Tabela wszech czasów mistrzostw Europy U-21

Rozgrywki rangi mistrzowskiej drużyn młodzieżowych cieszą się coraz większą popularnością. Dziś popatrzymy na ME U-21 z perspektywy wszystkich krajów i statystyk z tym związanych.

Dominacja państw komunistycznych

Pierwsze pięć edycji (łącznie z dwiema pierwszymi jeszcze nieoficjalnymi) zostały zdominowane przez Blok Krajów Socjalistycznych. Kilka liczb przedstawiających ME od 1972 do 1980 zobrazuje to najlepiej. Po pierwsze, zwycięzcy: CSRS (72), Węgry (74), ZSRR (76 i 80) oraz Jugosławia (78). Po drugie, finaliści: ZSRR (72), NRD (74, 78, 80) i Węgry (76). No i po trzecie drużyny, które odpadły w półfinałach: Bułgaria (72, 78), Polska (74), Jugosławia (76, 80) i ZSRR (74) Jedynie czterokrotnie w zestawieniu pojawiały się reprezentacje spoza bloku komunistycznego. Były to Anglia (78, 80), Holandia (76), Grecja (72). Jak widać z powyższego zestawienia na 20 miejsc na podium raptem 4 oddane innym i to tylko te najniższe.

Sytuacja odwróciła się niemal o 180 stopni po 1982 roku, kiedy to w 5 kolejnych edycjach (do MME w 1990 roku) wspomniane kraje zajęły zaledwie 5 z 20 najwyższych lokacji. Parę finałową w 1990 roku stanowiły reprezentacje ZSRR i Jugosławii. Oprócz tego we wspomnianym okresie Jugosławia (84), ZSRR (82) i Węgry (86 odpadły w półfinale.

Wielu zwycięzców, ale Włochy i Hiszpania najlepsze

W kolejnych 19 edycjach (od 1982) w ME U-21 zwycięstwo odniosło 9 reprezentacji, ale blisko połowa przypadła Włochom (92, 94, 96, 2000, 2004 ) i Hiszpanom (86, 98, 2011, 2013). W dalszej kolejności Anglii (82, 84), Holandii (2006, 2007), Niemcom (2009, 2017), Francji (88), Szwecji (2015), Czechom (2002), i wspomnianemu już Związkowi Radzieckiemu (90). Jeżeli doliczymy do tego fakt, że Włosi i Hiszpanie wystąpili po dwa razy w finale, przegrywając go i 6 (Włochy 4, Hiszpania 2) w półfinałach to wychodzi, że na omawianych 18 edycji Włosi, aż 11 razy (tylko raz w 1998 roku nie znaleźli się w finałowych rozgrywkach), a Hiszpanie 8 byli w strefie medalowej. Niewiele ustępuje im Anglia, która 8-krotnie stawała na podium, zdobywając 2 złote, 1 srebrny i 5 brązowych medali.

Poniżej przedstawiamy pełną listę turniejów:

• w latach 1972 – 1976 w kategorii U’23, kolejne U’21
• w latach 1972 – 1992 finały rozgrywano systemem mecz i rewanż
• od 1994 do 2007 gospodarz wyłaniany był z finalistów
• od 2009 gospodarz ustalamy przed eliminacjami (zwolniony z nich)

Tabela

Jak łatwo się domyślić na podstawie wcześniejszego tekstu na czele tabeli wszech czasów znajdują się Włosi. Rozegrali oni 246 meczów, wygrywając 152, dalej Hiszpania, Anglia, Niemcy , Francja, a więc prawie że zgodnie z tabelą medalową. Na uwagę in minus zasługuje chyba reprezentacja Niemiec. Bardzo wysoko w tabeli punktowej, ale zaledwie cztery medale i zaledwie 8 startów w finałach, to zdecydowanie poniżej możliwości naszych zachodnich sąsiadów, tym bardziej że młodszych kategoriach wiekowych te osiągnięcia są dużo większe.

W tabeli wszech czasów zwraca uwagę również bardzo wysoka pozycja reprezentacji Polski, pomimo braku sukcesów, 12 miejsce wygląda bardzo dobrze. Niestety nie jest to do końca wiarygodna pozycja. Należy pamiętać, że (jak w wielu zestawieniach) Rosja byłaby kontynuatorem ZSRR, Serbia Jugosławii, a Czechy Czechosłowacji. Uwzględniając te kraje osobno, spadlibyśmy o kolejne trzy miejsca. Po drugie z pierwszej 15 jedynie Rumunia grała – podobnie jak my – w fazie finałowej tylko raz, ale w 1998 roku, a nie jak my ponad 40 lat temu i to w rozgrywkach jeszcze nieoficjalnych. Ponadto, gdyby tabelę ustawić po średniej zdobyczy punktowej na mecz znaleźlibyśmy się na 18 miejscu, słabo. Nasze wysokie miejsce wynika tylko z tego, że startowaliśmy we wszystkich 25 edycjach i rozegraliśmy w nich dość dużą liczbę meczów.

Uwagi do Tabeli:

1. Niemcy bilans łącznie z Republiką Federalną Niemiec do 1992 i następnie Zjednoczonych Niemiec
2. Czechosłowacja bilans do 1992, w kolejnych mistrzostwach osobno bilans Czech i Słowacji
3. ZSRR bilans do 1992, w kolejnych mistrzostwach osobno bilans powstałych w wyniku rozpadu ZSRR federacji (w tym Rosji)
4. Jugosławia bilans do lata 1992, w kolejnych latach bilans osobny dla poszczególnych federacji
5. Serbia bilans od 1994 roku – w latach jako 1994-2004 Federalna Republika Jugosławii, następnie do 2006 roku jako Serbia i Czarnogóra i od 2007 jako Serbia

 
MARIUSZ ŚWIERCZYŃSKI

Zachęcamy do polubienia nas na FACEBOOKU, a także obserwacji na TWITTERZE , INSTAGRAMIE i YOUTUBE