Henry spotyka Wengera
Podobnie jak wspomniani koledzy, Thierry nie musiał długo czekać na zainteresowanie wielkich klubów francuskiej ligi. 16-letni gracz został bowiem dostrzeżony przez AS Monaco. Ówczesny menadżer klubu z księstwa, Arsène Wenger, dość mocno wierzył w talent nastolatka i dał mu szansę już 31 sierpnia 1994 r. w przegranym 0-2 meczu z Nice. W sumie swój pierwszy sezon Henry zamknął trzema bramkami w ośmiu spotkaniach.
W kolejnym jednak nie zdołał poczynić spodziewanego progresu. Z perspektywy lat można dojść do wniosku, że duży wpływ mogło na to mieć odejście Wengera. W tym miejscu w zasadzie warto nieco przybliżyć ten fragment kariery legendarnego szkoleniowca Arsenalu. Choć zapewne większość z was kojarzy głównie Francuza z prowadzeniem odwiecznej walki z zamkiem w kurtce podczas spotkań na Emirates, to jednak prowadząc późniejszego finalistę Ligi Mistrzów, zyskał międzynarodową sławę.
Mało kto jednak podejrzewał w momencie zatrudnienia „specjalisty od przegrywania” jakim strzałem w dziesiątkę okaże się ta decyzja. Za Wengerem nie stała imponująca kariera piłkarska, a prowadzone przez niego Nancy właśnie zaliczyło spadek z ligi. Byłego obrońcę RC Strasbourg rekomendował jednak Gilbert Gress, jego były trener z czasów kariery piłkarskiej. Ówczesny prezes Monaco chciał w pierwszej kolejności zatrudnić właśnie Gressa, ale ten prowadził w tamtym okresie szwajcarskie Neuchatel Xamax. Wybór zatem mógł być tylko jeden, a były zawodnik Monaco, a później zdobywca mistrzostwa jako trener, Claude Puel, mimo niepokojących sygnałów miał dobre przeczucia względem nowego szkoleniowca:
Mieliśmy walczyć o sukcesy w Europie, a Wenger właśnie spuścił Nancy z ligi. Campora [prezes Monaco – przyp. red.] coś w nim jednak dostrzegł i my, zawodnicy też. Szybko zdobył więc nasz szacunek. Był wysoki, postawny, to mu pomagało, bo nie musiał podnosić głosu.
To nie koniec tekstu! Przejdź na następną stronę i czytaj dalej…
Jesteśmy niczym Corinthians – przesiąknięci romantycznym futbolem, który narodził się z czystej pasji i chęci rywalizacji, nie zysku. Kochamy piłkę nożną. To ona wypełnia nasze nozdrza, płuca i wszystkie komórki naszego ciała. To ona definiuje nas takimi, jakimi jesteśmy. Futbol nie jest naszym sposobem na życie. Jest jego częścią. Jeżeli myślisz podobnie to już znaleźliśmy wspólny język. Istniejemy od 2014 roku.
kontakt: 661-212-782, e-mail: redakcja@rfbl.pl lub marketing@rfbl.pl