporting CP (1).

* w nawiasie podano, który raz klub osiągnął ów poziom

Podstawowe informacje o sezonie 1955/1956

Ilość drużyn	16
Ilość reprezentowanych krajów według klubów	16
Rozegrane mecze	29
Ilość stadionów, na których odbyły się mecze	19
Ilość miast, w których odbyły się mecze	18
Średnia widzów na meczach	31.073
Ilość zwycięstw gospodarzy	23
Ilość remisów	12
Ilość porażek gospodarzy	23
Ilość walkowerów	0
Ilość meczów na neutralnym terenie	1
Ilość strzelonych goli	127
Średnia goli na mecz	4,38
Ilość goli z rzutów karnych	8
Ilość goli samobójczych	2
Ilość meczów rozstrzygniętych dogrywką	0
Ilość meczów rozstrzygniętych losem	0
Ilość meczów rozstrzygniętych rzutami karnymi	0
Ilość meczów rozgrywanych przez drużyny z tego samego kraju	0
Ilość żółtych kartek	0
Ilość czerwonych kartek	1
Ilość piłkarzy	243
Ilość zdobywców goli	64
Ilość zdobywców goli z rzutów karnych	5
Ilość zdobywców goli samobójczych	2
Ilość zdobywców żółtych kartek	0
Ilość zdobywców czerwonych kartek	1
Ilość reprezentowanych krajów — piłkarze	18
Ilość narodowości — piłkarze	19
Ilość trenerów	17
Ilość reprezentowanych krajów — trenerzy	13
Ilość narodowości — trenerzy	12
Ilość sędziów głównych	19
Ilość reprezentowanych krajów – sędziowie główni	12
Ilość narodowości – sędziowie główni	12

Pierwsze razy w sezonie 1955/1956

Pierwszy mecz	04.09.1955, Sporting CP – Partizan 3:3
Pierwszy gol i strzelec	14 min. – Portugalczyk Joao Martins (Sporting), 04.09.1955, Sporting CP – Partizan 3:3
Pierwszy zwycięski mecz gospodarzy	07.09.1955, Voros Lobogo – RSC Anderlecht 6:3
Pierwszy przegrany mecz gospodarzy	08.09.1955, Servette FC – Real Madryt 0:2
Pierwszy remis	04.09.1955, Sporting CP – Partizan 3:3
Pierwszy klasyczny hat-trick	Szwed John Eriksson (Djurgardens IF) – 5, 17 i 22 min., 12.10.1955, Gwardia – Djurgardens IF 1:4
Pierwszy hat-trick	Węgier Peter Palotas (Voros Lobogo) – 25, 59, 80 min., 07.09.1955, Voros Lobogo – RSC Anderlecht 6:2
Pierwsza żółta kartka	brak
Pierwsza czerwona kartka	50 min. – Portugalczyk Joao Galaz (Sporting CP), 04.09.1955, Sporting CP – Partizan 3:3
Pierwszy gol z rzutu karnego	70 min. – Szkot Eddie Turnbull (Hibernian) na 1:0, 28.11.1955, Hibernian FC – Djurgardens IF 1:0
Pierwszy gol samobójczy	75 min. – Niemiec Theodor Puff (Saarbrucken) dla Milanu na 1:2, 23.11.1955, Saarbrucken – Milan 1:4
Pierwszy strzelec gola dla swojej drużyny i gola samobójczego dla przeciwników	brak
Pierwsze rozstrzygnięcie dodatkowym trzecim meczem	brak
Pierwsze rozstrzygnięcie rzutem monetą	brak
Pierwsze rozstrzygnięcie dogrywką	brak
Pierwsze rozstrzygnięcie rzutami karnymi	brak
Pierwszy walkower	brak
Pierwszy piłkarz grający w więcej niż 1 klubie	brak
Pierwszy trener pracujący w więcej niż 1 klubie	brak
Pierwsza zmiana zawodnika	brak
Pierwszy piłkarz z kraju niereprezentowanego w rozgrywkach	brak
Pierwszy piłkarz z Ameryki Północnej	brak
Pierwszy piłkarz z Ameryki Południowej	Argentyńczycy Alfredo Di Stefano i Hector Rial (Real) – 12.10.1955 Real – Servette 5:0
Pierwszy piłkarz z Afryki	brak
Pierwszy piłkarz z Azji	brak
Pierwszy piłkarz z Australii i Oceanii	brak

Kadra klubów wg narodowości w sezonie 1955/1956

Klub	Kraj	Piłkarze	Krajowi	Obcokrajowcy	Trenerzy
1.FC Saarbrucken	Protektorat Saary	12 *	11	1	1 – Niemcy (Protektorat Saary)
Aarhus GF	Dania	13	13	0	1 – Węgry
AC Milan	Włochy	20	16	4	1 – Urugwaj
Budapesti Voros Lobogo	Węgry	17	0	0	1 – Węgry
Djurgardens IF	Szwecja	17	17	0	1 – Anglia
Gwardia Warszawa	Polska	12	12	0	1 – Polska
Hibernian FC	Szkocja	17	17	0	1 – Szkocja
Partizan	Jugosławia	16 *	16	0	1 – Serbia (Jugosławia)
PSV Eindhoven	Holandia	13	13	0	1 – Holandia
Rapid	Austria	16	16	0	2 – Austria
Real Madryt	Hiszpania	18	15	3	1 – Hiszpania
Rot-Weiss Essen	Republika Federalna Niemiec	15	14	1	1 – Niemcy (RFN)
RSC Anderlecht	Belgia	12	12	0	1 – Anglia
Servette FC	Szwajcaria	15	13	2	1 – Austria
Sporting CP	Portugalia	14	14	0	1 – Argentyna
Stade Reims	Francja	16	16	0	1 – Francja

* Protektorat Saary: 11 – Niemcy (RFN), 1 – Francja

* Jugosławia: 11 – Serbia, 4 – Chorwacja, 1- Bośnia i Hercegowina

Piłkarze, trenerzy i sędziowie w sezonie 1955/1956 według narodowości i krajów

LP.	Narodowość	Ilość piłkarzy	Ilość trenerów	Ilość sędziów
1	Niemcy *	25	2	1
2	Szwecja	19
3	Węgry	18	2	1
4	Austria	17	3	2
5	Francja	17	1	2
6	Szkocja	17	1
7	Wielka Brytania *	17	3	3
8	Jugosławia *	16	1
9	Włochy	16		1
10	Hiszpania	15	1	1
11	Holandia	14	1	3
12	Portugalia	14
13	Republika Federalna Niemiec (Niemcy)	14	1	1
14	Dania	13		1
15	Szwajcaria	13		2
16	Belgia	12		1
17	Polska	12	1
18	Protektorat Saary (Niemcy)	11	1
19	Serbia (Jugosławia)	11	1
20	Argentyna	4	1
21	Chorwacja (Jugosławia)	4
22	Bośnia i Hercegowina (Jugosławia)	1
23	Urugwaj	1	1
24	Anglia	0	2	3
25	Czechosłowacja	0	0	1
26	Czechy (Czechosłowacja)	0	0	1

Piłkarze:

* Niemcy: RFN – 14, Protektorat Saary – 11

* Jugosławia: Serbia – 11, Chorwacja – 4, Bośnia i Hercegowina – 1

* Wielka Brytania: Szkocja – 17

Trenerzy:

* Niemcy: Protektorat Saary – 1, RFN – 1

* Wielka Brytania: Anglia – 2, Szkocja – 1

Sędziowie:

* Czechosłowacja: Czechy – 1

* Niemcy: RFN – 1

* Wielka Brytania: Anglia – 3

Pochodzenie piłkarzy w sezonie 1955/1956

Piłkarze z Europy — kraje niereprezentowane w rozgrywkach
Piłkarze z Afryki
Piłkarze z Ameryki Południowej	Argentyna: Alfredo Di Stefano (Real)Eduardo Ricagni (Milan)Hector Rial (Real)Roque Olsen (Real) Urugwaj: Juan Schiaffino (Milan)
Piłkarze z Ameryki Północnej	–
Piłkarze z Australii i Oceanii	–
Piłkarze z Azji	–

Obcokrajowcy w klubach w sezonie 1955/1956

1.FC Saarbrucken	Francja: Camille Fischbach
AC Milan	Argentyna: Eduardo Ricagni Szwecja: Gunnar NordahlNils Liedholm Urugwaj: Juan Schiaffino
Real Madryt	Argentyna: Alfredo Di StefanoHector RialRoque Olsen
Rot-Weiss Essen	Holandia: Fred Rohrig
Servette FC	Austria: Theodor Brinek jun. Węgry: Andre Nagy

Rekordy w sezonie 1955/1956

Rekordy klubowe:

Naj, naj, naj:

Najwięcej meczów	7 – 2 kluby: Real Madryt, Stade Reims
Najwięcej zwycięstw	5 – Real Madryt
Najwięcej remisów	2 – Stade Reims
Najwięcej porażek	2 – 7 klubów: AC Milan, Djurgardens IF, Hibernian FC, Rapid Wiedeń, Real Madryt, RSC Anderlecht, Servette FC
Najwięcej bramek zdobytych	20 – Real Madryt
Najwięcej bramek straconych	13 – AC Milan
Najmniej bramek zdobytych	0 – Servette FC
Najmniej bramek straconych	4 – 2 kluby: Aarhus GF, Gwardia Warszawa
Najlepszy bilans bramkowy	(+) 10 – Real Madryt
Najgorszy bilans bramkowy	(-) 7 – Servette FC
Najwięcej żółtych kartek w sezonie	Brak
Najwięcej czerwonych kartek w sezonie	1 – Sporting CP
Najwięcej piłkarzy, którzy zagrali w sezonie w 1 klubie	20 – AC Mlan
Najwięcej piłkarzy krajowych w drużynie	17 – 2 kluby: Djurgardens IF, Hibernian FC
Najwięcej obcokrajowców w drużynie	4 – AC Milan

Rekordy meczowe:

Najwięcej żółtych kartek w meczu	Brak
Najwięcej czerwonych kartek w meczu	1 – 04.09.1955 Sporting – Partizan 3:3
Najwięcej bramek w meczu	9 w 2 meczach: 07.09.1955 Voros Lobogo – Anderlecht 6:3, 12.02.1956 Milan – Rapid 7:2
Najwięcej bramek z rzutu karnego w meczu	2 w 2 meczach: 28.12.1955 Voros Lobogo – Reims 4:4, 01.05.1956 Milan – Real 2:1
Najwięcej bramek samobójczych w meczu	1 w 2 meczach: 23.11.1955 Saarbrucken – Milan 1:4, 23.11.1955 Djurgardens – Hibernian 1:3
Najwyższe zwycięstwo	Różnica 5 bramek w 3 meczach: 21.09.1955 Rapid – PSV 6:1, 12.10.1955 Real – Servette 5:0, 12.02.1956 Milan – Rapid 7:2
Największa frekwencja	129.690 widzów – 19.04.1956 Real – Milan 4:2
Najmniejsza frekwencja	3.574 widzów – 20.09.1955 Djurgardens – Gwardia 0:0

Rekordy piłkarskie:

Najliczniejsza narodowość piłkarzy	25 – Niemcy (RFN – 14, Protektorat Saary – 11)
Najwięcej żółtych kartek w sezonie — zawodnik	Brak
Najwięcej czerwonych kartek w sezonie — zawodnik	1 – Portugalczyk Joao Galaz (Sporting) 50’ – 04.09.1955 Sporting – Partizan 3:3
Najwięcej meczów — zawodnik	7 meczów – 11 piłkarzy: Argentyńczyk Alfredo Di Stefano (Real), Hiszpan Gento (Real), Argentyńczyk Hector Rial (Real), Hiszpan Juanito Alonso (Real), Hiszpan Miguel Munoz (Real), Hiszpan Zarraga (Real), Francuz Leon Glovacki (Reims), Francuz Raoul Giraudo (Reims), Francuz Raymond Kopa (Reims), Francuz Rene Bliard (Reims), Francuz Robert Joquet (Reims)
Najwięcej minut na boisku — zawodnik	630 minut – 11 piłkarzy: Argentyńczyk Alfredo Di Stefano (Real), Hiszpan Gento (Real), Argentyńczyk Hector Rial (Real), Hiszpan Juanito Alonso (Real), Hiszpan Miguel Munoz (Real), Hiszpan Zarraga (Real), Francuz Leon Glovacki (Reims), Francuz Raoul Giraudo (Reims), Francuz Raymond Kopa (Reims), Francuz Rene Bliard (Reims), Francuz Robert Joquet (Reims)
Najwięcej strzelonych bramek w sezonie — zawodnik	8 goli – Serb Milos Milutinović (Partizan)

Rekordy trenerskie:

Najliczniejsza narodowość trenerów	3 – Austria
Najwięcej meczów w roli trenera	7 – 2 trenerów: Francuz Albert Batteux (Reims), Hiszpan Jose Villalonga (Real)

Rekordy sędziowskie:

Najliczniejsza narodowość sędziów głównych	3 – Anglia i Holandia
Najwięcej prowadzonych meczów	5 – Arthur Ellis (Anglia)

Rekordy strzeleckie:

Najlepsi strzelcy — najlepsza trójka:

Ilość goli	Piłkarz i klub
8	Serb Milos Milutinović (Partizan)
6	Francuz Leon Glovacki (Reims), Węgier Peter Palotas (Voros Lobogo)
5	Argentyńczyk Alfredo Di Stefano (Real), Argentyńczyk Hector Rial (Real), Francuz Rene Bliard (Reims)

Najwięcej bramek w meczu — zawodnik	4 – Serb Milos Milutinović (Partizan) – 15, 29, 64, 74 min – 12.10.1955 Partizan – Sporting 5:2
Najszybciej zdobyta bramka — mecz	1 minuta – Szwed Birger Eklund (Djurgardens) – 23.11.1955 Djurgardens – Hibernian 1:3

Zdobywcy 3 i więcej bramek w jednym meczu:

Ilość goli	Piłkarz, klub, minuty	Mecz
4	Serb Milos Milutinović (Partizan) – 15, 29, 64, 74	12.10.1955 Partizan – Sporting 5:2
3	Węgier Peter Palotas (Voros Lobogo) – 25, 59, 80	07.09.1955 Voros Lobogo – Anderlecht 6:3
3	Szwed John Eriksson (Djurgardens) – 5, 17, 22	12.10.1955 Gwardia – Djurgardens 1:4

Miasta i stadiony

29 meczów rozegrano na 19 stadionach zlokalizowanych w 18 miastach. Najwięcej meczów odbyło się na Easter Road Stadium w Edynburgu, Santiago Bernabeu w Madrycie i Stadio San Siro w Mediolanie – po 3. Finał rozegrano w Paryżu na Parc des Princes.

Lp.	Miasto	Stadion	Klub gospodarza	Ilość meczów	Uwagi
1	Belgrad	Stadion Jugosłowiańskiej Armii Ludowej	FK Partizan	2
2	Bruksela	Stade Emile Verse	RSC Anderlecht	1
3	Budapeszt	Nepstadion	Budapesti Voros Lobogo	1
4	Budapeszt	Megyeri uti Stadion	Budapesti Voros Lobogo	1
5	Edynburg	Easter Road Stadium	Hibernian FC	3
6	Eindhoven	Philips Stadion	PSV Eindhoven	1
7	Essen	Stadion an der Hafenstrasse	Rot-Weiss Essen	1
8	Genewa	Stade des Charmilles	Servette FC	1
9	Glasgow	Firhill Stadium	Djurgardens IF	1	Mecz przeniesiony do Glasgow z powodu zamarzniętego boiska w Szwecji
10	Kopenhaga	Idraetsparken	Aargus GF	1
11	Madryt	Santiago Bernabeu	Real Madryt	3
12	Mediolan	Stadio San Siro	AC Milan	3
13	Oeiras	Estadio Nacional	Sporting CP	1
14	Paryż	Parc des Princes	Real Madryt	1	mecz finałowy
15	Paryż	Parc des Princes	Stade de Reims	1
16	Reims	Stade Auguste Delaune	Stade de Reims	2
17	Saarbrucken	Ludwigsparkstadion	1.FC Saarbrucken	1
18	Sztokholm	Stockholms Olympiastadion	Djurgardens IF	1
19	Warszawa	Stadion Wojska Polskiego	Gwardia Warszawa	1
20	Wiedeń	Pfarrwiese	Rapid Wiedeń	2

Tabele wszech czasów – 1955-1956

Tabela wszech czasów klubowa

W pierwszej edycji rozgrywek wzięło udział 16 zespołów. Przedstawiona poniżej tabela przedstawia te zespoły pod względem ilości rozegranych meczów. W przypadku tej samej ilości meczów o kolejności decydowała mniejsza ilość startów, a następnie większa ilość zwycięstw. Liderem został madrycki Real, który wygrał finał turnieju.

LP.	Klub	Kraj	Ilość startów	Ilość meczów	ZWY	REM	POR	Bramki +	Bramki –	Piłkarze
1	Real Madryt	Hiszpania	1	7	5	0	2	20	10	18
2	Stade Reims	Francja	1	7	4	2	1	18	12	16
3	AC Milan	Włochy	1	6	3	1	2	19	13	20
4	Hibernian FC	Szkocja	1	6	3	1	2	9	5	17
5	Budapesti Voros Lobogo	Węgry	1	4	2	1	1	16	12	17
6	Partizan Belgrad	Jugosławia	1	4	2	1	1	11	9	16
7	Rapid Wiedeń	Austria	1	4	1	1	2	9	10	16
8	Djurgardens IF	Szwecja	1	4	1	1	2	5	5	17
9	1.FC Saarbrucken	Protektorat Saary	1	2	1	0	1	5	7	12
10	PSV Eindhoven	Holandia	1	2	1	0	1	2	6	13
11	Sporting CP	Portugalia	1	2	0	1	1	5	8	14
12	RSC Anderlecht	Belgia	1	2	0	0	2	4	10	12
13	Aarhus GF	Dania	1	2	0	1	1	2	4	13
14	Gwardia Warszawa	Polska	1	2	0	1	1	1	4	12
15	Rot-Weiss Essen	RFN	1	2	0	1	1	1	5	15
16	Servette FC	Szwajcaria	1	2	0	0	2	0	7	15

Tabela wszech czasów zdobywców i finalistów wg klubów

Po pierwszej edycji tabela z wiadomych względów zawiera 2 kluby.

Lp	Klub	Kraj	Zdobywca	Finalista
1	Real Madryt	Hiszpania	1	0
2	Stade de Reims	Francja	0	1

Tabela wszech czasów występów piłkarzy

Podczas pierwszej edycji Pucharu Mistrzów udział wzięło 243 piłkarzy z 16 zespołów. Poniżej tabela przedstawia 22 piłkarzy z największą ilością rozegranych minut. W przypadku takiej samej ilości minut o kolejności decyduje mniejsza ilość meczów, startów, a następnie większa ilość zdobytych goli.

Zestawienie zdominowali gracze Realu Madryt i Stade de Reims, którzy zagrali w finale rozgrywek.

LP.	Piłkarz	Narodowość	Klub	Ilość startów	Ilość minut	Ilość meczów	Ilość goli	Ilość ŻK	Ilość CzK
1	Juanito Alonso	Hiszpania	Real Madryt	1	630	7	0	0	0
2	Raoul Giraudo	Francja	Stade Reims	1	630	7	0	0	0
3	Raymond Kopa	Francja	Stade Reims	1	630	7	0	0	0
4	Robert Jonquet	Francja	Stade Reims	1	630	7	0	0	0
5	Zarraga	Hiszpania	Real Madryt	1	630	7	0	0	0
6	Leon Glovacki	Francja	Stade Reims	1	630	7	6	0	0
7	Alfredo Di Stefano	Argentyna	Real Madryt	1	630	7	5	0	0
8	Hector Rial	Argentyna	Real Madryt	1	630	7	5	0	0
9	Rene Bliard	Francja	Stade Reims	1	630	7	5	0	0
10	Gento	Hiszpania	Real Madryt	1	630	7	1	0	0
11	Miguel Munoz	Hiszpania	Real Madryt	1	630	7	1	0	0
12	James Thomson	Szkocja	Hibernian FC	1	540	6	0	0	0
13	Jock Paterson	Szkocja	Hibernian FC	1	540	6	0	0	0
14	Nils Liedholm	Szwecja	AC Milan	1	540	6	0	0	0
15	Rafael Lesmes	Hiszpania	Real Madryt	1	540	6	0	0	0
16	Simon Zimny	Francja	Stade Reims	1	540	6	0	0	0
17	Michel Leblond	Francja	Stade Reims	1	540	6	4	0	0
18	Eddie Turnbull	Szkocja	Hibernian FC	1	540	6	3	0	0
19	Juan Schiaffino	Urugwaj	AC Milan	1	540	6	3	0	0
20	Bobby Combe	Szkocja	Hibernian FC	1	540	6	1	0	0
21	Marquitos	Hiszpania	Real Madryt	1	540	6	1	0	0
22	Willie Ormond	Szkocja	Hibernian FC	1	540	6	1	0	0

Tabela wszech czasów strzelców

W pierwszej edycji rozgrywek na listę strzelców wpisało się 64 piłkarzy plus 2 piłkarzy z golami samobójczymi. Poniżej tabela prezentuje 9 najskuteczniejszych piłkarzy. W przypadku tej samej ilości goli decydowała mniejsza ilość meczów i startów.

Liderem został Serb Milutinović z Partizana ze skutecznością 200% (8 bramek w 4 meczach).

LP	Piłkarz	Narodowość	Klub	Ilość goli	Ilość meczów	Ilość startów	Skuteczność
1	Milos Milutinović	Serbia (Jugosławia)	Partizan	8	4	1	200%
2	Peter Palotas	Węgry	Budapesti Voros Lobogo	6	4	1	150%
3	Leon Glovacki	Francja	Stade Reims	6	7	1	86%
4	Alfredo Di Stefano	Argentyna	Real Madryt	5	7	1	71%
5	Hector Rial	Argentyna	Real Madryt	5	7	1	71%
6	Rene Bliard	Francja	Stade Reims	5	7	1	71%
7	Mihaly Lantos	Węgry	Budapesti Voros Lobogo	4	4	1	100%
8	Gunnar Nordahl	Szwecja	AC Milan	4	5	1	80%
9	Michel Leblond	Francja	Stade Reims	4	6	1	67%

Tabela wszech czasów zdobywców pucharu wg piłkarzy

Po pierwszej edycji rozgrywek zdobywcami pucharu zostało 18 piłkarzy hiszpańskiego Realu Madryt. Najwięcej goli zdobyli Argentyńczycy Di Stefano i Rial – po 5. Najwięcej meczów (po 7) rozegrało 6 zawodników. Wśród przedstawionej niżej 18-tki trzech piłkarzy pochodziło z Argentyny, pozostali reprezentowali Hiszpanię.

LP	Piłkarz	Narodowość	Klub	Ilość triumfów	Ilość meczów	Ilość goli
1	Alfredo Di Stefano	Argentyna	Real Madryt	1	7	5
2	Hector Rial	Argentyna	Real Madryt	1	7	5
3	Gento	Hiszpania	Real Madryt	1	7	1
4	Miguel Munoz	Hiszpania	Real Madryt	1	7	1
5	Juanito Alonso	Hiszpania	Real Madryt	1	7	0
6	Zarraga	Hiszpania	Real Madryt	1	7	0
7	Marquitos	Hiszpania	Real Madryt	1	6	1
8	Rafael Lesmes	Hiszpania	Real Madryt	1	6	0
9	Joseito	Hiszpania	Real Madryt	1	4	3
10	Roque Olsen	Argentyna	Real Madryt	1	4	1
11	Atienza	Hiszpania	Real Madryt	1	3	0
12	Navarro	Hiszpania	Real Madryt	1	3	0
13	Castano	Hiszpania	Real Madryt	1	2	2
14	Molowny	Hiszpania	Real Madryt	1	2	1
15	Becerril	Hiszpania	Real Madryt	1	2	0
16	Marsal	Hiszpania	Real Madryt	1	1	0
17	Oliva	Hiszpania	Real Madryt	1	1	0
18	Perez Paya	Hiszpania	Real Madryt	1	1	0

Tabela wszech czasów trenerów wg ilości prowadzonych meczów

W trakcie pierwszej edycji kluby prowadziło 17 trenerów. Poniżej prezentujemy pełną listę trenerów.

LP	Trener	Narodowość	Klub	Ilość startów	Ilość meczów
1	Albert Batteux	Francja	Stade de Reims	1	7
2	Jose Villalonga	Hiszpania	Real Madryt	1	7
3	Ettore Puricelli	Urugwaj	AC Milan	1	6
4	Hugh Shaw	Szkocja	Hibernian FC	1	6
5	Aleksandar Tomasević	Serbia (Jugosławia)	FK Partizan	1	4
6	Frank Soo	Anglia	Djurgardens IF	1	4
7	Tibor Kemeny	Węgry	Voros Lobogo Budapeszt	1	4
8	Alejandro Scopelli	Argentyna	Sporting CP	1	2
9	Alois Beranek	Austria	Rapid Wiedeń	1	2
10	Bill Gormlie	Anglia	RSC Anderlecht	1	2
11	Edward Brzozowski	Polska	Gwardia Warszawa	1	2
12	Franz Wagner	Austria	Rapid Wiedeń	1	2
13	Fritz Szepan	Niemcy (RFN)	Rot-Weiss Essen	1	2
14	Geza Toldi	Węgry	Aarhus GF	1	2
15	Hans Tauchert	Niemcy (RFN)	1.FC Saarbrucken	1	2
16	Huub de Leeuw	Holandia	PSV Eindhoven	1	2
17	Karl Rappan	Austria	Servette FC	1	2

Tabela wszech czasów trenerów wg ilości triumfów

W pierwszej edycji triumf ze swoją drużyną osiągnął Hiszpan Villalonga.

LP	Trener	Narodowość	Klub	Ilość triumfów	Ilość meczów	Ilość sezonów
1	Jose Villalonga	Hiszpania	Real Madryt	1	7	1

Tabela wszech czasów sędziów głównych

W czterech edycjach mecze prowadziło 82 sędziów. Poniższa tabela prezentuje pierwszą dziesiątkę z najwyższą liczbą prowadzonych meczów (minimum 4).

Lp	Sędzia	Narodowość	Ilość prowadzonych meczów	Ilość sezonów
1	Arthur Ellis	Anglia	5	1
2	Dean Harzic	Francja	4	1
3	Gottfried Dienst	Szwajcaria	2	1
4	Jan Bronkhorst	Holandia	2	1
5	Klaas Schipper	Holandia	2	1
6	Alfred Bond	Anglia	1	1
7	Alois Smidts	Belgia	1	1
8	Emil Schmetzer	Niemcy (RFN)	1	1
9	Erich Steiner	Austria	1	1
10	Friedrich Mayer	Austria	1	1
11	Gyorgy Danko	Węgry	1	1
12	Jarl Hansen	Dania	1	1
13	Jaroslav Vlacek	Czechy (Czechosłowacja)	1	1
14	John Husband	Anglia	1	1
15	Josef Gulde	Szwajcaria	1	1
16	Leo Horn	Holandia	1	1
17	Manuel Asensi Martin	Hiszpania	1	1
18	Riccardo Pieri	Włochy	1	1
19	Robert Sautelle	Francja	1	1

Opracował:Grzegorz Skwara