Opracowanie statystyczne: Mistrzostwa Świata U-17

Czas czytania: 3 m.
0
(0)
O d 6 do 28 października na boiskach Brazylii, 24 najlepsze drużyny w kategorii U’17 rozegrały finały mistrzostw świata. Mistrzostwa niestety nie obfitowały w sensacje, kilka drobnych niespodzianek i to wszystko. Na pewno za niespodziankę można uznać brak drużyn z Afryki w najlepszej ósemce turnieju.

Kontynent, który prowadzi w tabeli medalowej (7 razy złoto, 6 razy srebro i 3 medale brązowe) tym razem musi zadowolić się 11. miejscem debiutanta w MŚ’ U’17 Senegalu. Z pozostałych drużyn Nigeria (pięciokrotny zdobywca złotego medalu i trzykrotny wicemistrz) zajęła 12. miejsce, Angola (debiutant) zajęła 14. – wszystkie trzy drużyny z bilansem 2-0-2, najsłabiej wypadł Kamerun z bilansem 0-0-3 i przedostatnim miejscem w tabeli mistrzostw. 

Trudno znaleźć więcej niespodzianek (może poza zwycięstwem w ćwierćfinale Francji nad Hiszpanią w stosunku 6:1), turniej raczej przebiegał po dyktando faworytów. Mistrzem już po raz 4 w historii została Brazylia (oprócz tego ma jeszcze 2 złota i 2 srebra), a wicemistrzem Meksyk. Patrząc z perspektywy seniorskiej piłki, może wydawać się to niespodzianką, ale patrząc na historię U’17 to drużyna Meksyku zdobyła srebro po raz drugi w historii, a może pochwalić się jeszcze dwukrotnym mistrzostwem świata w tej kategorii wiekowej (2005 i 2011 roku). 

Bardzo dobrze wypadła tym razem reprezentacja Europy, aż cztery kraje na poziomie ćwierćfinałów dla przedstawicieli Europy przypadło ostatnio w 2009 roku (poprzednie lata to 2015 – 2 drużyny, w 2013 zaledwie 1, a w 2011 – 3). Brązowy medal dla reprezentacji Francji jak najbardziej zasłużony, a bilans bramkowy 22-6 (w tym wspomniane 6:1 z Hiszpanią, 4:0 z Australią i 3:1 w meczu o brąz z Holandią) robi wrażenie. Jedyny mecz przegrany to półfinał z Brazylią w dramatycznych okolicznościach, do przerwy Trójkolorowi prowadzili 2:0 i niestety w drugiej połowie zostali zdominowani przez Brazylijczyków 0:3 i ostatnia bramka stracona w 89. minucie.  

Pozostałe drużyny z Europy – Holandia miejsce 4., Hiszpania 6. (porażka tylko z Francją), Włochy 7. i tylko reprezentacja Węgier wyraźnie odstawała i z bilansem 0-1-2 zajęła ostatecznie 19. miejsce, choć przyznać należy, że wszystkie ich mecz obfitowały w bramki i wielkie emocje. W pierwszym meczu Węgrzy prowadzili z Nigerią do przerwy 2:1 (przegrali  2:4 tracąc trzy bramki w odstępie 13 minut, a ostatnią w doliczonym czasie gry). Drugi mecz to remis z Australią 2:2 i znów do przerwy 2:0 dla Madziarów, po przerwie 5 minut i skończyło się remisem. W ostatnim meczu z Ekwadorem prowadzili 1:0, potem w ciągu dwóch minut stracili dwie bramki, następnie wyrównali na 2:2, by w 86. minucie stracić bramkę i przegrać 2:3.

Z pozostałych nacji: Azjaci raczej tradycyjnie, czyli bez większych sukcesów (najlepsza drużyna Korei Północnej zajęła 8. miejsce), ale też bez większych wpadek. Reprezentanci strefy CONCACAF (poza oczywiście Meksykiem) wypadli bardzo słabo. Amerykanie, Kanadyjczycy i reprezentanci Haiti łącznie ugrali zaledwie jeden remis i ponieśli 8 porażek (bramki 6:25). 

Najsłabszą drużyną mistrzostw okazał się beniaminek, reprezentacja Wysp Salomona. Zawodnicy z wysp położonych gdzieś na końcu świata, na Pacyfiku, nie zdobyli żadnej bramki, tracąc aż 20 (0:5 z Włochami, 0:7 z Paragwajem i 0:8 z Meksykiem). Dla tych zawodników było to jednak olbrzymie święto i z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że jedyny taki turniej w życiu. Pocieszeniem dla nich może być również to, że nie są drużyną z najsłabszym bilansem na jednych MŚ U’17. W 1997 na boiskach Egiptu, ich wielcy rywale Nowa Zelandia zakończyli rozgrywki z bilansem 0:22, przegrywając m.in. z Hiszpanią 0:13. Wynik ten jest jedynym dwucyfrowym wynikiem w historii tych rozgrywek. 

Królem strzelców został napastnik reprezentacji Holandii Sontje Hansen zdobywca 6 bramek. To zawodnik, który gra na co dzień w drużynie Ajaksu U’19, a w ostatnich dwóch sezonach zagrał również w Młodzieżowej Lidze Mistrzów, zdobywając w niej dwie bramki (zadebiutował w U’19, mając niewiele ponad 16 lat). Po 5 bramek zdobyli reprezentanci Francji Nathanaël Mbuku (zdążył już rozegrać 5 spotkań w Ligue 1 w barwach Reims), Arnaud Kalimuendo Muinga (grający w U’19 w PSG – grał również w Młodzieżowej Lidze Mistrzów i w 9 meczach zdobył 6 bramek) oraz Brazylijczyk – Kaio Jorge Pinto Ramos z Santosu. 

Tabela wszechczasów

W tabeli wszechczasów na czele znajduje się Brazylia, która obok USA startowała w finałach aż siedemnaście razy. Brazylijczyków zabrakło w 1993 roku, a Amerykanów 2013. Polska na miejscu 39, a łącznie z beniaminkami tych mistrzostw w tabeli znajduje się 87 reprezentacji. Najdłuższą serię startów obecnie ma Brazylia 13, następnie Nowa Zelandia 7 i Meksyk 6. 

Warto też zwrócić uwagą na kilka szczegółów w poniższym zestawieniu. Szwajcaria z kompletem zwycięstw. Szwajcaria ma na swoim koncie tylko jeden start w mistrzostwach, kiedy to odnieśli 7 zwycięstw i zdobyli tytuł mistrza w 2009 roku. Na drugim biegunie znajduje się Kanada, która w siedmiu startach zanotowała zaledwie 4 remisy i aż 17 porażek (bramki 10-60). Brazylii brakuje już tylko jednej bramki do 200, łącznie we wszystkich turniejach zdobyto 2215 bramek w 716 spotkaniach, co daje średnią 3,09 bramki na mecz. 

Uwagi pod tabelą:

1. Niemcy bilans łącznie z Republiką Federalną Niemiec  do 1992 i następnie Zjednoczonych Niemiec

2. Czechosłowacja bilans do 1993 (łącznie z występem w 1993 wspólnej reprezentacji już niezależnych krajów Czechów i Słowaków)

3. ZSRR bilans do 1992, w kolejnych mistrzostwach osobno bilans powstałych w wyniku rozpadu ZSRR federacji (w tym Rosji)

MARIUSZ ŚWIERCZYŃSKI

Jak bardzo podobał Ci się ten artykuł?

Średnia ocena 0 / 5. Licznik głosów 0

Nikt jeszcze nie ocenił tego artykułu. Bądź pierwszy!

Cieszymy się, że tekst Ci się spodobał

Sprawdź nasze social media - znajdziesz tam codzienną dawkę ciekawostek.

Przykro nam, że ten tekst Ci się nie spodobał

Chcemy, aby nasze teksty były możliwie najlepsze.

Napisz, co moglibyśmy poprawić.

Mariusz Świerczyński
Mariusz Świerczyński
Były bramkarz łódzkiego Startu, członek Zarządu Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Historyków i Statystyków Piłki Nożnej. Z wykształcenia ekonomista-informatyk absolwent Uniwersytetu Łódzkiego. Z zamiłowania kibic polskiej i europejskiej piłki nożnej uwielbia ją oglądać, ale też bez statystyki nie wyobraża sobie życia. Współautor „60 lat minęło, czyli Gwardia Warszawa w europejskich pucharach”

Więcej tego autora

Najnowsze

Remanent 5. Pole karne z bliska.

Jerzy Chromik powraca z piątą częścią Remanentu, w którym przenosi czytelników na stadiony z lat 80. i 90. Wówczas autor obserwował zmagania drużyn eksportowych,...

Jakie witaminy i minerały są ważne dla biegaczy?

Bieganie to nie tylko pasjonująca forma aktywności, ale także sposób na zadbanie o zdrowie i kondycję. Odpowiednia dieta, bogata w witaminy i minerały, może...

Przełamanie w starciu z liderem – wizyta na meczu OPTeam Energia Polska Resovia – Weegree AZS Politechnika Opolska

Koszykarze OPTeam Energia Polska Resovii w meczu 9. kolejki Bank Pekao 1. Ligi podejmowali Weegree AZS Politechnikę Opolską. Spotkanie rozegrane zostało w przeddzień Święta...