Rober Lewandowski – jeden z najlepszych zawodników na świecie, duma narodowa, wielki człowiek na boisku i poza nim. Piłkarz, który nigdy nie zdobył Złotej Piłki, ale zdobył serca kibiców piłkarskich na całym świecie. Dzisiaj przybliżymy wam sylwetkę Polaka rodaka RL9.
Robert Lewandowski – biogram
- Pełne imię i nazwisko: Robert Lewandowski
- Data i miejsce urodzenia: 21 sierpnia 1988 Warszawa
- Wzrost: 185 cm
- Pozycja: Napastnik
Historia i statystyki kariery
Kariera juniorska
- Varsovia Warszawa (1997–2004)
Kariera klubowa
- Delta Warszawa (2005) 17 występów, 4 bramki
- Legia II Warszawa (2005–2006) 12 występów, 2 bramki
- Znicz Pruszków (2006–2008) 59 występów, 36 bramek
- Znicz II Pruszków (2006–2007) 2 występy, 6 bramek
- Lech Poznań (2008–2010) 58 występów, 32 bramki
- Borussia Dortmund (2010–2014) 131 występów, 74 bramki
- Bayern Monachium (2014–2022) 253 występy, 238 bramek
- FC Barcelona (2022–)
Kariera reprezentacyjna
- Polska U-20 (2007) 1 występ
- Polska U-21 (2008) 3 występy
- Polska (2008-) 140 występów, 78 bramek
Pochodzenie i rodzina.
W Warszawie, 21 sierpnia 1988 roku, przyszedł na świat Robert Lewandowski, syn Krzysztofa i Iwony Lewandowskich. Robert dorastał wraz ze swoją siostrą Mileną w Lesznie. Od małego otaczał go sport, który był ważną częścią życia rodzinnego. Jego ojciec był młodzieżowym mistrzem Europy w judo, a matka ligową siatkarką AZS-u. Oboje pracowali jako nauczyciele wychowania fizycznego w leszczyńskiej szkole, gdzie ojciec Roberta pełnił funkcję dyrektora ośrodka sportowego.
Pierwsze kroki z piłką przy nodze
Robert Lewandowski swoją karierę zaczynał w lokalnym klubie Partyzant Leszno, gdzie grał jako niezarejestrowany jeszcze zawodnik. Dzięki ojcu, który tam pracował, mógł uczestniczyć w treningach z drużyną. Kolejnym etapem była MKS Variora. Ojciec Roberta musiał codziennie wozić swojego syna na treningi jakieś 30 kilometrów w jedną stronę.
Przygoda Roberta z Varsovia trwała 9 lat, w tym czasie grał zarówno w młodzieżowych, jak i juniorskich drużynach. To wtedy dostał przydomek „Bobek”, ponieważ przy dość dużym wzroście wyróżniał się niewielką masą ciała, co było również przyczyną niepowołania go do kadry Mazowsza.
Wraz z wiekiem pooprawiały się jego warunki fizyczne, co przyciągnęło uwagę warszawskiego klubu – Legia Warszawa.
Najpierw trafił do IV-ligowego Delta Warszawa w roku 2005. Tego samego roku, pierwszego lipca, został oficjalnie zawodnikiem Legii, z którą podpisał umowę na rok. W sezonie 2005/2006 występował w rezerwach klubu, które grały w III lidze, gdzie zdobył dwie bramki. Jednak na koniec sezonu doznał kontuzji mięśni, a jego drużyna zajęła 11. miejsce, co spowodowało spadek do IV ligi. Jego umowa z klubem wygasła 30 czerwca 2006 roku.
Podróż bez ojca
Chociaż teraz życie Lewandowskiego wydaje się kolorowe i usłane różami, piłkarz nie zawsze miał w życiu z górki. W wieku siedemnastu lat, kiedy jego kariera sportowa dopiero nabierała tempa, stracił ojca. Z chłopca musiał w szybki i dość gwałtowny sposób stać się mężczyzną. Stracił osobę, która była szczególnie zaangażowana w jego sportową karierę i wspierała go na każdym kroku.
„Nie ma co ukrywać, że była to osoba bardzo ważna w moim życiu, która pomagała mi wielokrotnie. Dzięki niemu jestem tu, gdzie jestem.
~ ROBERT LEWANDOWSKI
Znicz Pruszków i Lech Poznań
W lipcu 2006 roku Robert Lewandowski przeszedł do Znicza Pruszków za kwotę 5 tysięcy złotych. Był to ważny etap, który otworzył mu drogę do gry na wyższym poziomie. Został kluczowym zawodnikiem swojej drużyny. W dwóch sezonach strzelił łącznie 37 bramek. W sezonie 2006/2007 został królem strzelców i awansował z drużyną do drugiej ligi, gdzie po raz kolejny sięgnął po nagrodę za największą ilość ligowych bramek.
Dwa lata po podpisaniu kontraktu z klubem z Pruszkowa, w 2008 roku, trafił do pierwszej drużyny Lecha Poznań. Kolejarz wyłożył za napastnika niemałą kwotę, bo aż 380 tys. euro.
Debiut w ekstraklasie nastąpił 8 sierpnia, podczas pierwszej kolejki w meczu z GKS Bełchatów, w którym to Robert strzelił swoją pierwszą bramkę w tych rozgrywkach.
Gwiazda Lewego zaczynała lśnić coraz jaśniej, z miesiąca na miesiąc, z meczu na mecz, przykuwał coraz większą uwagę dziennikarzy i redakcji sportowych, które już pół roku po jego debiucie, okrzyknęły go jednym z najbardziej obiecujących polskich piłkarzy. W swoim pierwszym sezonie zdobył ze swoim klubem Puchar Polski, a latem, w 2009 roku, Superpuchar Polski. W kolejnym i zarazem ostatnim sezonie na polskich boiskach Lewandowski został mistrzem Polski i królem strzelców Ekstraklasy z 18 golami na swoim koncie. Swoją historię z polską pierwsza ligą zakończył 11 czerwca, 2010 roku, kiedy to podpisał kontrakt z niemiecką drużyną Borussia Dortmund.
Ich heiße Robert Lewandowski und ich bin Spieler des deutschen Clubs Borussia Dortmund
Przenosiny do Dortmundu były sporym wyzwaniem dla młodego napastnika. Nowy kraj, język, kultura. Lewandowski, przychodząc do Borussii, nie mógł liczyć na taryfę ulgową i zapewnione miejsce w pierwszej jedenastce. Przyszło mu konkurować z paragwajskim środkowym napastnikiem – Lucasem Barriosem.
Dobrze prosperujący, środkowy napastnik grał dla klubu drugi sezon i już zdążył zaskarbić sobie serca kibiców, jednak z przyjściem Lewandowskiego jego gwiazda zaczynała powili gasnąć, a późniejsza kontuzja całkowicie wykluczyła go z walki o pierwszy skład.
Polak z miesiąca na miesiąc stawał się kluczową postacią klubu i liderem ofensywy BVB. Podczas pierwszego sezonu, grając na pozycji cofniętego napastnika, strzelił 8 bramek w 33 spotkaniach.
Kolejny sezon w niemieckim klubie został całkowicie zdominowany przez Roberta. Z Borussią zdobył Puchar Niemiec, strzelając w finałowym meczu trzy bramki Bayernowi Monachium, jednocześnie zostając królem strzelców tych rozgrywek. W krajowych rozgrywkach strzelił 22 bramki i został uznany za najlepszego piłkarza tamtejszego.
Kolejny sezon minął „Lewemu” głównie pod hasłem Ligi Mistrzów. Był to bardzo pamiętny i ważny dla Polaka rok, głównie przez półfinałowy występ z Realem Madryt, w którym to strzelił królewskim aż 4 bramki. Borussia doszła do finału i przegrała go z Bayernem Monachium. Pomimo klęski w finale, Robert został drugim najlepszym strzelcem turnieju, ustępując tylko Cristiano Ronaldo.
Sezon 2013/14 był ostatnim w czarno-żółtych barwach. W finale Superpucharu Niemiec w 2013 roku, Borussia zemściła się za porażkę w finale Ligi Mistrzów, pokonując Bayern 4:2. W sezonie 2013/2014 Robert Lewandowski zdobył 20 bramek, zostając królem strzelców Bundesligi. Swoje ostatnie spotkanie w drużynie rozegrał 10 maja 2014 roku. Ogółem, w koszulce Borussii, zagrał w 187 meczach, strzelając 103 gole i notując 43 asysty.
… und Bayern München
Przygoda Lewandowskiego u naszych zachodnich sąsiadów miała się przedłużyć o kilka następnych lat. Bayern polował na Polaka już od dłuższego czasu. W mediach pojawiały się informacje o pokaźnych kwotach, jakie chciał wyłożyć Bayern, żeby pozyskać napastnika, co miałoby się, przełożyło na fakt, że Polak mógłby być częścią najdroższego transferu w historii polskich piłkarzy. Finalnie, Robert wypełnił cały kontrakt z Borussią i tym samym Monachijczycy nie musieli narażać się na większe koszty związane z przenosinami napastnika.
W porównaniu z poprzednim transferem Polak miał już ugruntowaną pozycje w Bundeslidze i kilka ważnych tytułów na koncie. Oficjalnie zawodnikiem nowego zespołu został 1 lipca 2014 roku, a debiut zaliczył 13 sierpnia. Trzynastka w dacie okazała się nieszczęśliwa dla piłkarza, bo w finale Superpucharu Niemiec Bayern poległ z Borussią 2:0. Siedemnaście dni później zdobył swoją pierwszą bramkę w nowych barwach w meczu przeciwko FC Schalke.
Pierwszy sezon Roberta w Bayernie niestety nie należał do udanych, a to przez starcie z bramkarzem-Michellem Langerakiem w półfinale Pucharu Niemiec, które skoczyło się przewiezieniem zawodnika do szpitala. Badanie wykazało wstrząśnienie mózgu, pęknięcie twarzy czaszki i złamany nos. Skutek tego był taki, że w kolejnych meczach musiał grać ze specjalną maską, by chronić swoją twarz przed potencjalnym, ponownym uderzeniem.
Po przyjściu do klubu w 2014 roku Lewandowski zdominował niemiecką Bundesligę i z czasem stał się jednym z najlepszych napastników na świecie. W swoim pierwszym sezonie w Bayernie zdobył 17 bramek w lidze i wygrał mistrzostwo Niemiec i Puchar Niemiec. W kolejnym sezonie Lewandowski strzelił 30 bramek, co dało mu tytuł króla strzelców.
W ciągu kilku lat Lewandowski urósł do rangi prawdziwej gwiazdy i zdecydowanie najlepszego napastnika swojej ligi. Udało mu się wygrać z Bayernem kilkukrotnie ligę, Ligę Mistrzów i nie raz odbierał nagrodę dla najlepszego strzelca Bundesligi.
Błyszczał i w Niemczech i w Europie. Często wymieniany wśród najlepszych na świecie, z całą masą indywidualnych nagród dalej budował swoją markę, co robi po dziś dzień. Coraz więcej europejskich gigantów spoglądało na „Lewego” pod kątem ewentualnego transferu, nawet sam Real Madryt był zamieszany w pogłoski o transferze napastnika.
Ostatni sezon Robert w niemieckim klubie i w niemieckiej lidze. Po raz kolejny Superpuchar Niemiec należał do Bayernu, a dzięki świetnej dyspozycji i regularności w strzelaniu goli, Polak wyrównał rekord Gerda Müller, a potem również go pobił.
Niestety nieporozumienia na płaszczyźnie piłkarz-klub, zmusiły napastnika do opuszczenie Monachium po 8 długich i pięknych latach.
Mes que un transfer
W Hiszpanii w jeszcze rok temu bardzo popularnym słowem była palanca, które oznacza dźwignie. Chodzi oczywiście o dźwignie finansowe, jakie zaciągała Barcelona, próbując uratować swój klub przed ruiną finansową zostawioną przed poprzednich działaczy. Problemy te jak domino ciągnęły za sobą masę innych zmartwień, rejestrowanie zawodników, brak pieniędzy na transfery.
Dużo osób zaczęło spisywać Barcelonę na straty, biorąc pod uwagę, że wyniki sportowe katalońskiego klubu również pozostawiały dużo do życzenia, a przykładem tego jest gra w Lidze Europy i finalne odpadnięcie z niej z Eintrachtem Frankfurt. Barcelona jednak zdecydowała się na dość odważny ruch i postanowiła ściągnąć do siebie polskiego napastnika, który, przez narastający konflikt z poprzednim pracodawcą, szukał dla siebie odpowiedniego klubu, a dla swojej rodziny odpowiedniego miejsca do życia. Barcelona okazała się ostatecznym celem „RL9”.
Nie wszyscy byli pozytywnie nastawieni do tego transferu, Mówiło się, że Barcelona, która zaczyna odbudowywać się pod wodzą Xaviego powinna stawiać na młodszych i bardziej prosperujących przyszłościowo zawodników. Lewandowski, chociaż wspaniały napastnik, to wiekowo jednak bliżej mu już do piłkarskiej emerytury niż do młodziaków takich jak np. Gavi czy Pedri.
Gracz dołączył do Barcelony podczas tournée po Stanach Zjednoczonych, przygotowujące do kolejnego sezonu. 19 lipca podpisał kontrakt na 4 lata, stając się tym samym pierwszym Polakiem w historii reprezentującym barwy klubu z Katalonii, a kwota transferu wyniosła 45 milionów euro. Następnego dnia został zaprezentowany jako zawodnik Barcelony, a kilka dni później zagrał swój debiutancki mecz, i to nie byle jaki, bo przeciwko Realowi Madryt. Barcelona pokonała Real, a „Lewy” mógł pochwalić się pierwszą wygraną z Królewskimi.
Oficjalna prezentacja na Spotify Camp Nou odbyła się 5 sierpnia 2022 roku. Wydarzenie przyciągnęło 57 300 kibiców. Była to druga co do wielkości prezentacja piłkarza w historii klubu, wyprzedza ją jedynie prezentacja Zlatana Ibrahimović z 2009 roku, na którą przyszło 60 000 fanów.
Dwa dni później przyszedł czas na pierwszy mecz domowy. Barca rozgromiła Pumas UNAM w pucharze Gampera 6:0, a Lewandowski strzelił swoja pierwszą bramkę i asystował przy dwóch golach kolegów. Ostatecznie też został wybranym najlepszym piłkarzem meczu. Debiut w najwyższej klasie rozgrywkowej Hiszpanii miał miejsce 13 sierpnia w meczu z Rayo Vallecano zremisowanym 0:0. Nie musiał długo czekać na trafienie w Primera División, bo debiutanckiego gola strzelił 21 sierpnia przeciwko Real Valladolid.
Pierwsze trofeum wzniósł po finałowym meczu Superpucharu Hiszpanii. Barca pokonała Real 1:3, a „Lewy’ trafił do siatki i zaliczył asystę.
Największym ciosem jak do tej pory było, drugi rok z rzędu odpadnięcie Barcelony z Ligii Mistrzów, a później również z Ligii Europy, gdzie uległa Manchesterowi United w dwumeczu. I chociaż w Europie Barca nie poradziła sobie najlepiej, na swoim podwórku nie ma sobie równych. Parę miesięcy przed końcem rozgrywek można już po cichu nazywać Blaugrane mistrzem Hiszpanii, a Lewego królem strzelców, pod warunkiem że dalej będzie regularnie strzelać i nie dogoni go pewien francuz.
Reprezentacja
Jego debiut w reprezentacji Polski miał miejsce w 2008 roku w meczu z San Marino, kiedy to wchodził na boisko z ławki rezerwowych. W ciągu kolejnych lat stał się kluczowym zawodnikiem drużyny narodowej i jej kapitanem.
Jednym z najważniejszych momentów w karierze Lewandowskiego w reprezentacji było jego zwycięskie trafienie w meczu przeciwko Rosji podczas Euro 2012. To bramka dała Polakom remis 1:1 i punkt, który pomógł awansować drużynie z grupy.
Niestety historia Roberta w reprezentacji nie jest tak kolorowa, jak klubowa. Z reprezentacją nie wygrał jeszcze żadnego trofeum, a drużyna nie zachodzi daleko w wielkich turniejach. Sam Lewandowski jest natomiast często krytykowany za swoją postawę w meczach reprezentacyjnych. Oskarża się go za brak skuteczność, jaką wykazuje się, występując na co dzień w swoich klubach i brak zaangażowania, jak na piłkarza, który kilkukrotnie typowany był do otrzymania złotej piłki.
Życie prywatne
Piłkarz od kilkunastu lat związany jest z Anną Lewandowską-medalistką mistrzostw świata i Europy w karate, dietetyczką i trenerką personalną. Para poznała się przed studiami, ślub wzięli w 2013 i są szczęśliwymi rodzicami dwóch dziewczynek.
Poza karierą piłkarską Lewandowski robi całkiem niezłą karierę jako biznesmen, co dało mu miejsce na liście 100 najbogatszych Polaków.
RL9 jest właściciel agencji reklamowej, restauracji w Warszawie, zajmuje się sprzedażą zdrowych produktów spożywczych, inwestuje w spółki, aplikacje i odnawialne źródła energii.
Warto wspomnieć, że niektóre z tych biznesów prowadzi ze swoją żoną.
Statystyki i osiągnięcia
Nagrody drużynowe
Znicz Pruszków
- Mistrzostwo III ligi: 2006/2007
Lech Poznań
- Mistrzostwo Polski: 2009/2010
- Puchar Polski: 2008/2009
- Superpuchar Polski: 2009
Borussia Dortmund
- Mistrzostwo Niemiec: 2010/2011, 2011/2012
- Wicemistrzostwo Niemiec: 2012/2013, 2013/2014
- Puchar Niemiec: 2011/2012
- Superpuchar Niemiec: 2014
Bayern Monachium
- Mistrzostwo Niemiec: 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2018/2019, 2019/2020, 2020/2021, 2021/2022
- Puchar Niemiec: 2015/2016, 2018/2019, 2019/2020
- Superpuchar Niemiec: 2016, 2017, 2018, 2020, 2021
- Liga Mistrzów UEFA: 2019/2020
- Superpuchar Europy UEFA: 2020
- Klubowe mistrzostwa świata: 2020
FC Barcelona
- Superpuchar Hiszpanii: 2022/2023
Nagrody indywidualne
- Król strzelców III ligi: 2006/2007 (15 goli)
- Król strzelców II ligi: 2007/2008 (21 goli)
- Król strzelców Ekstraklasy: 2009/2010 (18 goli)
- Król strzelców Bundesligi: 2013/2014 (20 goli), 2015/2016 (30 goli), 2017/2018 (29 goli), 2018/2019 (22 gole), 2019/2020 (34 gole), 2020/2021 (41 goli), 2021/2022 (35 goli)
- Król strzelców Pucharu Niemiec: 2011/2012 (7 goli), 2016/2017 (5 goli), 2017/2018 (6 goli), 2018/2019 (7 goli), 2019/2020 (6 goli)
- Król strzelców Superpucharu Hiszpanii: 2022/2023 (2 gole)[g]
- Król strzelców Ligi Mistrzów UEFA: 2019/2020 (15 goli)
- Król strzelców eliminacji ME 2016: 2015 (13 goli)
- Król strzelców europejskich eliminacji MŚ 2018: 2017 (16 goli)
- Król strzelców fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA: 2019/2020 (10 goli)[418]
- Wicekról strzelców Bundesligi: 2012/2013 (24 gole), 2014/2015 (17 goli)[h], 2016/2017 (30 goli)
- Wicekról strzelców Ligi Mistrzów UEFA: 2021/2022 (13 goli)
- Wicekról strzelców Klubowych mistrzostw świata: 2020 (2 gole)
- Trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców Bundesligi: 2011/2012 (22 gole)
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji punktowej Bundesligi: 2015/2016 (34 punkty za 30 goli i 4 asysty), 2016/2017 (35 punktów za 30 goli i 5 asyst), 2017/2018 (31 punktów za 29 goli i 2 asysty), 2018/2019 (29 punktów za 22 gole i 7 asyst), 2019/2020 (38 punktów za 34 gole i 4 asysty), 2020/2021 (48 punktów za 41 goli i 7 asyst)
- Drugie miejsce w klasyfikacji punktowej Bundesligi: 2011/2012 (32 punkty za 22 gole i 10 asyst), 2012/2013 (29 punktów za 24 gole i 5 asyst), 2013/2014 (28 punktów za 20 goli i 8 asyst)
- Najlepszy strzelec na świecie w rozgrywkach klubowych w jednym roku kalendarzowym: 2019 (48 goli), 2020 (45 goli), 2021 (58 goli)
- Najlepszy strzelec w Europie w rozgrywkach klubowych i reprezentacyjnych w jednym roku kalendarzowym: 2019 (54 gole), 2020 (47 goli), 2021 (69 goli)
- Najlepszy strzelec w Europie: 2020/2021 (41 goli), 2021/2022 (35 goli)
Gdybyśmy mieli tutaj wymienić wszystkie jedenastki UEFA i inne indywidualne wyróżnienia, które otrzymał Robert Lewandowski, ten artykuł mógłby ciągnąć się jeszcze przez kilka dobrych stron. Robert, chociaż w Polsce często krytykowany, głównie przez grę w reprezentacji, jest niewątpliwie jednym z najlepszych piłkarzy na świecie, a przez niektórych uważany jest za dziewiątkę idealną. RL9 jak wino, im starszy, tym lepszy.