Puchar Mistrzów 1960-61 - statystycznie

Przygotowaliśmy dla Was kolejną część cyklu statystycznego, opisującego rozgrywki Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych. Jeśli zastanawia cię, jak radził sobie najlepsze drużyny Europy w drugiej edycji protoplasty Ligi Mistrzów, to dobrze trafiłeś.

Spis treści Ukryj

1 Puchar Mistrzów 1960/1961 – uczestnicy:

2 Klasyfikacja Pucharu Mistrzów 1960/1961

3 Podstawowe informacje o sezonie 1960/1961

4 Pierwsze razy w sezonie 1960/1961

5 Kadra klubów wg narodowości w sezonie 1960/1961

6 Piłkarze, trenerzy i sędziowie w sezonie 1960/1961 według narodowości i krajów

7 Pochodzenie piłkarzy w sezonie 1960/1961

8 Obcokrajowcy w klubach w sezonie 1960/1961

9 Rekordy w sezonie 1960/1961

9.1 Rekordy klubowe:

9.2 Rekordy meczowe:

9.3 Rekordy piłkarskie:

9.4 Rekordy trenerskie:

9.5 Rekordy sędziowskie:

9.6 Rekordy strzeleckie:

10 Miasta i stadiony

11 Tabele wszech czasów – 1955-1961

11.1 Tabela wszech czasów klubowa

11.2 Tabela wszech czasów zdobywców i finalistów wg klubów

11.3 Tabela wszech czasów występów piłkarzy

11.4 Tabela wszech czasów strzelców

11.5 Tabela wszech czasów zdobywców pucharu wg piłkarzy

11.6 Tabela wszech czasów trenerów wg ilości prowadzonych meczów

11.7 Tabela wszech czasów trenerów wg ilości triumfów

11.8 Tabela wszech czasów sędziów głównych

Zanim przejdziesz do lektury i Puchar Mistrzów 1960/61 przestanie być dla Ciebie tajemnicą, sprawdź pozostałe artykuły z tej serii

Być może zainteresują cię też inne artykuły dotyczące Pucharu Mistrzów

Sezon 1960/1961 był szóstym sezonem europejskich rozgrywek nazwanych Pucharem Europejskich Mistrzów Krajowych. Obrońcą trofeum był ponownie Real Madryt. Do turnieju dołączył klub z Norwegii, powrócił przedstawiciel Finlandii. Po losowaniu, z rozgrywek zrezygnowała Rumunia – powodem była obawa kompromitacji drużyny CCA Bukareszt w meczu z czeskim Spartakiem Hradec Kralove. Wycofał się też północnoirlandzki Glenavon Lurgan, który miał się mierzyć ze wschodnioniemieckim Wismutem Karl-Marx-Stadt. Pierwotnie Irlandia Północna i NRD wzajemnie odmówiły drużynie przeciwnej wydania wiz, a gdy UEFA wybrała neutralne miejsce rozegrania meczów zespół z Lurgan zrezygnował z uwagi na koszty. Real startował 6 raz z rzędu, a 5 raz z rzędu CDNA Sofia z Bułgarii.

Komplet uczestników wyglądał następująco:

obrońca trofeum i jednocześnie krajowy wicemistrz Hiszpanii z sezonu 1959/1960, czyli Real Madryt (Hiszpania),
krajowi mistrzowie sezonu 1959/1960, czyli AFC Ajax (Holandia), Besiktas JK (Turcja), BSC Young Boys (Szwajcaria), Burnley FC (Anglia), CDNA Sofia (Bułgaria), FC Barcelona (Hiszpania), FK Crvena Zvezda (Jugosławia), Fredrikstad FK (Norwegia), Heart of Midlothian FC (Szkocja), HSV Hamburg (RFN), Jeunesse Esch (Luksemburg), Juventus FC (Włochy), Lierse SK (Belgia), Limerick FC (Irlandia), Panathinaikos AO (Grecja), Rapid Wiedeń (Austria), SL Benfica (Portugalia), Stade de Reims (Francja), TJ Spartak Hradec Kralove (Czechosłowacja), Ujpesti Dozsa Budapeszt (Węgry),
krajowi mistrzowie sezonu 1959, czyli Helsingfors IFK (Finlandia), SC Wismut Karl-Marx-Stadt (NRD)
krajowi mistrzowie sezonu 1960, czyli Aarhus GF (Dania),
aktualny lider rozgrywek trwającego sezonu 1960, czyli IFK Malmo (Szwecja), Legia Warszawa (Polska)

Pierwsze mecze rozegrano 31 sierpnia 1960 r. Był to mecz irlandzkiego Limerick ze szwajcarskim Young Boys (0:5) w obecności 8 tys. widzów. Drugi mecz rozegrany tego dnia to spotkanie norweskiego debiutanta Fredrikstad FK z holenderskim Ajaxem (4:3). Pierwszego gola tego sezonu zdobył Holender Groot (Ajax) w 26 min. meczu Fredrikstad – Ajax. Łącznie w sezonie rozegrano 51 meczów, strzelono 164 goli (średnio 3,22 na mecz) i wystąpiło 353 piłkarzy.

Z ciekawostek należy wspomnieć, że obrońca trofeum (Real) odpadł w rundzie I po bratobójczym dwumeczu z FC Barceloną. Ponadto w meczu tych drużyn Real – Barcelona, rozegranym 9 listopada 1960 r. padła tysięczna bramka w historii PEMK. Zdobył ją w 87 min. z rzutu karnego na 2:2 Hiszpan Luis Suarez (Barcelona).

4 maja 1961 mecz Rapid – Benfica (1:1) został przerwany w 88 min. z powodu wtargnięcia austriackich kibiców na boisko.

Mecz finałowy odbył się 31 maja 1961 r. w Bernie na Wankdorfstadion w obecności 33.000 widzów. Naprzeciw siebie stanęły Benfica Lizbona i FC Barcelona. Barcelona (jako pogromca Realu) miała szansę podtrzymać passę hiszpańskich drużyn jak zdobywców pucharu. Tak się jednak nie stało. Finał wygrała Benfica 3:2. Bramki dla Benfiki zdobyli Portugalczyk Aguas, Hiszpan Ramallets (samobójcza) i Portugalczyk Coluna, a dla Barcelony – Węgrowie Kocsis i Czibor . Zwycięski skład przedstawiał się następująco: Costa Pereira, Angelo, Germano, Mario Joao, Cavem, Cruz, Santana, Jose Neto, Coluna, Jose Aguas, Jose Augusto.

Trenerem Benfiki był Węgier Bela Guttmann.

Królem strzelców z dorobkiem 11 goli został zawodnik Benfiki – Portugalczyk Jose Aguas.

Puchar Mistrzów 1960/1961 – uczestnicy:

LP.	Klub	Siedziba klubu	Kraj	Ilość startów klubu w PM	Ilość startów kraju w PM	Uwagi
1	Aarhus GF	Aarhus	Dania	4	6
2	AFC Ajax	Amsterdam	Holandia	2	6
3	Besiktas JK	Stambuł	Turcja	2	4
4	BSC Young Boys	Berno	Szwajcaria	4	6
5	Burnley FC	Burnley	Anglia	1	5
6	CDNA Sofia	Sofia	Bułgaria	5	5	od 1962 – CSKA Czerweno Zname Sofia (po fuzji z Czerweno Zname Sofia), od 1968 – CSKA Septemwrijsko Zname Sofia (po fuzji z Septemwri Sofia), od 1985 – CFKA Sredec Sofia, od 1989 – CSKA Sofia
7	FC Barcelona	Barcelona	Hiszpania	2	6
8	FK Crvena Zvezda	Belgrad	Jugosławia	4	6
9	Fredrikstad FK	Fredrikstad	Norwegia	1	1
10	Heart of Midlothian FC	Edynburg	Szkocja	2	6
11	Helsingfors IFK	Helsinki	Finlandia	1	2
12	HSV Hamburg	Hamburg	RFN	1	6
13	IFK Malmo	Malmoe	Szwecja	1	6
14	Jeunesse Esch	Esch	Luksemburg	3	5
15	Juventus FC	Turyn	Włochy	2	6
16	Legia Warszawa	Warszawa	Polska	2	6	od 1997 Legia-Daewoo Warszawa, od 2001 – Legia Warszawa
17	Lierse SK	Lier	Belgia	1	6
18	Limerick FC	Limerick	Irlandia	1	4
19	Panathinaikos AO	Ateny	Grecja	1	2
20	Rapid Wiedeń	Wiedeń	Austria	4	6
21	Real Madryt	Madryt	Hiszpania	6	6
22	SC Wismut Karl-Marx-Stadt	Karl-Marx-Stadt	NRD	3	4	od 1963 – Wismut Aue, od 1990 – Erzgebirge Aue, od 2018 – Erzgebirge Aue-Bad Schlema
23	SL Benfica	Lizbona	Portugalia	2	6
24	Stade de Reims	Reims	Francja	3	6
25	TJ Spartak Hradec Kralove	Hradec Kralove	Czechosłowacja	1	5	od 1976 TJ Spartak ZVU Hradec, od 1989 – RH Spartak ZVU Hradec Kralove, od 1990 SKP Spartak Hradec Kralove, od 1992 – SKP Fomei Hradec Kralove, od 1994 SK Hradec Kralove, od 2005 FC Hradec Kralove
26	Ujpesti Dozsa SC	Budapeszt	Węgry	1	6	od 1991 – Ujpesti Torna Egylet, od 1998 – Ujpest FC

Debiutanci w rozgrywkach (kraje): Norwegia

Powrót do rozgrywek: Finlandia.

Nieobecni w rozgrywkach: Irlandia Północna, Rumunia.

Klasyfikacja Pucharu Mistrzów 1960/1961

Zwycięzca:

SL Benfica (1)

Finalista:

FC Barcelona (1)

Półfinaliści:

HSV Hamburg (1)
Rapid Wiedeń (1)

Ćwierćfinaliści:

Aargus GF (1)
Burnley FC (1)
IFK Malmo (1)
TJ Spartak Hradec Kralove (1)

Runda I (1/8 finału):

BSC Young Boys (3)
CDNA Sofia (2)
Fredrikstad FK (1)
Panathinaikos AO (1)
Real Madryt (1)
SC Wismut Karl-Marx-Stadt (2)
Stade de Reims (1)
Ujpesti Dozsa SC (1)

Runda wstępna (1/16 finału):

AFC Ajax (1)
Besiktas JK (1)
FK Crvena Zvezda (1)
Heart of Midlothian FC (2)
Helsingfors IFK (1)
Jeunesse Esch (2)
Juventus FC (2)
Legia Warszawa (2)
Lierse SK (1)
Limerick FC (1)

* w nawiasie podano, który raz klub osiągnął ów poziom

Podstawowe informacje o sezonie 1960/1961

Ilość drużyn	26
Ilość reprezentowanych krajów według klubów	25
Rozegrane mecze	51
Ilość stadionów, na których odbyły się mecze	34
Ilość miast, w których odbyły się mecze	31
Średnia widzów na meczach	34.631
Ilość zwycięstw gospodarzy	34
Ilość remisów	7
Ilość porażek gospodarzy	10
Ilość walkowerów	0
Ilość meczów na neutralnym terenie	3
Ilość strzelonych goli	164
Średnia goli na mecz	3,22
Ilość goli z rzutów karnych	4
Ilość goli samobójczych	4
Ilość meczów rozstrzygniętych dogrywką	0
Ilość meczów rozstrzygniętych losem	0
Ilość meczów rozstrzygniętych rzutami karnymi	0
Ilość meczów rozgrywanych przez drużyny z tego samego kraju	2
Ilość żółtych kartek	0
Ilość czerwonych kartek	1
Ilość piłkarzy	353
Ilość zdobywców goli	87
Ilość zdobywców goli z rzutów karnych	4
Ilość zdobywców goli samobójczych	4
Ilość zdobywców żółtych kartek	0
Ilość zdobywców czerwonych kartek	1
Ilość reprezentowanych krajów — piłkarze	30
Ilość narodowości — piłkarze	31
Ilość trenerów	27
Ilość reprezentowanych krajów — trenerzy	17
Ilość narodowości — trenerzy	16
Ilość sędziów głównych	44
Ilość reprezentowanych krajów – sędziowie główni	14
Ilość narodowości – sędziowie główni	14

Pierwsze razy w sezonie 1960/1961

Pierwszy mecz	2 mecze – 31.08.1960: Fredrikstad – Ajax 4:3, Limerick – Young Boys 0:5
Pierwszy gol i strzelec	Holender Cees Groot (Ajax) w 26 min., 31.08.1960 Fredrikstad – Ajax 4:3
Pierwszy zwycięski mecz gospodarzy	31.08.1960 Fredrikstad – Ajax 4:3
Pierwszy przegrany mecz gospodarzy	31.08.1960 Limerick – Young Boys 0:5
Pierwszy remis	07.09.1960 Ajax – Fredrikstad 0:0
Pierwszy klasyczny hat-trick	brak
Pierwszy hat-trick	brak
Pierwsza żółta kartka	brak
Pierwsza czerwona kartka	Polak Henryk Grzybowski (Legia) w 75 min., Aarhus – Legia 3:0
Pierwszy gol z rzutu karnego	Hiszpan Luis Suarez (Barcelona) na 2:2 w 87 min., 09.11.1960 Real – Barcelona 2:2
Pierwszy gol samobójczy	Turek Munir Altay (Besiktas) dla Rapidu na 1:0 w 9 min., Rapid – Besiktas 4:0
Pierwszy strzelec gola dla swojej drużyny i gola samobójczego dla przeciwników	brak
Pierwsze rozstrzygnięcie dodatkowym trzecim meczem	21.12.1960 Rapid – Wismut 1:0
Pierwsze rozstrzygnięcie rzutem monetą	brak
Pierwsze rozstrzygnięcie dogrywką	brak
Pierwsze rozstrzygnięcie rzutami karnymi	brak
Pierwszy walkower	brak
Pierwszy piłkarz grający w więcej niż 1 klubie	brak
Pierwszy trener pracujący w więcej niż 1 klubie	brak
Pierwsza zmiana zawodnika	brak
Pierwszy piłkarz z kraju niereprezentowanego w rozgrywkach	Walijczyk John Charles (Juventus) – 21.09.1960 Juventus – CDNA 2:0
Pierwszy piłkarz z Ameryki Północnej	brak
Pierwszy piłkarz z Ameryki Południowej	Argentyńczyk Omar Sivori (Juventus) – 21.09.1960 Juventus – CDNA 2:0
Pierwszy piłkarz z Afryki	brak
Pierwszy piłkarz z Azji	11 piłkarzy: Turcy * Ahmet Ozacar, Arif Ozatac, Bahattin Baydar, Birol Pekel, Erdogan Aki, Erdogan Gokcen, Muhittin Kipcak, Munir Altay, Necmi Mutlu, Sabahattin Kuruglu, Senol Birol (wszyscy Besiktas) – 14.09.1960 Rapid – Besiktas 4:0
Pierwszy piłkarz z Australii i Oceanii	brak

* Turcja została przyjęta do UEFA w 1962 r.

Kadra klubów wg narodowości w sezonie 1960/1961

Kluby — narodowości piłkarzy i trenerów:

Klub	Kraj	Piłkarze	Krajowi	Obcokrajowcy	Trenerzy
Aarhus GF	Dania	17	17	0	1 – Węgry
AFC Ajax	Holandia	13	12	1	1 – Anglia
Besiktas JK	Turcja	14	14	0	1 – Włochy
BSC Young Boys	Szwajcaria	14	13	1	1 – Niemcy (RFN)
Burnley FC	Anglia	12	9	3	1 – Anglia
CDNA Sofia	Bułgaria	15	15	0	1 – Bułgaria
FC Barcelona	Hiszpania	19	14	5	1 – Serbia (Jugosławia) 1 – Hiszpania
FK Crvena Zvezda	Jugosławia	12	12	0	1 – Serbia (Jugosławia)
Fredrikstad FK	Norwegia	12	12	0	1 – Norwegia
Heart of Midlothian FC	Szkocja	12	11	1	1 – Szkocja
Helsingfors IFK	Finlandia	12	12	0	1 – Finlandia
HSV Hamburg	RFN	15	15	0	1 – Niemcy (RFN)
IFK Malmo	Szwecja	12	12	0	1 – Szwecja
Jeunesse Esch	Luksemburg	12	11	1	1 – Anglia
Juventus FC	Włochy	14	12	2	1 – Włochy
Legia Warszawa	Polska	13	13	0	1 – Polska
Lierse SK	Belgia	11	11	0	1 – Belgia
Limerick FC	Irlandia	11	10	1	1 – Szkocja
Panathinaikos AO	Grecja	11	11	0	1 – Anglia
Rapid Wiedeń	Austria	18	17	1	1 – Austria
Real Madryt	Hiszpania	13	9	4	1 – Hiszpania
SC Wismut Karl-Marx-Stadt	NRD	13	13	0	1 – Niemcy (NRD)
SL Benfica	Portugalia	14	14	0	1 – Węgry
Stade de Reims	Francja	17	17	0	1 – Francja
TJ Spartka Hradec Kralove	Czechosłowacja	13	13	0	1 – Czechy (Czechosłowacja)
Ujpesti Dozsa SC	Węgry	14	14	0	1 – Węgry

* Czechosłowacja: Czechy – 13

* Jugosławia: Serbia – 10, Chorwacja – 1, Czarnogóra – 1

Piłkarze, trenerzy i sędziowie w sezonie 1960/1961 według narodowości i krajów

LP.	Narodowość	Ilość piłkarzy	Ilość trenerów	Ilość sędziów
1	Niemcy	31	3	4
2	Wielka Brytania	26	6	3
3	Hiszpania	23	2	4
4	Republika Federalna Niemiec (Niemcy)	18	2	4
5	Węgry	18	3
6	Austria	17	1
7	Dania	17		4
8	Francja	17	1	4
9	Bułgaria	15	1	1
10	Portugalia	14	1
11	Turcja	14
12	Czechosłowacja	13	1	1
13	Czechy (Czechosłowacja)	13	1	1
14	Jugosławia	13	2	1
15	Niemiecka Republika Demokratyczna (Niemcy)	13	1
16	Polska	13	1	4
17	Szkocja	13	2
18	Szwajcaria	13		4
19	Finlandia	12	1
20	Holandia	12		3
21	Norwegia	12	1
22	Szwecja	12	1	2
23	Włochy	12	2	4
24	Belgia	11	1	5
25	Grecja	11
26	Luksemburg	11
27	Serbia (Jugosławia)	11	2
28	Anglia	10	4	3
29	Irlandia	10
30	Argentyna	2
31	Brazylia	2
32	Irlandia Północna	2
33	Urugwaj	2
34	Chorwacja (Jugosławia)	1		1
35	Czarnogóra (Jugosławia)	1
36	Walia	1

Piłkarze:

* Czechosłowacja: Czechy – 13

* Jugosławia: Serbia – 11. Chorwacja – 1, Czarnogóra – 1

* Niemcy: RFN – 18, NRD – 13

* Wielka Brytania: Szkocja – 13, Anglia – 10, Irlandia Północna – 2, Walia – 1

Trenerzy:

* Czechosłowacja: Czechy – 1

* Jugosławia: Serbia – 2

* Niemcy: RFN – 2, NRD – 1

* Wielka Brytania: Anglia – 4, Szkocja – 2

Sędziowie:

* Czechosłowacja: Czechy – 1

* Jugosławia: Chorwacja – 1

* Niemcy: RFN – 4

* Wielka Brytania: Anglia – 3

Pochodzenie piłkarzy w sezonie 1960/1961

Piłkarze z Europy — kraje niereprezentowane w rozgrywkach	Irlandia Północna: Alex Elder (Burnley)Jimmy McIlroy (Burnley) Walia: John Charles (Juventus)
Piłkarze z Afryki
Piłkarze z Ameryki Południowej	Argentyna: Alfredo Di Stefano (Real)Omar Sivori (Juventus) Brazylia: Canario (Real)Evaristo (Barcelona) Urugwaj: Jose Santamaria (Real)Ramon Villaverde (Barcelona)
Piłkarze z Ameryki Północnej	–
Piłkarze z Australii i Oceanii	–
Piłkarze z Azji	Turcja *: Ahmet Ozacar, Arif Ozatac, Bahattin Baydar, Birol Pekel, Erdogan Aki, Erdogan Gokcen, Muhittin Kipcak, Munir Altay, Necmi Mutlu, Sabahattin Kuruglu, Senol Birol (wszyscy Besiktas)

* Turcja została przyjęta do UEFA w 1962 r.

Obcokrajowcy w klubach w sezonie 1960/1961

AFC Ajax	Republika Federalna Niemiec (od 1990 r. Niemcy): Werner Schaaphok
BSC Young Boys	Republika Federalna Niemiec (od 1990 r. Niemcy): Ernst Wechselberger
Burnley FC	Irlandia Północna: Alex ElderJimmy McIlroy Szkocja: Adam Blacklaw
FC Barcelona	Brazylia: Evaristo Urugwaj: Ramon Villaverde Węgry: Laszlo KubalaSandor KocsisZoltan Czibor
Heart of Midlothian FC	Anglia: Gordon Marshall
Jeunesse Esch	Republika Federalna Niemiec (od 1990 r. Niemcy): Klaus Jakobi
Juventus FC	Argentyna: Omar Sivori Walia: John Charles
Limerick FC	Szkocja: Ewan Fenton
Rapid Wiedeń	Jugosławia (od 1992 r. Nowa Jugosławia, od 2003 r. Serbia i Czarnogóra, od 2006 r. Serbia): Branko Milanovic
Real Madryt	Argentyna: Alfredo Di Stefano Brazylia: Canario Urugwaj: Jose Santamaria Węgry: Ferenc Puskas

Rekordy w sezonie 1960/1961

Rekordy klubowe:

Naj, naj, naj:

Najwięcej meczów	10 – FC Barcelona
Najwięcej zwycięstw	7 – SL Benfica
Najwięcej remisów	2 – 2 kluby: FC Barcelona, TJ Spartak Hradec Kralove
Najwięcej porażek	3 – 3 kluby: Aarhus GF, HSV Hamburg, Rapid Wiedeń
Najwięcej bramek zdobytych	26 – SL Benfica
Najwięcej bramek straconych	11 – Jeunesse Esch
Najmniej bramek zdobytych	0 – 2 kluby: Lierse SK, Panathinaikos AO
Najmniej bramek straconych	1 – Panathinaikos AO
Najlepszy bilans bramkowy	(+) 16 – SL Benfica
Najgorszy bilans bramkowy	(-) 10 – Jeunesse Esch
Najwięcej żółtych kartek w sezonie	brak
Najwięcej czerwonych kartek w sezonie	1 – Legia Warszawa
Najwięcej piłkarzy, którzy zagrali w sezonie w 1 klubie	19 – FC Barcelona
Najwięcej piłkarzy krajowych w drużynie	17 – 3 kluby: Aarhus GF, Rapid Wiedeń, Stade de Reims
Najwięcej obcokrajowców w drużynie	5 – FC Barcelona

Rekordy meczowe:

Najwięcej żółtych kartek w meczu	brak
Najwięcej czerwonych kartek w meczu	1 – 21.09.1960 Aarhus – Legia 3:0
Najwięcej bramek w meczu	8 – Benfica – Ujpesti Dozsa 6:2
Najwięcej bramek z rzutu karnego w meczu	1 – 4 mecze: 09.11.1960 Real – Barcelona 2:2, 27.11.1960 HSV – Young Boys 3:3, 08.03.1961 Barcelona – Spartak 4:0, 08.03.1961 Benfica – Aarhus 3:1
Najwięcej bramek samobójczych w meczu	1 – 4 mecze: 14.09.1960 Rapid – Besiktas 4:0 05.10.1960 Jeunesse – Reims 0:5 27.11.1960 HSV – Young Boys 3:3 30.05.1961 Benfica – Barcelona 3:2
Najwyższe zwycięstwo	Różnica 5 bramek – 4 mecze: 31.08.1960 Limerick – Young Boys 0:5, 07.09.1960 Reims – Jeunesse 6:1, 05.10.1960 Jeunesse – Reims 0:5, 02.11.1960 Young Boys – HSV 0:5
Największa frekwencja	90.000 widzów – 2 mecze: 25.11.1960 Barcelona – Real 2:1, 12.04.1961 Barcelona – HSV 1:0
Najmniejsza frekwencja	1.555 widzów – Helsingfors – Malmo 1:3

Rekordy piłkarskie:

Najliczniejsza narodowość piłkarzy	31 – Niemcy
Najwięcej żółtych kartek w sezonie — zawodnik	brak
Najwięcej czerwonych kartek w sezonie — zawodnik	1 – Polak Henryk Grzybowski (Legia)
Najwięcej meczów — zawodnik	10 – 2 zawodników: Brazylijczyk Evaristo (Barcelona), Hiszpan Ramallets (Barcelona)
Najwięcej minut na boisku — zawodnik	900 – 2 zawodników: Brazylijczyk Evaristo (Barcelona), Hiszpan Ramallets (Barcelona)
Najwięcej strzelonych bramek w sezonie — zawodnik	11 – Portugalczyk Jose Aguas (Benfica)

Rekordy trenerskie:

Najliczniejsza narodowość trenerów	4 – Anglia
Najwięcej meczów w roli trenera	9 – 2 trenerów: Węgier Bela Buttmann (Benfica), Austriak Robert Korner (Rapid)

Rekordy sędziowskie:

Najliczniejsza narodowość sędziów głównych	5 – Belgia
Najwięcej prowadzonych meczów	3 – Szwajcar Gottfried Dienst

Rekordy strzeleckie:

Najlepsi strzelcy — najlepsza trójka:

Ilość goli	Piłkarz i klub
11	Portugalczyk Jose Aguas (Benfica)
7	Portugalczyk Jose Augusto (Benfica)
6	Brazylijczyk Evaristo de Macedo (Barcelona)

Najwięcej bramek w meczu — zawodnik

2 – 19 meczów: Holender Cees Groot (Ajax) – 31.08.1960 Fredrikstad – Ajax 4:3, Niemiec Ernst Wechselberger (Young Boys) – 31.08.1960 Limerick – Young Boys 0:5, Francuz Jean Vincent (Reims) – 07.09.1960 Reims – Jeunesse 6:1, Francuz Claude Dubaele (Reims) – 07.09.1960 Reims – Jeunesse 6:1, Austriak Walter Glechner (Rapid) – 14.09.1960 Rapid – Besiktas 4:0, Szwajcar Willy Schneider (Young Boys) – 05.10.1960 Young Boys – Limerick 4:2, Brazylijczyk Evaristo de Macedo (Barcelona) – 05.10.1960 Lierse – Barcelona 0:3, Portugalczyk Jose Aguas (Benfica) – 05.10.1960 Benfica – Heart of Midlothian 3:0, Francuz Dominique Rustichelli (Reims) – 05.10.1960 Jeunesse – Reims 0:5, Bułgar Nikola Kovachev (CDNA) – 12.10.1960 CDNA – Juventus 4:1, Niemiec Klaus Sturmer (HSV) – 02.11.1960 Young Boys – HSV 0:5, Niemiec Uwe Seeler (HSV) – 02.11.1960 Young Boys – HSV 0:5, Portugalczyk Jose Aguas (Benfica) – 08.11.1961 Benfica – Ujpest Dozsa 6:2, Portugalczyk Jose Augusto (Benfica) – 08.11.1961 Benfica – Ujpest Dozsa 6:2, Hiszpan Luis Suarez (Barcelona) – 09.11.1960 Real – Barcelona 2:2, Francuz Bruno Rodzik (Reims) – 30.11.1960 Reims – Burnley 3:2, Anglik Brian Pilkington (Burnley) – 18.01.1961 Burnley – HSV 3:1, Portugalczyk Jose Aguas (Benfica) – 08.03.1961 Benfica – Aarhus GF 3:1, Hiszpan Tejada (Barcelona) – 08.03.1961 Barcelona – Spartak 4:0, Niemiec Uwe Seeler (HSV) – 15.03.1961 HSV – Burnley 4:1, Portugalczyk Jose Augusto (Benfica) – 30.03.1961 Aargus – Benfica 1:4, Austriak Josef Bertalan (Rapid) – 03.04.1961 Malmo – Rapid 0:2

Najszybciej zdobyta bramka — mecz

1 minuta – 3 mecze: Portugalczyk Cavem (Benfica) – 08.11.1960 Benfica – Ujpesti Dozsa 6:2, Anglik Jimmy Robson (Burnley) – 16.11.1960 Burnley – Reims 2:0, Portugalczyk Jose Augusto (Benfica) – 30.03.1961 Aarhus – Benfica 1:4

Zdobywcy 3 i więcej bramek w jednym meczu:

Ilość goli	Piłkarz, klub, minuty	Mecz
–	–	–

Miasta i stadiony

51 meczów rozegrano na 34 stadionach zlokalizowanych w 31 miastach. Najwięcej meczów odbyło się na Estadio del Futbol Club Barcelona w Barcelonie, Estadio da Luz w Lizbonie i Praterstadion w Wiedniu – po 4. Finał rozegrano w Bernie na Wankdorf-Stadion.

Lp.	Miasto	Stadion	Klub gospodarza	Ilość meczów	Uwagi
1	Aarhus	Arhus Idraetspark	Aarhus GF	3
2	Amsterdam	Olympisch Stadion	AFC Ajax	1
3	Ateny	Apostolos Nikolaidis	Panathinaikos AO	1
4	Karl-Marx-Stadt	Otto-Grotewohl-Stadion	Wismut Karl-Marx-Stadt	1
5	Barcelona	Estadio del Futbol Club Barcelona	FC Barcelona	4
6	Bazylea	St. Jakob Stadium	Rapid Wiedeń	1	Mecz dodatkowy
7	Belgrad	Stadion Jugosłowiańskiej Armii Ludowej	FK Crvena Zvezda	1
8	Berno	Wankdorf-Stadion	BSC Young Boys	2
9	Berno	Wankdorf-Stadion	SL Benfica	1	Mecz finałowy
10	Bruksela	Stade du Centenaire	FC Barcelona	1	Mecz dodatkowy
11	Bruksela	Stade Emile Verse	Lierse SK	1	*
12	Budapeszt	Megyeri uti	Ujpest Dozsa SC	1
13	Budapeszt	Nepstadion	Ujpesti Dozsa SC	1
14	Burnley	Turf Moor	Burnley FC	2
15	Edynburg	Tynecastle	Heart of Midlothian	1
16	Esch	Stade Municipal Emile Mayrisch	Jeunesse Esch	1
17	Fredrikstad	Fredrikstad Stadion	Fredrikstad FK	1
18	Hamburg	Volksparkstadion	HSV Hamburg	3
19	Helsinki	Olympiastadion	Helsingfors IFK	1
20	Hradec Kralowe	Vsesportovni Stadion	TJ Spartak Hradec Kralove	1
21	Karl-Marx-Stadt	Otto-Grotewohl-Stadion	Wismut Karl-Maxt-Stadt	1
22	Limerick	Thomond Park	Limerick FC	1
23	Lizbona	Estadio da Luz	SL Benfica	4
24	Madryt	Santiago Bernabeu	Real Madryt	1
25	Malmoe	Malmo Idrottsplats	IFK Malmo	2
26	Malmoe	Malmo Stadion	IFK Malmo	1
27	Oslo	Bislett	Fredrikstad FK	1
28	Paryż	Parc des Princes	Stade de Reims	1
29	Praga	Velky Strahovsky Stadion	Spartak Hradec Kralove	1
30	Reims	Stade Auguste Delaune	Stade de Reims	1
31	Sofia	Stadion im. Wasyla Lewskiego	CDNA Sofia	2
32	Stambuł	Mithat Pasa	Besiktas JK	1
33	Turyn	Comunale	Juventus FC	1
34	Warszawa	Stadion Wojska Polskiego	Legia Warszawa	1
35	Wiedeń	Praterstadion	Rapid Wiedeń	4

Tabele wszech czasów – 1955-1961

Tabela wszech czasów klubowa

W sześciu edycjach rozgrywek wzięło udział 86 zespołów. Przedstawiona poniżej tabela przedstawia pierwsze 19 zespołów z największą ilością rozegranych meczów (minimum 9). W przypadku tej samej ilości meczów o kolejności decydowała mniejsza ilość startów, a następnie większa ilość zwycięstw. Liderem został madrycki Real, który w ciągu 6 sezonów pięciokrotnie zdobył puchar.

LP.	Klub	Kraj	Ilość startów	Ilość meczów	ZWY	REM	POR	Bramki +	Bramki –	Piłkarze	Trenerzy
1	Real Madryt	Hiszpania	6	39	27	5	7	114	44	38	4
2	AC Milan	Włochy	3	20	10	3	7	53	39	39	3
3	Stade de Reims	Francja	3	20	13	2	5	45	24	31	1
4	Rapid Wiedeń	Austria	4	19	8	2	9	31	36	28	4
5	FC Barcelona	Hiszpania	2	18	11	3	4	36	23	22	3
6	Manchester United	Anglia	2	16	9	3	4	43	24	24	2
7	Rangers FC	Szkocja	3	16	7	1	8	31	38	24	1
8	Wismut Karl-Marx-Stadt	NRD	3	16	5	4	7	26	22	21	3
9	FK Crvena Zveda	Jugosławia	4	16	6	4	6	35	22	29	2
10	BSC Young Boys	Szwajcaria	4	15	6	5	4	19	20	22	1
11	CDNA Sofia	Bułgaria	5	15	5	2	8	27	32	22	1
12	OGC Nice	Francja	2	14	7	2	5	29	25	22	2
13	Aarhus GF	Dania	4	14	5	3	6	15	20	24	2
14	Wiener Sport-Club	Austria	2	12	4	4	4	21	18	16	1
15	SL Benfica	Portugalia	2	11	7	2	2	10	12	21	2
16	Atletico Madryt	Hiszpania	1	10	6	1	3	25	9	16	1
17	IFK Goteborg	Szwecja	2	10	4	1	5	21	19	19	2
18	Borussia Dortmund	RFN	2	10	4	2	4	24	19	17	2
19	Jeunesse Esch	Luksemburg	3	9	2	0	7	13	23	15	1

Tabela wszech czasów zdobywców i finalistów wg klubów

Po sześciu edycjach liderem wciąż pozostawał Real Madryt z 5 zdobytymi pucharami, ale jego passa została przerwana przez Benficę. Dwa razy w finale zagrała drużyna Stade de Reims.

Lp	Klub	Kraj	Zdobywca	Finalista
1	Real Madryt	Hiszpania	5	0
2	SL Benfica	Portugalia	1	0
3	Stade de Reims	Francja	0	2
4	AC Fiorentina	Włochy	0	1
5	AC Milan	Włochy	0	1
6	Eintracht Frankfurt nad Menem	RFN	0	1
7	FC Barcelona	Hiszpania	0	1

Tabela wszech czasów występów piłkarzy

W sześciu edycjach Pucharu Mistrzów wzięło udział 1424 zawodników z 86 klubów. Poniżej tabela przedstawia 19 piłkarzy z największą ilością rozegranych minut (powyżej 1470). W przypadku takiej samej ilości minut o kolejności decyduje mniejsza ilość meczów, startów, a następnie większa ilość zdobytych goli. Pierwszą dziesiątkę zdominowali piłkarze Realu.

LP.	Piłkarz	Narodowość	Klub	Ilość startów	Ilość minut	Ilość meczów	Ilość goli	Ilość ŻK	Ilość CzK
1	Gento	Hiszpania	Real Madryt	6	3360	37	9	0	0
2	Alfredo Di Stefano	Argentyna	Real Madryt	6	3356	37	36	0	1
3	Zarraga	Hiszpania	Real Madryt	5	2820	31	0	0	0
4	Raymond Kopa	Francja	Stade de Reims, Real Madryt, Stade de Reims	5	2730	30	6	0	0
5	Rafael Lesmes	Hiszpania	Real Madryt	5	2542	28	0	0	1
6	Marquitos	Hiszpania	Real Madryt	6	2520	28	1	0	0
7	Hector Rial	Argentyna	Real Madryt	5	2100	23	14	0	0
8	Jose Santamaria	Urugwaj	Real Madryt	4	2010	22	0	0	0
9	Juanito Alonso	Hiszpania	Real Madryt	4	2010	22	0	0	0
10	Ramallets	Hiszpania	FC Barcelona	2	1620	18	0	0	0
11	Dominique Colonna	Francja	OGC Nice, Stade de Reims	3	1620	18	0	0	0
12	Michel Leblond	Francja	Stade de Reims	3	1620	18	4	0	0
13	Cesare Maldini	Włochy	AC Milan	3	1560	17	0	0	0
14	Nils Liedholm	Szwecja	AC Milan	3	1560	17	2	0	0
15	Gensana	Hiszpania	FC Barcelona	2	1530	17	0	0	0
16	Paul Halla	Austria	Rapid Wiedeń	4	1530	18	0	0	0
17	Bringfried Muller	Niemcy (NRD)	Wismut Karl-Marx-Stadt	3	1470	16	1	0	0
18	Manfred Kaiser	Niemcy (NRD)	Wismut Karl-Marx-Stadt	3	1470	16	1	0	0
19	Santisteban	Hiszpania	Real Madryt	4	1470	16	2	0	0

Tabela wszech czasów strzelców

Po sześciu edycjach rozgrywek na liście strzelców znalazło się 422 piłkarzy oraz 10 piłkarzy z golami samobójczymi.

Poniżej tabela prezentuje 13 najskuteczniejszych piłkarzy (minimum 9 goli). W przypadku tej samej ilości goli decydowała mniejsza ilość meczów i startów.

Liderem wciąż pozostawał Argentynczyk Di Stefano z Realu z 36 golami. Najwyższą skutecznością (200%) mogło pochwalić się 5 piłkarzy: Serb Milos Milutinović (FK Partizan) – 8 goli w 4 meczach) oraz Holender Cees Groot (Ajax), Francuz Claude Dubaele (Reims), Hiszpan Pereda (Real) – Portugalczyk Valter de Castro (Sporting) – wszyscy 2 gole w 1 meczu.

LP	Piłkarz	Narodowość	Klub	Ilość goli	Ilość meczów	Ilość startów	Skuteczność
1	Alfredo Di Stefano	Argentyna	Real Madryt	36	37	6	97%
2	Bora Kostić	Serbia (Jugosławia)	FK Crvena Zvezda	15	16	4	94%
3	Ferenc Puskas	Węgry	Budapest Honved, Real Madryt	15	16	4	94%
4	Hector Rial	Argentyna	Real Madryt	14	23	5	61%
5	Dennis Viollet	Anglia	Manchester United	13	12	2	108%
6	Jose Aguas	Portugalia	SL Benfica	11	11	2	100%
7	Tommy Taylor (1932)	Anglia	Manchester United	11	14	2	79%
8	Just Fontaine	Francja	Stade de Reims	10	8	2	125%
9	Peter Palotas	Węgry	MTK Budapeszt	10	8	2	125%
10	Jacques Foix	Francja	OGC Nice	10	14	2	71%
11	Evaristo	Brazylia	FC Barcelona	10	16	2	63%
12	Mateos	Hiszpania	Real Madryt	9	16	5	56%
13	Gento	Hiszpania	Real Madryt	9	37	6	24%

Tabela wszech czasów zdobywców pucharu wg piłkarzy

Po szóstej edycji rozgrywek liczba zdobywców powiększyła się o 14 piłkarzy. Łącznie zawodników Realu i Benfiki było 50. Najlepszym strzelcem był Argentyńczyk Di Stefano z 35 bramkami na koncie. Najwięcej występów zaliczyli Di Stefano i Gento – po 35.

Wśród 50 piłkarzy znalazło się 28 Hiszpanów, 14 Portugalczyków, 4 Argentyńczyków, 1 Brazylijczyk, 1 Francuz, 1 Urugwajczyk i 1 Węgier.

Poniższe zestawienie prezentuje listę zawodników z minimum 2 zdobytymi pucharami.

LP	Piłkarz	Narodowość	Klub	Ilość triumfów	Ilość meczów	Ilość goli
1	Alfredo Di Stefano	Argentyna	Real Madryt	5	35	36
2	Gento	Hiszpania	Real Madryt	5	35	8
3	Zarraga	Hiszpania	Real Madryt	5	31	0
4	Rafael Lesmes	Hiszpania	Real Madryt	5	28	0
5	Marquitos	Hiszpania	Real Madryt	5	26	1
6	Hector Rial	Argentyna	Real Madryt	5	23	14
7	Juanito Alonso	Hiszpania	Real Madryt	4	22	0
8	Santisteban	Hiszpania	Real Madryt	4	16	2
9	Mateos	Hiszpania	Real Madryt	4	15	8
10	Joseito	Hiszpania	Real Madryt	4	11	6
11	Raymond Kopa	Francja	Real Madryt	3	22	6
12	Jose Santamaria	Urugwaj	Real Madryt	3	21	0
13	Miguel Munoz	Hiszpania	Real Madryt	3	15	1
14	Rogelio Dominguez	Argentyna	Real Madryt	3	14	0
15	Atienza	Hiszpania	Real Madryt	3	11	0
16	Marsal	Hiszpania	Real Madryt	3	9	5
17	Becerril	Hiszpania	Real Madryt	3	5	0
18	Ferenc Puskas	Węgry	Real Madryt	2	12	14
19	Ruiz Cervilla	Hiszpania	Real Madryt	2	9	0
20	Miche	Hiszpania	Real Madryt	2	6	0
21	Oliva	Hiszpania	Real Madryt	2	3	0

Tabela wszech czasów trenerów wg ilości prowadzonych meczów

W trakcie sześciu edycji kluby prowadziło 110 trenerów. Poniżej prezentujemy listę trenerów, którzy prowadzili swój zespół w min. 8 meczach. Zwrócić uwagę należy na Bułgara Kruma Mileva, który prowadził CDNA Sofia przez 5 sezonów.

LP	Trener	Narodowość	Klub	Ilość startów	Ilość meczów
1	Luis Carniglia	Argentyna	OGC Nice, Real Madryt	3	22
2	Albert Batteux	Francja	Stade de Reims	3	20
3	Ferdinand Daucik	Słowacja (Czechosłowacja)	Athletic Bilbao, Atletico Madryt	2	16
4	Matt Busby	Szkocja	Manchester United	2	16
5	Scot Symon	Szkocja	Rangers FC	3	16
6	Albert Sing	Niemcy (RFN)	BSC Young Boys	4	15
7	Krum Milev	Bułgaria	CDNA Sofia	5	15
8	Jose Villalonga	Hiszpania	Real Madryt	2	13
9	Hans Pesser	Austria	Wiener Sport-Club	2	12
10	Gipo Viani	Włochy	AC Milan	1	10
11	Milorad Pavić	Serbia (Jugosławia)	FK Crvena Zvezda	3	10
12	Bela Guttmann	Węgry	SL Benfica	1	9
13	Robert Korner	Austria	Rapid Wiedeń	1	9
14	Bill Berry	Anglia	Jeunesse Esch	3	9
15	Gerhard Hofmann	Niemcy (NRD)	Wismut Karl-Marx-Stadt	1	8
16	Helenio Herrera	Argentyna	FC Barcelona	1	8
17	Ettore Puricelli	Urugwaj	AC Milan, FC Porto	2	8
18	Geza Toldi	Węgry	Aarhus GF	2	8
19	Stan Cullis	Anglia	Wolverhampton Wanderers	2	8

Tabela wszech czasów trenerów wg ilości triumfów

W trakcie sześciu edycji puchar ze swoją drużyną zdobyło 5 trenerów. Do grona trenerów Realu Madryt dołączył trener Benfiki. W sezonie 1956/1957 drogę do zwycięstwa rozpoczął Villalonga, a w ostatnich 2 meczach Real prowadził już Carniglia. Podobnie było sezon później, kiedy drogę do finału rozpoczął Carniglia, a 2 ostatnie mecze drużynę Realu prowadził jego były zawodnik Munoz. Tym samym Munoz był pierwszym, który zdobył Puchar Mistrzów jako zawodnik (3 razy) i jako trener (1 raz). W kolejnym sezonie powtórzył ów wyczyn, przejmując drużynę Realu po Fleitasie.

LP	Trener	Narodowość	Klub	Ilość triumfów	Ilość meczów
1	Luis Carniglia	Argentyna	Real Madryt	3	15
2	Jose Villalonga	Hiszpania	Real Madryt	2	13
3	Miguel Munoz	Hiszpania	Real Madryt	2	5
4	Manuel Fleitas	Paragwaj	Real Madryt	1	4
5	Bela Guttmann	Węgry	SL Benfica	1	9

Tabela wszech czasów sędziów głównych

W sześciu edycjach mecze prowadziło 118 sędziów. Poniższa tabela prezentuje pierwszą piętnastkę z najwyższą liczbą prowadzonych meczów (minimum 5).

Lp	Sędzia	Narodowość	Ilość prowadzonych meczów	Ilość sezonów
1	Arthur Ellis	Anglia	13	6
2	Leo Horn	Holandia	9	4
3	Albert Alsteen	Belgia	8	3
4	Lucien Van Nuffel	Belgia	7	5
5	Alfred Grill	Austria	6	3
6	Dean Harzic	Francja	6	3
7	Gottfried Dienst	Szwajcaria	6	3
8	Gerard Versyp	Belgia	6	4
9	Fritz Seipelt	Austria	5	2
10	Reg Leafe	Anglia	5	2
11	Albert Dusch	Niemcy (RFN)	5	2
12	Erich Steiner	Austria	5	4
13	Giulio Campanati	Włochy	5	4
14	Marcel Lequesne	Francja	5	4
15	Maurice Guigue	Francja	5	5

Opracował: Grzegorz Skwara

Puchar Mistrzów 1960-61 – statystycznie