Bilans eliminacji i finałów mistrzostw Europy U-19

Czas czytania: 3 m.
0
(0)

Tydzień temu przedstawiliśmy Wam bilans i rys historyczny finałów mistrzostw Europy U-19. Dziś ponownie wracamy do tych rozgrywek, tym razem skupiając się nie tylko na turniejach finałowych, ale również na eliminacjach do nich. Obok zestawienia statystycznego prezentujemy również informację o pierwszym starcie polskiej drużyny w tym formacie.

Pomimo że nasz artykuł traktuje na temat mistrzostw Europy, pierwszy turniej z udziałem Polaków był określany mianem Mistrzostw Świata U-19. Taką nomenklaturą posługiwał się między innymi Przegląd Sportowy, pomimo że rozgrywki w 1955 roku po raz pierwszy były rozgrywane pod egidą UEFA. Zarówno turniej z 1955 roku, jak i następujące po nim mistrzostwa w 1956 roku, były nietypowe. Są to jedyne turnieje U-19, które nie wyłoniły zwycięzcy. Na rozgrywki w 1955 roku składały się mecze w ramach pięciu czterodrużynowych grup, a rok później obsadę ograniczono do czterech grup. Dopiero w 1957 roku wyłoniono tryumfatora dla organizowanych zawodów.

Bardzo ciekawy z dzisiejszej perspektywy był wybór zawodników reprezentacyjnych. Jak podaje PS z 31 marca 1955 roku:

„Delegaci Polski na kongresie FIFA w Wiedniu, obok radosnej nowiny, że nasi juniorzy będą mogli uczestniczyć w turnieju, przywieźli do kraju także wiadomość wręcz zaskakującą: we Włoszech grać mogą juniorzy, których górna granica wieku nie wychodzi ponad 01.09.1936”.

W polskim obozie nastąpiła konsternacja, okazało się bowiem, że spośród 35 juniorów przygotowujących się do gry, tylko 15 spełnia ten warunek (u nas granice były ustalane pełnymi latami z uwagi na system wiosna – jesień). Postanowiono więc na szybko wybrać najlepszych graczy ze Śląska, jako najlepszego w owym czasie okręgu i po treningach i grach kontrolnych ustalono skład kadry. Trenerzy Zygmunt Jesionka i Kazimierz Górski nie mieli łatwego zadania. Nie dość, że rozpadła im się przygotowywana wcześniej drużyna, to na dodatek pogoda znacznie utrudniała przygotowania na obozie Stalinogradzie (Katowicach). Niekorzystne warunki atmosferyczne nie pozwalały na rozegranie sparingów i przeprowadzenia odpowiedniej ilości treningów.

31 marca z Warszawy do Włoch wyleciała kadra w następującym składzie (pogrubieniem wyróżniono zawodników grających w pierwszym meczu. Przynależność klubowa według nazw z tamtego okresu. W nawiasie wskazano kolejno mecze i bramki w omawianych mistrzostwach, a w niektórych przypadkach dodatkowo mecze i bramki w pierwszej reprezentacji):

Stanisław Kalisz (3/0) – Gwardia Kraków,

Helmut Mainka (1/0) – Górnik Bytom,

Henryk Gerlich (3/0) – Sparta Gliwice,

Marian Kolasa (3/0) – Włókniarz Pabianice,

Władysław Żakowski (3/0) – Górnik Wałbrzych,

Andrzej Dzierza (0/0) – Stal Stalinogród,

Andrzej Wieczorek (0/0) – Ruch Chorzów,

Andrzej Komoder (3/0) – Stal Sosnowiec,

Edward Widera (3/0) – AKS Chorzów,

Edward Dzierza (0/0) – Stal Stalinogród,

Zygmunt Gadecki (3/1 – 5/1A) – Kolejarz Gdańsk,

Wiesław Wierciński (2/0) – AZS Kraków,

Joachim Gacka (0/0) – Polonia Bytom,

Jan Liberda (3/2 – 35/8A) – Polonia Bytom,

Helmut Nowak (3/0 – 2/0A) – Górnik Bytom,

Edward Herman (0/0) – Dąb Stalinogród,

Tadeusz Trojański (0/0) – AZS Kraków,

Jerzy Apolewicz (1/0) – Start Gdańsk,

Jan Schmidt (3/0 – 1/1A) – Start Chorzów.

Inauguracyjne spotkanie z Irlandią miało miejsce 7 kwietnia 1955 roku w Pizie. Dominacja Polaków przełożyła się na bramkę w 54 minucie. Niestety zbytnie rozprężenie w szeregach naszej drużyny pod koniec meczu, sprokurowało utratę bramki. W 77 minucie Chapman wyrównał wynik, a rezultat 1:1 utrzymał się do końca spotkania (mecze toczyły się w systemie 2 × 40 minut). Niestety kolejne dwa spotkania były dużo słabsze w wykonaniu polskiej ekipy. Najpierw przegraliśmy 1:3 z Hiszpanią, by następnie zostać rozgromionym przez Bułgarię 1:6. Obie bramki dla Polaków strzelił Jan Liberda.

Co ciekawe, polscy trenerzy unikali roszad kadrowych w składach meczowych. Z Hiszpanią zagraliśmy identycznym składem, jak w meczu inauguracyjnym, a w meczu z Bułgarami dokonano jednej zmiany w wyjściowym skaldzie za Wiercińskiego, wszedł Apolewicz. Drugiej zmiany, w bramce, dokonano już w trakcie spotkania. Za Stanisława Kalisza wszedł Helmut Mainka.

Tabela wszechczasów

POZ KRAJ STARTY FINAŁY M PKT R BR+ BR- BR+/-
1 Anglia 65 47 344 679 202 73 69 678 295 383
2 Niemcy 61 43 342 653 196 65 81 762 390 372
3 Francja 65 45 351 650 191 77 83 668 355 313
4 Hiszpania 61 46 335 649 194 67 74 692 329 363
5 Portugalia 56 34 320 602 177 71 72 603 320 283
6 Włochy 60 35 313 569 167 68 78 546 284 262
7 Holandia 63 35 324 527 152 71 101 550 399 151
8 Węgry 60 32 288 486 146 48 94 509 328 181
9 Belgia 64 35 303 455 129 68 106 520 421 99
10 Turcja 61 30 279 412 114 70 95 450 382 68
11 Irlandia 51 20 255 380 109 53 93 360 335 25
12 Polska 59 26 263 375 105 60 98 342 348 -6
13 Szkocja 50 19 231 371 108 47 76 375 272 103
14 Bułgaria 57 28 257 354 98 60 99 349 350 -1
15 Rumunia 59 23 240 348 96 60 84 331 296 35
16 Austria 66 32 271 338 96 50 125 434 431 3
17 Grecja 54 25 252 329 90 59 103 345 362 -17
18 Serbia 22 8 148 276 83 27 38 295 171 124
19 Dania 42 9 190 267 77 36 77 314 267 47
20 Norwegia 45 12 199 265 75 40 84 315 286 29
21 Szwajcaria 57 21 234 265 73 46 115 331 343 -12
22 ZSRR 25 19 136 259 76 31 29 233 114 119
23 Szwecja 49 14 202 251 67 50 85 312 321 -9
24 Rosja 25 4 138 244 70 34 34 276 148 128
25 Jugosławia 34 24 147 238 69 31 47 239 153 86
26 Czechy 23 8 138 235 72 19 47 243 172 71
27 Ukraina 24 6 131 233 68 29 34 216 126 90
28 Chorwacja 24 5 128 232 68 28 32 259 140 119
29 Czechosłowacja 34 21 142 227 65 32 45 198 158 40
30 Słowacja 23 2 116 200 60 20 36 223 162 61
31 NRD 30 22 124 199 54 37 33 202 142 60
32 Izrael 26 2 124 186 55 21 48 198 160 38
33 Walia 46 7 163 186 49 39 75 212 264 -52
34 Finlandia 46 9 167 178 47 37 83 214 285 -71
35 Irlandia Północna 45 12 167 154 41 31 95 211 316 -105
36 Islandia 43 6 150 138 35 33 82 196 282 -86
37 Gruzja 24 3 100 127 35 22 43 136 154 -18
38 Słowenia 24 1 89 103 29 16 44 115 143 -28
39 Cypr 35 1 126 99 26 21 79 117 296 -179
40 Białoruś 24 1 91 87 21 24 46 100 164 -64
41 Litwa 24 2 89 77 20 17 52 91 171 -80
42 Bośnia i Hercegowina 20 0 79 68 18 14 47 82 166 -84
43 Albania 26 1 89 64 17 13 59 74 198 -124
44 Luksemburg 53 11 170 63 16 15 139 111 590 -479
45 Macedonia 22 0 75 58 16 10 49 77 166 -89
46 Armenia 24 1 84 56 15 11 58 68 205 -137
47 Azerbejdżan 23 0 72 55 15 10 47 59 163 -104
48 Czarnogóra 10 0 48 50 14 8 26 57 82 -25
49 Malta 45 4 131 49 10 19 102 57 382 -325
50 Łotwa 24 0 76 48 12 12 52 57 165 -108
51 Mołdawia 23 0 75 42 10 12 53 50 181 -131
52 Estonia 24 1 72 37 10 7 55 56 219 -163
53 Saara 4 4 16 21 6 3 7 24 44 -20
54 Liechtenstein 23 1 62 21 5 6 51 24 218 -194
55 Argentyna 2 2 9 21 7 0 2 30 7 23
56 Wyspy Owcze 23 0 66 18 4 6 56 33 228 -195
57 Kazachstan 14 0 42 14 4 2 36 24 130 -106
58 Breszow U'19 1 1 3 5 1 2 0 6 4 2
59 Andorra 20 0 58 4 1 1 56 12 277 -265
60 San Marino 22 0 68 2 0 2 66 8 350 -342
61 Giblartar 4 0 12 1 0 1 11 3 62 -59
62 Kosowo 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
  1. Niemcy bilans łącznie z Republiką Federalną Niemiec do 1992 i następnie Zjednoczonych Niemiec
  2. Czechosłowacja bilans do 1992, w kolejnych mistrzostwach osobno bilans Czech i Słowacji
  3. ZSRR bilans do 1992, w kolejnych mistrzostwach osobno bilans powstałych w wyniku rozpadu ZSRR federacji (w tym Rosji)
  4. Jugosławia bilans do lata 1992, w kolejnych latach bilans osobny dla poszczególnych federacji
  5. Serbia bilans od 1994 roku – w latach jako 1994-2004 Federalna Republika Jugosławii, następnie do 2006 roku jako Serbia i Czarnogóra i od 2007 jako Serbia
  6. Protektorat Saary – po referendum w 1956 roku, od 1957 kraj związkowy w Republice Federalnej Niemiec.
  7. Argentyna dwukrotnie zaproszona w 1953 i 1954
  8. W 1962 roku w celu uzupełnienia liczby zespołów do liczby podzielnej przez 4 (tyle drużyn w każdej grupie) do turnieju dopuszczono reprezentacje U’19 miasta Braszow (gospodarza imprezy)
MARIUSZ ŚWIERCZYŃSKI

Zachęcamy do polubienia nas na FACEBOOKU, a także obserwacji na TWITTERZE i INSTAGRAMIE.

Jak bardzo podobał Ci się ten artykuł?

Średnia ocena 0 / 5. Licznik głosów 0

Nikt jeszcze nie ocenił tego artykułu. Bądź pierwszy!

Cieszymy się, że tekst Ci się spodobał

Sprawdź nasze social media - znajdziesz tam codzienną dawkę ciekawostek.

Przykro nam, że ten tekst Ci się nie spodobał

Chcemy, aby nasze teksty były możliwie najlepsze.

Napisz, co moglibyśmy poprawić.

Mariusz Świerczyński
Mariusz Świerczyński
Były bramkarz łódzkiego Startu, członek Zarządu Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Historyków i Statystyków Piłki Nożnej. Z wykształcenia ekonomista-informatyk absolwent Uniwersytetu Łódzkiego. Z zamiłowania kibic polskiej i europejskiej piłki nożnej uwielbia ją oglądać, ale też bez statystyki nie wyobraża sobie życia. Współautor „60 lat minęło, czyli Gwardia Warszawa w europejskich pucharach”

Więcej tego autora

Najnowsze

„Narcoball” – książka o tym, jak kartele zawłaszczyły kolumbijski futbol

Pablo Escobar kochał trzy rzeczy: władzę, pieniądze i futbol. Dwie pierwsze z jego pasji zostały bardzo dokładnie przedstawione w książkach i filmach. Nikt jednak...

Skradziona Złota Piłka – dlaczego Raul nie wygrał plebiscytu „France Football” w 2001 r.?

W Madrycie nieprzyznaniu Viniciusowi Juniorowi Złotej Piłki towarzyszą szok i niedowierzanie. Podobne reakcje w stolicy Hiszpanii miały miejsce 23 lata temu, gdy plebiscytu magazynu...

Wspomnienie dawnej potęgi – wizyta na meczu Asseco Resovia – Steam Hemarpol Norwid Częstochowa

W ostatnich latach sportowym skojarzeniem z Częstochową jest piłka nożna. Dzieje się tak za sprawą Rakowa, który jest czołową drużyną futbolowej Ekstraklasy i mistrzem...