Dziś wszyscy bez przerwy oceniają prezesa PZPN, Cezarego Kuleszę, za krótko mówiąc, dość kontrowersyjne zachowania w wielu sprawach, co z pewnością przekłada się na fatalną postawę pierwszej reprezentacji. Kulesza nie ma za sobą jednak zbyt udanej kariery piłkarskiej, a postanowiliśmy dziś wyłonić najlepszych piłkarzy, którzy swoją przyszłość związali z biurkiem prezesa federacji, czy klubu.
Bramkarz – Gordon Banks – prezes Stoke
„Banks w bramce jest tak pewny, jak nasze pieniądze w Banku Angielskim” – ten cytat z „The Times” doskonale określa uwielbienie na Wyspach do tego bramkarza. Najlepszy brytyjski golkiper w historii? Bardzo prawdopodobne. Autor parady uznawanej za najlepszą w XX wieku, gdy wybronił strzał głową Pelego. Mistrz świata z 1966 roku i były piłkarz m.in. Leicester i Stoke, na koniec kariery próbował się w trenerce. Opieka nad Telford United nie była jednak udanym okresem. To właśnie w Stoke stał się honorowym prezesem, którym był przez prawie 20 lat. Wcześniej to właśnie „The Potters” wyciągnęli pomocną dłoń, gdy legendarny bramkarz był w kryzysie.
Obrońca – Franz Beckenbauer – prezes Bayernu Monachium
Mistrz świata, mistrz Europy, dwukrotny zdobywca Złotej Piłki, łącznie pięć medali z największych turniejów, trzykrotny zdobywca Pucharu Europy, następnie mistrz i vicemistrz świata w roli trenera. „Cesarz” w Niemczech jest postacią kultową. Jeden z najlepszych piłkarzy w historii. Po zakończeniu kariery trenerskiej był prezesem Bayernu Monachium, obecnie jest prezesem honorowym, a w międzyczasie zasiadał w zarządach FIFA.
Obrońca – Franco Baresi – wiceprezes AC Milan
Legenda AC Milan, mistrz świata, sześciokrotny mistrz Włoch i trzykrotny zdobywca Pucharu Europy. Po zakończeniu kariery pozostał w strukturach „Rossonerich”, jako trener drużyn juniorskich, a następnie „pracownik marketingowy”. Od trzech lat jest już za to wiceprezesem.
Obrońca – Giacinto Facchetti – prezes Interu Mediolan
Jeden z najlepszych lewych obrońców w historii. Baresi całą karierę spędził w AC Milan, a Facchetti w Interze. Mistrz Europy i vicemistrz świata jako kapitan reprezentacji Włoch. Słynący z eleganckiej gry i postawy poza boiskiem. Był dyrektorem sportowym Interu, następnie wiceprezesem, a dwa lata przed śmiercią został prezesem.
Pomocnik – Zbigniew Boniek – prezes PZPN
Jeden z najwybitniejszych polskich piłkarzy w historii. Zdobywca srebrnego medalu mistrzostw świata, do dziś największego osiągnięcia w historii, gdzie był wiodącym graczem. Były gwiazdor Widzewa Łódź, Juventusu, czy AS Romy. Zdobywca Pucharu Europy, próbował też sił jako trener, jednak jego kariera nie była udana. Był też selekcjonerem reprezentacji Polski. Były prezes PZPN, obecnie wiceprezydent UEFA i honorowy prezes PZPN.
Pomocnik – Michel Platini – prezydent UEFA
Jeden z najlepszych piłkarzy w historii. Mistrz Europy z Francją. Razem ze Zbigniewem Bońkiem tworzył wielki Juventus, który był jedną z najlepszych drużyn na świecie w latach 80-tych XX-wieku. Nigdy nie chciał być trenerem, wziął się karierę działacza. Przez lata działał w strukturach UEFA, której w końcu został prezydentem. W końcu jednak zawieszony przez FIFA za przyjęcie łapówki. Dziś już postać wykluczona z piłkarskiej działalności.
Pomocnik – Juan Sebastian Veron – prezes Estudiantes
Wychowanek Estudiantes La Plata, z pewnością karierę zrobił dużo mniejszą, niż można było się spodziewać, jednak pozostawił po sobie solidne piętno w światowej piłce. Były gracz Lazio, Manchesteru United, czy Interu Mediolan. W reprezentacji Argentyny rozegrał 72 spotkania. Karierę kończył „w domu”, będąc piłkarzem Estudiantes, następnie został prezydentem klubu. I w takiej roli jeszcze wrócił na boisko. Prezydentem był siedem lat. Obecnie jest wiceprezydentem.
Pomocnik – David Beckham – prezes Inter Miami
Patrząc na to, jak prowadził swoją karierę, można było spodziewać się, że będzie dążył w takim kierunku. Gdy o jego legendarnych rzutach wolnych powstawały osobne filmy, a on sam świetnie grał w piłkę, ale też kapitalnie odnajdywał się w show-biznesie. Po zakończeniu kariery rozwijał poszczególne projekty biznesowe. Został też współwłaścicielem Salford i Miami City, którego stał się również prezydentem, wprowadzając go do MLS. A teraz jest szefem Leo Messiego.
Napastnik – Karl-Heinz Rumenigge – prezes Bayernu Monachium
Kolejny zdobywca Złotej Piłki, wieloletni piłkarz Bayernu Monachium, mistrz Europy i dwukrotny vicemistrz świata. Po zakończeniu kariery od ponad 30 lat w zarządzie Bayernu Monachium. Członek zarządu UEFA, przez 19 lat prezes Bayernu.
Napastnik – Christo Stoiczkow – prezes CSKA Sofia
Enfant Terrible w tym zestawieniu. Najlepszy bułgarski piłkarz w historii, były gwiazdor m.in. Barcelony i twórca największych sukcesów bułgarskiej piłki, gdy był liderem reprezentacji, która sensacyjnie dotarła do czwartego miejsca na mistrzostwach świata. Zdobywca Złotej Piłki o którym głośno było zawsze, również po zakończeniu kariery piłkarskiej, gdy jako trener zarzucał wszystkim wokół oszustwa, kłócił się niemal z każdym. Przez chwilę był prezydentem CSKA Sofia, następnie został jej właścicielem.
Napastnik – Davor Suker – prezes chorwackiej federacji piłkarskiej
Zapewne gdyby nie Luka Modrić, mówilibyśmy o najwybitniejszym chorwackim piłkarzu w historii. Były snajper Sevill, czy Realu Madryt doprowadził Chorwację do brązowego medalu mistrzostw świata. Później Modrić i spółka poprawili to osiągnięcie. Sam Suker został królem strzelców mundialu 1998. Po zakończeniu kariery został działaczem. Przez wiele lat był prezesem chorwackiej federacji. Obecnie zasiada w Radzie Nadzorczej UEFA.
Ławka rezerwowych:
Oliver Kahn
Niedawno po bardzo słabym sezonie Bayernu został odwołany z funkcji prezesa Bayern Monachium. Na stanowisku był przez dwa lata. Jako zawodnik nikomu nie trzeba go przedstawiać. Jeden z najlepszych bramkarzy w historii, wieloletni kapitan reprezentacji Niemiec i Bayernu Monachium, z którym świętował największe triumfy ze zdobyciem Ligi Mistrzów na czele. Na boisku bali się go wszyscy, w gabinecie prezesa zmienił się do poznania.
Javier Zanetti
Gdy w 1995 roku przybył do Interu Mediolan z Banfield, chyba sam nie spodziewał się, że stanie się żywą legendą klubu. Grał na San Siro przez 19 lat, wiele lat będąc kapitanem i wygrywając Ligę Mistrzów, czy pięciokrotnie mistrzostwo Włoch. Ominęły go co prawda największe sukcesy w kadrze, ale zaliczył w reprezentacji Argentyny 143 mecze. Prosto z boiska zasiadł na stanowisku wiceprezesa „Nerazzurri”.
Pavel Nedved
Juventusowi był wierny nawet po degradacji do Serie B. Z Lazio chciał go koniecznie wyciągnąć Sir Alex Ferguson, przeprowadzka do Turynu okazała się jednak świetnym pomysłem. Stał się kolejną z legend, święcąc największe tam sukcesy. Z czeską kadrą został vicemistrzem Europy. Po zakończeniu kariery zasiadał przez wiele lat w zarządzie „Starej Damy”, będąc przez siedem lat viceprezesem.
Grzegorz Lato
Jeden z najlepszych polskich piłkarzy w historii, były król strzelców mistrzostw świata i dwukrotny zdobywca srebrnego medalu mistrzostw świata oraz mistrz olimpijski. Podobnie jak Boniek ma za sobą nieudaną karierę trenerską i po tym wziął się za inną działalność. Był senatorem, a następnie został prezesem PZPN. Jego kadencja była jednak dość … kontrowersyjna.
Emilio Butragueno
Legendarna „siódemka” Realu Madryt, jeszcze zanim przyszedł do klubu Raul. W pierwszym zespole „Królewskich” spędził 14 lat. Jeden z najlepszych piłkarzy drugiej połowy lat 80. Wieloletni reprezentant Hiszpanii. Od wielu lat na stanowiskach dyrektorskich w Realu Madryt i ścisły współpracownik Florentino Pereza.
Santiago Bernabeu
W czasach gdy grał w Realu Madryt, piłka nie była jeszcze tak rozpowszechniona, ciężko więc porównać jego boiskowe wyczyny. Był jednak „Królewskim” superstrzelcem, ale najważniejsze stało się, gdy został prezesem klubu i go „reanimował”. Całkowicie odmienił całą piłkę nożną. Po jego zmianach i doprowadzeniu do wybudowania nowego stadionu zrobił klub komercyjny, dzięki czemu był w stanie ściągać najlepszych piłkarzy na czele z Di Stefano, Kopą, czy Puskasem. Od 68 lat stadion Realu nazwany jest jego imieniem.
Giampiero Boniperti
Całą karierę spędził w Juventusie, z którym pięć razy sięgał po mistrzostwo tuż po II Wojnie Światowej. Był też przez wiele lat reprezentantem Włoch. Dopiero Alessandro Del Piero „zrzucił go” z tronu dla najlepszego strzelca w historii „Starej Damy”. Przez 19 lat był prezesem Juventusu, a następnie honorowym prezesem.
Uli Hoennes
Mistrz świata z reprezentacją Niemiec, wieloletni piłkarz Bayernu Monachium. Jego piłkarskiej kariery nie pozwoliła rozwinąć poważna kontuzja. Zajął się więc pracą w Bayernie. Był prezydentem, prezesem Rady Nadzorczej, wiceprezesem, menedżerem, obecnie jednym z prezesów honorowych. W końcu skazany za unikanie płacenia podatków.
